Το κράτος και το... κρατίδιο
Π.Κ. Ιωακειμίδης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2008-02-29
Η ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΧΩΡΑ των 2 εκατ. κατοίκων (ΠΓΔΜ) είναι κράτος, δεν είναι κρατίδιο, όπως υποτιμητικά αποκαλείται ακόμη και από σοβαρούς αναλυτές. (Αλήθεια, θα μας άρεσε η Κύπρος των 600.000 κατοίκων να αποκαλείται... κρατίδιο;) Από κει και πέρα στη σχετική συζήτηση δεν πρέπει να μας διαφεύγουν ορισμένες βασικές παραδοχές, όπως: (α) Το μέλλον όλων των χωρών της περιοχής βρίσκεται στους ευρωατλαντικούς θεσμούς και ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο αποφασιστικός παράγοντας για σταθερότητα, δημοκρατία, συνεργασία και ευημερία στην περιοχή βρίσκεται στην ένταξη όλων των κρατών στο σύστημα της Ένωσης και στην εφαρμογή της πειθαρχίας και του κεκτημένου που συνεπάγεται. Δεν βρίσκεται στην προβολή υπερεθνικιστικών, αλυτρωτικών απόψεων και αξιώσεων. Με την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής ορισμένες από τις σημερινές διενέξεις θα φαίνονται ασήμαντες ή και αστείες. (β) Η προώθηση της στρατηγικής αυτής προϋποθέτει ότι οι χώρες της περιοχής, τόσο αυτές που είναι ήδη μέλη της Ένωσης όσο και ιδιαίτερα αυτές που φιλοδοξούν να καταστούν μέλη (π.χ. ΠΓΔΜ), οφείλουν να βάλουν στην άκρη τούς εθνικισμούς, τους εγωισμούς, τον αλυτρωτισμό, την αλαζονεία και τις άκαμπτες τοποθετήσεις. Αντιστρατεύονται ευθέως τη στρατηγική της «ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης». (γ)
Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να ονομάζεται συνταγματικά όπως αυτή θέλει χωρίς να μπορεί μια άλλη, τρίτη χώρα να επιβάλλει την ονομασία της αρεσκείας της. (δ) Από την άλλη μεριά, κάθε χώρα οφείλει να σέβεται τις ευαισθησίες και την πολιτική πραγματικότητα ιδιαίτερα των όμορων χωρών με τις οποίες είναι «καταδικασμένη» να συμβιώσει και θέλει να συνυπάρξει στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό επιβάλλει όχι μόνο το διεθνές δίκαιο αλλά και, κυρίως, η απλή πολιτική λογική. Η Ελλάδα (η οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να μπει και παγιδευτεί σ΄ αυτήν την ιστορία της ονομασίας της γειτονικής χώρας με τον τρόπο που μπήκε) είναι αναμφίβολα η ισχυρότερη χώρα της περιοχής, μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Μπορεί ως εκ τούτου να συμπεριφέρεται με εμπεδωμένη αυτοπεποίθηση και με στόχο να έχει πάντοτε ρόλο και να αποτελεί ενεργό παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή.
* Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να ονομάζεται συνταγματικά όπως αυτή θέλει χωρίς να μπορεί μια άλλη, τρίτη χώρα να επιβάλλει την ονομασία της αρεσκείας της. (δ) Από την άλλη μεριά, κάθε χώρα οφείλει να σέβεται τις ευαισθησίες και την πολιτική πραγματικότητα ιδιαίτερα των όμορων χωρών με τις οποίες είναι «καταδικασμένη» να συμβιώσει και θέλει να συνυπάρξει στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό επιβάλλει όχι μόνο το διεθνές δίκαιο αλλά και, κυρίως, η απλή πολιτική λογική. Η Ελλάδα (η οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να μπει και παγιδευτεί σ΄ αυτήν την ιστορία της ονομασίας της γειτονικής χώρας με τον τρόπο που μπήκε) είναι αναμφίβολα η ισχυρότερη χώρα της περιοχής, μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Μπορεί ως εκ τούτου να συμπεριφέρεται με εμπεδωμένη αυτοπεποίθηση και με στόχο να έχει πάντοτε ρόλο και να αποτελεί ενεργό παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή.
* Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ.