Μασώντας φύλλα ελιάς

Παύλος Τσίμας, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2007-02-03

Πίνω τη φραπελιά μου και ξεκοκκίζω τις πιο σημαντικές εγχώριες ειδήσεις του επταημέρου. Είδηση πρώτη: ένας υπουργός, ο επί της Τάξεως, ανακάλεσε στην τάξη με δημόσια απανταχούσα την επίσης δημόσια (έτσι λέει η ίδια - κρατική τη θεωρεί ο υπουργός) τηλεόραση γιατί ένα ρεπορτάζ της περί τα έργα των οργάνων της τάξεως δεν του φάνηκε εντάξει.

Είδηση δεύτερη: ένας κοινοβουλευτικός αξιωματούχος της πλειοψηφίας προσπάθησε πρώτα να κλέψει (με μεθόδους κοινοβουλευτικά πρωτοφανείς και γελοίες, δανεισμένες από παλιές φοιτητικές ή συνδικαλιστικές συνελεύσεις) στο μέτρημα των ψήφων των συναδέλφων του που διαφωνούσαν με μια πρόταση αναθεώρησης ενός άρθρου του Συντάγματος κι έπειτα άρχισε να τους προγκάει που τόλμησαν να έχουν άποψη διαφορετική από εκείνη που η σοφή καθοδήγηση του κόμματος εισηγήθηκε.

Είδηση τρίτη, μπαγιάτικη μεν, αλλά που μόλις προχθές έγινε γνωστή, με τη δημοσίευση μιας σπαραξικάρδιας επιστολής ενός απολυθέντος πρώην υφισταμένου ενός γενναίου υφυπουργού: η υφυπουργάρα επισκέφθηκε γειτονική χώρα με συνοδεία 15μελή, αντί της συνήθους 4μελούς, τσάκισε τα μαγαζιά (ημερήσια τε και νυχτερινά) και θεώρησε μέρος των υποχρεώσεων του άτυχου υφισταμένου του να του κάνει δώρο κάτι που λαχτάρησε η ψυχή του από ένα παλιατζήδικο. Επειδή ο υφιστάμενος δεν έχει την ίδια αντίληψη περί των υποχρεώσεών του, τιμωρήθηκε δεόντως.

Είδηση τέταρτη: σωματείο αστυνομικών οργάνωσε χοροεσπερίδα για τα μέλη του σε νυχτερινό κέντρο που λειτουργούσε, όπως τόσα άλλα, δίχως νόμιμη άδεια, και που ο ιδιοκτήτης του είναι καταζητούμενος, προσφάτως καταδικασθείς ως νονός μιας συμμορίας που πουλούσε προστασία σε νυχτερινά κέντρα. Σε κάποια αστυνομικά γραφεία, λέει, η πρόσκληση για τη χοροεσπερίδα ήταν ανηρτημένη δίπλα στη φωτογραφία του καταζητουμένου...

Δεν ξέρω αν φταίνε τα φύλλα ελιάς που σε τόσο μεγάλες δόσεις σερβιρίστηκαν αυτές τις ημέρες, αλλά μου φαίνεται πως αρχίζω να διακρίνω κάτι κοινό ανάμεσα σε αυτές τις τέσσερις ετερόκλητες ειδήσεις. Σαν ένα νήμα αόρατο να τις συνδέει.

Και δεν εννοώ, όπως κάποιος κακόβουλος αντιπολιτευόμενος θα σκεφτόταν, ότι επιβεβαιώνουν και οι τέσσερις τους όρκους που έδιναν εκείνοι που σήμερα μας κυβερνούν για σεμνότητα και ταπεινότητα, πνεύμα, ηθική και αδιάλλακτη μάχη με τα φαινόμενα της διαφθοράς. Ας αφήσουμε αυτόν τον φτηνό πολιτικαντισμό στην άκρη. Αναρωτιέμαι (υπό την τοξική επήρεια των φύλλων της ελιάς): Μήπως οι τέσσερις μύθοι δηλούν και κάτι άλλο, σημαντικότερο;

