Κίνηση για μια Νέα σοσιαλδημοκρατική Συμφωνία

Γιώργος Θωμάς,Βαγγέλης Μαλέσιος,Στέφανος Μανίκας,Γιάννης Νικολάου,Μηνάς Σταυρακάκης

Δημοσιευμένο: 2011-12-23

Αντί προλόγου

Είχαμε εξ αρχής τοποθετηθεί δημόσια απέναντι στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου, τον τρόπο διακυβέρνησης και τις αυθαίρετες πρακτικές του. Διαφωνήσαμε ανοιχτά με τον τέως πρωθυπουργό όταν ήταν ισχυρός, δεν ανήκουμε και δεν επιθυμούμε να συναθροιστούμε στην κατηγορία των οψίμως διαφωνούντων.

Αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε το μεταμορφισμό όσων αιφνιδίως ανακάλυψαν την «κεντροαριστερή» ψυχή τους, ενώ εφάρμοσαν, στήριξαν, συναίνεσαν στην πιο αντικοινωνική πολιτική που γνώρισε η χώρα μας τα τελευταία 35 χρόνια, ενώ επιχειρούσαν να μας πείσουν ότι το «μνημόνιο είναι ευτυχία» και ότι «αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να το εφεύρουμε».

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια εδώ. Έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Υπάρχουν πρόσωπα και πολιτικές που οδήγησαν στη σημερινή απαξία. Ο κ. Παπανδρέου έχει την κύρια ευθύνη. Πρέπει να αποχωρήσει. Η αποχώρησή του είναι αναγκαία συνθήκη για τη μετεξέλιξη του χώρου. Όχι όμως και αρκετή.

Κάθε προσπάθεια να υπάρξει σημαντική συνιστώσα στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας θα έχει πιθανότητες επιτυχίας μόνο με νέα φυσιογνωμία, δομές και λειτουργίες. Απαλλαγμένη από το καθεστώς δυναστείας και ιδιοκτησίας, αλλά και από την επαχθή πολιτική κληρονομιά της διετίας.

Υπάρχει ανάγκη και ζωτικός πολιτικός χώρος για καινούργιες προσπάθειες και νέους σχηματισμούς στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας.

Επιδιώκουμε ο πολιτικός χώρος της σοσιαλδημοκρατίας να επανακτήσει τη πολιτική πρωτοβουλία, τη λάμψη των ιδεών του, να προτείνει ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες και καινοτόμες λύσεις για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Με καθαρές και υπεύθυνες προτάσεις κυβερνητικής διεξόδου, απέναντι στις ιδέες και τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού.

Επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στις αναζητήσεις για νέα πολιτική διέξοδο, στις αγωνίες, τους προβληματισμούς των πολιτών που δεν έχουν φωνή, που δεν εκφράζονται, που η γνώμη τους δεν υπολογίζεται είτε βρίσκονται εκτός, είτε εντός των κομμάτων.

Συμμετέχοντας στο ΠΑΣΟΚ έχουμε μερίδιο ευθύνης για τις κακές του στιγμές και συμβολή στις επιτυχίες του. Υπάρχουν περίοδοι της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ που επισύρουν την αρνητική κριτική ή ακόμη και την απόρριψη. Υπάρχουν όμως και περίοδοι μεγάλης ιστορικής προσφοράς.

Νέα Συμφωνία

Επιδιώκουμε μια νέα συμφωνία όσων πιστεύουν στη σοσιαλδημοκρατία.

Η πλευρά αυτή είναι αντίπαλη στον νεοφιλελευθερισμό. Δεν συναντάται, δεν τέμνεται, είναι απέναντι.

Θέλουμε να ξαναδώσει η Ελλάδα ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους, απασχόληση, ελπίδα, δυνατότητα να ζήσουν και να δημιουργήσουν στον τόπο τους.

Θέλουμε τη χώρα μας στο ευρώ, στην καρδιά της ΕΕ. Είμαστε απέναντι στην Ελλάδα της δραχμής και της καθυστέρησης. Η προσήλωση στην ευρωπαϊκή ιδέα παραμένει η κύρια πολιτική στρατηγική για το καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον της χώρας.

