Ένας θάνατος από το ψύχος της ψυχής μας…

Ένας άστεγος πέθανε στο Άλσος του Θησείου από το βαρύ ψύχος του χιονιά τα ξημερώματα στις 9 Μαρτίου 2011.

Διαβάζουμε την είδηση και λέμε «κρίμα». Και προχωράμε παρακάτω.

Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότεροι οι νεκροί άστεγοι. Επειδή, κανείς σε αυτήν την πόλη δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι άστεγοι και δεν υπάρχει μέριμνα για όσους απειλείται άμεσα η ζωή τους.

Μήπως μοίρασε κανείς κουβέρτες στους άστεγους που βρέθηκαν παγωμένοι στο Θησείο τη νύχτα που χιόνιζε στην Αθήνα (αλήθεια, πού μοιράστηκαν οι κουβέρτες); Έκανε περιπολίες την παγωμένη νύχτα η δημοτική αστυνομία για να εντοπίσει πιθανώς ανθρώπους που κινδύνευαν; Σκέφτηκε κανείς να ζητήσει από κάποιους καταστηματάρχες να δανείσουν τις θερμάστρες αερίου για αυτές τις 2-3 επικίνδυνες βραδιές για να τις τοποθετήσει η δημοτική αστυνομία εκεί όπου κοιμούνται οι άστεγοι; Άνοιξε κανείς τους σταθμούς του Μετρό όπως κάνουν στο Παρίσι και Λονδίνο όταν επικρατεί πολικό ψύχος; Έχει καταγράψει κανείς τις άδειες αποθήκες και τους άχρηστους για τον δήμο χώρους στην Τεχνόπολη και αλλού όπου θα μπορούσαν πρόχειρα να φιλοξενηθούν για λίγες νύχτες οι δοκιμαζόμενοι αυτοί συνάνθρωποί μας;

Έχουμε κατρακυλήσει ως κοινωνία σε μια συλλογική κατάθλιψη και μάθαμε να γυρνάμε την πλάτη στα προβλήματα που έχουν γίνει βουνό. Αλλά, ας κάνουμε κάτι να μην χάσουμε και την ψυχή μας. Ας απαιτήσουμε την ελάχιστη επίδειξη αλληλεγγύης, όσοι και όποιοι κι αν είναι οι άστεγοι, ακόμη και αν βρέθηκαν εδώ από σκοπιμότητες, άγνοια ή ανικανότητα. Ας μην ξαναφήσουμε να πεθάνει ούτε ένας άνθρωπος από το κρύο στην πόλη μας. Ας απαιτήσουμε από τις δημοτικές αρχές, το μετρό, κάθε αρμόδιο δημόσιο φορέα να πράττουν τουλάχιστον τα στοιχειώδη για να προστατευθεί η ανθρώπινη ζωή.

Είναι ο ελάχιστος παρανομαστής του κοινωνικού συμβολαίου. Ας μην αφήσουμε να γίνει η Αθήνα ζούγκλα.

----

*Μέλος της ΠΠΕ της Δημοκρατικής Αριστεράς