Τι κοινό έχουν: Ο παταγώδης υπουργός που θεωρεί ότι η δημόσια τηλεόραση, κατά κάποιον ανεξήγητο τρόπο, οφείλει να συμμερίζεται την ιδιαίτερη, δική του, ιδιωτική άποψη για τα θέματα που τον ενδιαφέρουν. Ο κοινοβουλευτικός αξιωματούχος με τις ασθενείς επιδόσεις στα Μαθηματικά, που θεωρεί ότι το κόμμα έχει όχι μόνο δικαίωμα ιδιοκτησίας επί της ψήφου των βουλευτών του, αλλά ότι δικαιούται να ιδιοποιείται και την ίδια την κοινοβουλευτική διαδικασία, η οποία είναι καταδικασμένη να επιβραβεύει τη βούλησή του. Ο υφυπουργός που θεωρεί αυτονόητο συμπλήρωμα του δημοσίου αξιώματός του κάποιες μικρές ιδιωτικές απολαύσεις. Ο αστυνομικός που ιδιοποιείται μέρος της δημόσιας εξουσίας του, της εξουσίας να ελέγχει, συναλλασσόμενος κατ ιδίαν με τους ελεγχόμενους, όπως ο υπάλληλος της Πολεοδομίας ή ο έφορος: Μήπως και οι τέσσερις αυτοί ήρωες της εβδομάδας είναι απλώς οι τέσσερις όψεις ενός και του αυτού όντος; Ενός μυθικού τέρατος, πολυπρόσωπου και πανταχού παρόντος, που σαν άγιο ελληνικό πνεύμα μάς φανερώνεται καθημερινά σχεδόν και μας αποκαλύπτει την ουσία του σύγχρονου ελληνικού δράματος: τη συστηματική «ιδιοποίηση του δημόσιου» σε κάθε του έκφραση, με κάθε ευκαιρία, από πάντα δυνάμενο...

Οξυδερκής και πολιτικά ενεργός πανεπιστημιακός υποστηρίζει τη θεωρία ότι αυτή η γενικευμένη, καθολική και ενίοτε ακραία ιδιοποίηση του δημόσιου είναι και η ουσία του κοινωνικού και πολιτικού μας προβλήματος. Καμιά φορά, μάλιστα, μπορεί να γίνεται και με τις καλύτερες προθέσεις, στο όνομα του δημόσιου και προς υπεράσπισή του τάχα - όπως, καλή ώρα, στον εν βρασμώ πανεπιστημιακό χώρο.

Άρθρα/ Πολιτική

Σωκράτης Φάμελλος

Κυβερνητική πρόταση από το Συνέδριο

Σωκράτης Φάμελλος, 2025-06-08

Η Ιστορία, όχι μόνο στην Ελλάδα, έχει δείξει ότι οι πολιτικές...

Ποιά εκεχειρία και για πόσο στη Μέση Ανατολή;

Λουκάς Τσούκαλης, 2025-06-25

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ άνοιξε τις πύλες της κολάσεως...

Στέργιος Καλπάκης

Ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, καταλύτης για την προοδευτική αλλαγή

Στέργιος Καλπάκης, 2025-06-18

Οι αρνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς στην ειλικρινή...

Θόδωρος Τσίκας

Το αδιέξοδο με το Ιράν και η Συμφωνία του Ομπάμα

Θόδωρος Τσίκας, 2025-06-18

Το 2015 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, έφτασε μετά...

Κώστας Καλλίτσης

Προεκλογική περίοδος

Κώστας Καλλίτσης, 2025-06-08

Κάτι μάλλον ασυνήθιστο (ακόμα και) για τα ελληνικά δεδομένα...

Η “έσχατη προδοσία” έλειπε από την χορηγία της αντιπολίτευσης προς τον Μητσοτάκη

Γιάννης Τριάντης, 2025-06-07

...Τι εισπράττει η κοινωνία όταν ακούει ότι εγκαλείται κάποιος...

Τα Τέμπη επιστρέφουν

Αγγελική Σπανού, 2025-06-05

Με τέσσερις προτάσεις για τη σύσταση Προανακριτικής, δύο...

Γιάννης Μεϊμάρογλου

Κυβερνητικό μπασκετικό αλαλούμ

Γιάννης Μεϊμάρογλου, 2025-06-04

...Όσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια σε μια...

Θόδωρος Τσίκας

Έχει χάσει η Ουκρανία τον πόλεμο;

Θόδωρος Τσίκας, 2025-06-01

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διατηρήσει τη ηθική και γεωπολιτική...

Γιάννης Βούλγαρης

Η Ευρώπη στην εποχή των πολέμων

Γιάννης Βούλγαρης, 2025-05-31

Από τις εκλογές που έγιναν τελευταία στον ευρωπαϊκό χώρο,...

Εχει ο καιρός γυρίσματα;

Τάσος Παππάς, 2025-05-26

Αλλάζουν οι καιροί; Αλλάζουν. Αυτό που χθες αποδοκίμαζες,...

Η κοινή λογική

Μιχάλης Μητσός, 2025-05-23

Oι νέοι στρέφονται προς την Ακροδεξιά. Ακόμη κι αν δεν ψηφίζουν...

×
×