Θέλουμε την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της συνοχής, της σύγκλισης, της δημοκρατίας. Την Ευρώπη της συνύπαρξης, της ειρήνης, του πολιτισμού, την Ευρώπη ως παράγοντα παγκόσμιας ισορροπίας.

Θέλουμε την προοδευτική Ευρώπη, που έχει τις πολιτικές προϋποθέσεις και τους οικονομικούς πόρους να επιβάλλει στους ισχυρούς υποχρεώσεις ανακατανομής του εισοδήματος σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο.

Αυτή η πολιτική έχει πραγματική νομιμοποίηση καθώς τα πλεονάσματα του Βορρά είναι ελλείμματα του Νότου. Έχει ηθική νομιμοποίηση γιατί ανταποκρίνεται στις ιδρυτικές ιδέες της Ευρώπης. Έχει πολιτική νομιμοποίηση γιατί ανταποκρίνεται στο αίτημα της ιστορίας.

Είμαστε απέναντι στην Ευρώπη της επιβολής, του νεοφιλελευθερισμού, της κυριαρχίας των αγορών, των διαχωρισμών, της δημιουργίας νεόπτωχων κρατών και πολιτών. Διαφωνούμε με τη στρατηγική των συντηρητικών δυνάμεων που καθόρισε τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής.

Θέλουμε τη χώρα μας πρωταγωνιστή των εξελίξεων, με ισχυρή φωνή, αξιοπρέπεια και διεθνή παρουσία. Είμαστε απέναντι στην εικόνα της περιθωριοποιημένης και συκοφαντημένης Ελλάδας.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική επιλογή της χώρας μας δεν θα θυσιαστεί στις απλουστεύσεις του λαϊκισμού, στον συντηρητικό ευρωσκεπτικισμό και τη ηττοπαθή ευρωφοβία .

Εκτός από τα ελλείμματα, τους λογαριασμούς και τις αγορές υπάρχουν η κοινωνία, οι άνθρωποι, οι ελπίδες και οι προσδοκίες τους.

Μπορούμε να βγούμε από την κρίση με διαφορετικές επιλογές. Δεν πιστεύουμε στους μονόδρομους. Δεν αποδεχόμαστε τη θεωρία της μοναδικής λύσης, την καταστροφή της κοινωνίας ως μοιραία και αναπόφευκτη.

Όλα είναι θέμα πολιτικών επιλογών. Πάντα υπάρχει άλλη λύση. Συχνά λείπουν η θέληση να αναζητηθεί και το θάρρος να πραγματοποιηθεί .

Πάντα υπάρχει προοδευτική διέξοδος, ακόμα και στις πιο δύσκολες συγκυρίες.

Θέλουμε ριζικές αλλαγές στη χώρα. Στην οικονομία, το κράτος, το πολιτικό σύστημα. Είμαστε αντίθετοι με το μέτωπο της ακινησίας, με την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να γυρίσουμε σε παράλογα και πελατειακά «κεκτημένα».

Η «σωτηρία της χώρας» δεν είναι απρόσωπο και ουδέτερο μέγεθος, ως η χώρα να μπορεί να «σωθεί» χωρίς τους ανθρώπους της. Ως η χώρα να μπορεί να «σωθεί» ενώ οι άνεργοι θα υπερβαίνουν το 1 εκατομμύριο, το κοινωνικό κράτος θα έχει καταστραφεί, οι αμοιβές θα βαλκανοποιούνται, οι συνταξιούχοι θα είναι πένητες και χιλιάδες νέοι θα φεύγουν στο εξωτερικό.

Δεν θέλουμε αυτή να είναι η Ελλάδα του μέλλοντος.

Είμαστε στην άλλη όχθη από την πολιτική της τελευταίας διετίας που ισοπεδώνει την κοινωνία και καταστρέφει τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Η πολιτική αυτή δεν έχει ούτε υποψία σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Δεν επιτίθεται στις παθογένειες της μεταπολίτευσης, τις οποίες αντίθετα συντηρεί και ενισχύει, αλλά στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, στην υγιή επιχειρηματικότητα στο εργασιακό μέλλον των νέων ανθρώπων.

Δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας στα πλαίσια της πολιτικής που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές.

Θέλουμε το κράτος παραγωγικό, αποδοτικό και αποτελεσματικό, ώστε να εγγυάται το απαραίτητο ασφαλές περιβάλλον, να διασφαλίζει την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και να υπηρετεί τον κοινωνικό του χαρακτήρα και ρόλο.

Υπερασπιζόμαστε το κοινωνικό κράτος, θεμέλιο κάθε προσπάθειας για αναδιανομή του εισοδήματος και κοινωνική δικαιοσύνη. Προοδευτική πολιτική είναι αυτή που στηρίζει το κοινωνικό κράτος, όχι η φιλανθρωπία και οι «φιλόπτωχες ευαισθησίες».

Επιδιώκουμε το σύγχρονο κράτος να μειώσει το διοικητικό του κόστος. Να μετράται η αποδοτικότητά του. Με ενίσχυση του επιτελικού ρόλου και όχι της γραφειοκρατίας του.

Οποιαδήποτε αναπτυξιακή πολιτική δεν θα έχει επιτυχία, αν δεν υπάρξει γνήσια, από μηδενική βάση αλλαγή στη συγκρότηση και τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Επιδιώκουμε το πρωτείο της πολιτικής στην οικονομία, και την επαναφορά της κοινωνίας πάνω από την οικονομία.

Επιδιώκουμε αναπτυξιακή πολιτική στηριγμένη στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, όχι στη μείωση των αμοιβών και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Επιδιώκουμε ανάπτυξη ως καθολική διαδικασία κινητοποίησης του συνόλου των διαθέσιμων οικονομικών, κοινωνικών και πνευματικών πόρων. Επιζητούμε μια νέα επιχειρηματικότητα καινοτόμο και δημιουργική που επιβραβεύεται και δεν τιμωρείται.

Συγκριτικά πλεονεκτήματα πρέπει να είναι το υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο των ανθρώπινων πόρων της, οι υποδομές της, η υψηλή τεχνολογία, το σταθερό επενδυτικό και φορολογικό περιβάλλον καθώς και το σύγχρονο αντιγραφειοκρατικό και λειτουργικό κράτος. Το κίνητρο δημιουργίας και έμπνευσης, η λειτουργούσα δικαιοσύνη που τιμωρεί και δικαιώνει.

Επιδιώκουμε την αποκατάσταση της έννοιας των διαρθρωτικών αλλαγών. Διαρθρωτική αλλαγή είναι η νέα σχέση τομέων και κλάδων της οικονομίας, η δίκαια κατανομή και είσπραξη των φόρων, είναι ο αναπτυξιακός ρόλος των τραπεζών, η αποσαφήνιση στα όρια δημόσιου-ιδιωτικού.

Είναι η αλλαγή από την οικονομία και την κοινωνία των προσόδων στην οικονομία της παραγωγής και της δημιουργίας. Είναι η δίκαια κατανομή και είσπραξη των φόρων και το σταθερό επενδυτικό και φορολογικό περιβάλλον.

Επιδιώκουμε αποτελεσματική φορολόγηση όσων σήμερα δεν συμβάλουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους ή φοροδιαφεύγουν. Όσο συνεχίζεται η αφαίμαξη των μισθωτών και η φοροδιαφυγή από όσους μπορούν να κρύψουν εισοδήματα, όσο η έμμεση φορολογία κυριαρχεί, όσο οι μηχανισμοί του κράτους υπολειτουργούν, η φορολογική πολιτική θα αποτυγχάνει στους στόχους της, ενώ θα γίνεται ολοένα και πιο άδικη.

Η συζήτηση που γίνεται στη χώρα μας, δεν μπορεί να αφορά μόνο στη δημοσιονομική διαχείριση, αλλά στην πλήρη παραγωγική αναδιάρθρωση

Επιδιώκουμε την επιχειρηματικότητα ως κοινωνική αξία που παράγει ατομικό όφελος, κοινωνικό πλούτο και ατομική καταξίωση. Επιχειρηματικότητα που αξιοποιεί και αμείβει το προσοντούχο δυναμικό της χώρας, που δεν στηρίζεται στο θερμοκήπιο του κράτους, δεν φοροδιαφεύγει ούτε εισφοροδιαφεύγει. Επιχειρηματικότητα που παράγει πλεονεκτήματα εθνικής ανταγωνιστικότητας όταν συναντά η δημιουργικότητα την καινοτομία και την ευημερία.

