Ο... θεσμός και οι πολιτικοί
Σήφης Πολυμίλης, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-03-15
Πάλι καλά που έστω και την τελευταία στιγμή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με την καθιστική διαμαρτυρία τους κατά την είσοδο του αρχιεπισκόπου στη Βουλή έσωσαν τα προσχήματα... Γιατί, κακά τα ψέματα, το ένα πρόβλημα είναι τι κάνει και πώς συμπεριφέρεται ο κ. Χριστόδουλος, το άλλο είναι όμως πώς τον αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί μας... Ο αρχιεπίσκοπος, όπως απέδειξε και με την προχθεσινή ομιλία του, συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως... ανεύθυνος άρχων, προσπαθεί με τη συνήθη πρακτική του να καλύψει τις ανομίες του ως... Θεσμός απαιτώντας τιμή και σεβασμό ακόμα κι όταν με τις πράξεις και παραλείψεις του έχει καταφέρει να πλήξει βαθύτατα το κύρος της Εκκλησίας.
*** Από την άλλη μεριά η μεν κυβερνητική παράταξη, εγκλωβισμένη στην άνευ όρων ταύτισή της με τη θεοκρατική λογική του κ. Χριστόδουλου, προσπαθεί όσο μπορεί να τον καλύψει σφυρίζοντας αδιάφορη για τα όσα θλιβερά αποκαλύπτονται. Από το ΠΑΣΟΚ, που ως κυβέρνηση τουλάχιστον συγκρούστηκε σκληρά με την κοσμική λογική του αρχιεπισκόπου και προσπάθησε, το λιγότερο, να μην του επιτρέψει να παριστάνει τον εθνάρχη, περιμέναμε πολύ πιο σθεναρή στάση. Αν και με δηλώσεις και ψήφισμα του συνεδρίου τους έθεσαν το θέμα του χωρισμού κράτους και Εκκλησίας, επί της ουσίας ελάχιστα στελέχη του τόλμησαν να τοποθετηθούν δημοσίως και καθαρά γι’ αυτά που συμβαίνουν στην Εκκλησία.
*** Το αντίθετο θα λέγαμε μάλιστα. Υπήρξε μια πλειάδα πρωτοκλασσάτων στελεχών από τον κ. Βενιζέλο μέχρι την κ. Αποστολάκη και από τον Ακη μέχρι τον κ. Λοβέρδο που θεώρησαν άκαιρο το θέμα του χωρισμού, ενώ δεν δίστασαν να υποστηρίξουν ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κάθαρση είναι εσωτερική υπόθεση της Εκκλησίας και η πολιτεία δεν έχει κανένα λόγο να παρέμβει... Αντίθετα οι περιπτώσεις στελεχών που τοποθετήθηκαν καθαρά και ξάστερα ήταν μετρημένες στα δάχτυλα... Οταν λοιπόν το υποτιθέμενο νέο πνεύμα που θέλει να φέρει ο κ. Παπανδρέου εξαντλείται σε γενικές και αφηρημένες διαπιστώσεις και δεν αποκτά συγκεκριμένη πολιτική υπόσταση, το μέλλον του «νέου» ΠΑΣΟΚ δεν προδιαγράφεται ιδιαίτερα ευοίωνο...
*** Από την άλλη μεριά η μεν κυβερνητική παράταξη, εγκλωβισμένη στην άνευ όρων ταύτισή της με τη θεοκρατική λογική του κ. Χριστόδουλου, προσπαθεί όσο μπορεί να τον καλύψει σφυρίζοντας αδιάφορη για τα όσα θλιβερά αποκαλύπτονται. Από το ΠΑΣΟΚ, που ως κυβέρνηση τουλάχιστον συγκρούστηκε σκληρά με την κοσμική λογική του αρχιεπισκόπου και προσπάθησε, το λιγότερο, να μην του επιτρέψει να παριστάνει τον εθνάρχη, περιμέναμε πολύ πιο σθεναρή στάση. Αν και με δηλώσεις και ψήφισμα του συνεδρίου τους έθεσαν το θέμα του χωρισμού κράτους και Εκκλησίας, επί της ουσίας ελάχιστα στελέχη του τόλμησαν να τοποθετηθούν δημοσίως και καθαρά γι’ αυτά που συμβαίνουν στην Εκκλησία.
*** Το αντίθετο θα λέγαμε μάλιστα. Υπήρξε μια πλειάδα πρωτοκλασσάτων στελεχών από τον κ. Βενιζέλο μέχρι την κ. Αποστολάκη και από τον Ακη μέχρι τον κ. Λοβέρδο που θεώρησαν άκαιρο το θέμα του χωρισμού, ενώ δεν δίστασαν να υποστηρίξουν ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κάθαρση είναι εσωτερική υπόθεση της Εκκλησίας και η πολιτεία δεν έχει κανένα λόγο να παρέμβει... Αντίθετα οι περιπτώσεις στελεχών που τοποθετήθηκαν καθαρά και ξάστερα ήταν μετρημένες στα δάχτυλα... Οταν λοιπόν το υποτιθέμενο νέο πνεύμα που θέλει να φέρει ο κ. Παπανδρέου εξαντλείται σε γενικές και αφηρημένες διαπιστώσεις και δεν αποκτά συγκεκριμένη πολιτική υπόσταση, το μέλλον του «νέου» ΠΑΣΟΚ δεν προδιαγράφεται ιδιαίτερα ευοίωνο...