Επιδιώκουμε την αφαίρεση των συντεχνιακών προνομίων, που καθιέρωσε το κράτος σε όφελος κάποιων κοινωνικών ομάδων, μετακυλώντας το κόστος στην κοινωνία και εμποδίζοντας την ανάπτυξη.

Πιστεύουμε στον αναπτυξιακό ρόλο των ελεύθερων επαγγελματιών, όχι στη ανάδειξή τους σε πρωταθλητές της φοροδιαφυγής.

Επιδιώκουμε την κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων και κάθε κρατικής ρύθμισης για ελάχιστες προσδιορισμένες αμοιβές και ποσοστά κέρδους, Το κράτος να διασφαλίζει τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού και να παρέχει τις ίδιες προϋποθέσεις σε όλους τους πολίτες για να δημιουργήσουν και να αναπτύξουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα.

Πιστεύουμε στην ανοιχτή κοινωνία των ίσων ευκαιριών. Είμαστε αντίθετοι με την συγκρότηση της κοινωνίας ως αθροίσματος συντεχνιακών συμφερόντων που την ακινητοποιούν εμποδίζοντας κάθε πρόοδο, καινοτομία, ανάπτυξη.

Επιδιώκουμε την αποκατάσταση και ανασύνθεση της δημόσιας σφαίρας. Η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με το δημόσιο τομέα ούτε και τον φθαρμένο κρατισμό. Είναι η ουσιαστική επαναφορά της πολιτικής. Είναι η δημόσια σφαίρα και ο δημόσιος χώρος θεμελιώδεις συνθήκες της δημοκρατίας.

Ενισχύουμε κάθε διαδικασία, κάθε δράση, κάθε θεσμό, κάθε τομέα που συνδέεται με τον πολίτη και τη συνείδησή του. Η δημόσια σφαίρα και ο δημόσιος χώρος υπάρχουν μόνο μαζί με τον υπεύθυνο δημοκρατικό πολίτη της συλλογικότητας, της ευθύνης και της προσφοράς.

Επιδιώκουμε κοινωνία αξιοκρατίας και αλληλεγγύης που αναγνωρίζει την ατομική αξία, την ανταμείβει και την καταξιώνει.

Είμαστε αντίθετοι με το δόγμα της μετριότητας στο κράτος και στους θεσμούς.

Επαινούμε το εργασιακό ήθος που ενοχλεί τις ένοχες συνειδήσεις. Επαινούμε τη δημιουργικότητα και την εργατικότητα.

Απομονώνουμε και καταλύουμε εστίες διαφθοράς στο κράτος και στους θεσμούς.

Πιστεύουμε στην κοινωνική ευθύνη των πολιτών και όχι στην επίκληση της ανεπάρκειας του κράτους ως άλλοθι για την έλλειψη προσωπικής κοινωνικής υπευθυνότητας.

Θέλουμε το πολιτικό σύστημα να έχει στραμμένη την προσοχή του στους πολίτες και το μέλλον τους, όχι στην αναπαραγωγή του. Να εγκαταλείψει τις συνήθεις πρακτικές, το λαϊκισμό και τα μεγάλα λόγια, να απαρνηθεί τα προνόμιά του και τα πολιτικά στελέχη να δώσουν πρώτα το παράδειγμα για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του.

Εύκολος δρόμος διεξόδου δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως δρόμος που αλλάζει τη χώρα, χωρίς να καταστρέφει την κοινωνία. Δρόμος με ευρεία πολιτική και κοινωνική συμμαχία αλλαγών. Δρόμος Ευρωπαϊκός, αξιοπρεπής, δρόμος της κοινωνικής ευθύνης και παραγωγικής ανασυγκρότησης με σύμμαχο την κοινωνία.

Η λύση δεν βρίσκεται στη συντήρηση. Ούτε στους μεταλλαγμένους προοδευτικούς που είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν με κάθε αντικοινωνικό μέτρο στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας». Η διετία των μνημονίων απέδειξε το αδιέξοδο αυτής της πολιτικής. Αξίζει να δοκιμάσουμε, αξίζει να προσπαθήσουμε για μια νέα συμφωνία προοδευτικής διεξόδου από την κρίση.

Αντί επιλόγου

Η χώρα χρειάζεται επειγόντως αποτελεσματική κυβέρνηση. Δεν μπορεί να υπάρξει γόνιμη κυβερνητική λύση χωρίς πολιτική νομιμοποίηση. Μόνο οι εκλογές μπορούν να αποκαταστήσουν την πολιτική τάξη και να εκφράσουν έγκυρα τη γνώμη των πολιτών στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί. Κάθε πρόταση που επιχειρεί να μεταθέσει τη λαϊκή ετυμηγορία, δημιουργεί εμπόδια στην αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας και συντηρεί το σημερινό πολιτικό αδιέξοδο.

Γιώργος Θωμάς, Βαγγέλης Μαλέσιος, Στέφανος Μανίκας, Γιάννης Νικολάου, Μηνάς Σταυρακάκης

Θέματα επικαιρότητας: Αριστερά-κεντροαριστερά

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Περισσότερα
Γιώργος Σιακαντάρης

Μια συζήτηση: Αγαθούληδες ή πονηρούληδες;

Γιώργος Σιακαντάρης, 2024-02-11

Η προγραμματισμένη συζήτηση της Έφης Αχτσιόγλου, του Διονύση...

Περισσότερα

Ένας νέος αστερισμός;

Παύλος Τσίμας, 2024-02-10

Το βράδυ των εκλογών του 1981- αφηγείται ο Μίμης Ανδρουλάκης...

Περισσότερα
Πάνος Σκοτινιώτης

Ζητείται εναλλακτική

Πάνος Σκοτινιώτης, 2024-02-09

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 68 χρόνια από τις εκλογές...

Περισσότερα
Ξενοφών Κοντιάδης

ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ στον δρόμο του Επινέ

Ξενοφών Κοντιάδης, 2023-11-19

Μετά τις εκλογές έχει διαμορφωθεί ένα πρωτόγνωρο πολιτικό...

Περισσότερα

Η επόμενη μέρα για τη σύνολη Αριστερά

Τάσος Παππάς, 2023-11-18

Και τώρα τι; Το πολιτικό σκηνικό αυτό που περιλαμβάνει τα...

Περισσότερα
Γιώργος Σωτηρέλης

Μετά τα Συνέδρια τί; ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απέναντι στις προκλήσεις των καιρών

Γιώργος Σωτηρέλης, 2022-06-08

Είναι αναμφισβήτητο ότι η ολοκλήρωση των συνεδριακών διαδικασιών...

Περισσότερα
Πάνος Σκοτινιώτης

Η κεντροαριστερή «πολυκατοικία» και οι «μηχανικοί» της: γρίφοι και προσδοκίες

Πάνος Σκοτινιώτης, 2021-12-19

Θα ξεκινήσουμε από πέντε παραδοχές:Η πρώτη παραδοχή είναι...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Νίκος Μπίστης

Γιά ένα νέο Μέτωπο Λογικής στην εεξωτερική πολιτική

Νίκος Μπίστης, 2024-12-02

Πριν μια βδομάδα η Εποχή είχε φιλοξενήσει άρθρο μου για...

Σωτήρης Βαλντέν

Όχι στο ”πατριωτικό Μέτωπο”

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-01

Κάθε μέρα που περνά, τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές...

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Στέργιος Καλπάκης

Αφετηρία μιας νέας εποχής ανάκαμψης

Στέργιος Καλπάκης, 2024-11-26

Μετά από όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε απαιτούνται...

Χρήστος Ροζάκης

Ανατρέχοντας στο παρελθόν των ελληνοτουρκικών

Χρήστος Ροζάκης, 2024-11-23

Οι ομάδες του «πατριωτικού μετώπου» έχουν οργιάσει με μια...

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Συνέδριο καμπής…

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-11-07

Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Έκτακτο...

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

×
×