Ο φόβος των BRICS
Γιώργος Καπόπουλος, Έθνος, Δημοσιευμένο: 2015-05-18
Οι ΗΠΑ κατέγραψαν την αντοχή του Πούτιν στις κυρώσεις, την απροθυμία της Ε.Ε. για επ’ αόριστον παράτασή τους και με δεδομένο ότι χρειάζονται τη συνεργασία του Κρεμλίνου στο Ιράν και στη Συρία, έστειλαν τον Κέρι στο Σότσι την Τετάρτη 12/5 σε ένα πρώτο μήνυμα διόρθωσης της γραμμής τους απέναντι στη Ρωσία. Αυτή είναι η ερμηνεία πρωτοσέλιδης ανάλυσης που δημοσιεύθηκε στους International New York Times προχθές Σάββατο.
Πρόκειται για τη μισή αλήθεια για την αντοχή του Πούτιν. Η άλλη μισή είναι ότι η Ουάσιγκτον κατάλαβε έστω και καθυστερημένα ότι η αντίδραση της Μόσχας στις αμερικανικές κυρώσεις επιταχύνει εξελίξεις που οι ΗΠΑ θέλουν να ματαιώσουν ή στη χειρότερη περίπτωση να καθυστερήσουν. Αν οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος για να πιέσουν τη Ρωσία, το μήνυμα καταγράφεται στην Κίνα, τη Βραζιλία, στο σύνολο των χωρών της ομάδας BRICS όχι αποτρεπτικά αλλά στη δυναμική της αντεπίθεσης: Πρώτον η Ρωσία εμβαθύνει τις διμερείς σχέσεις με την Κίνα και δεύτερον Πεκίνο και Μόσχα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ώστε αρχής γενομένης από την Αναπτυξιακή Τράπεζα οι BRICS να προστατευθούν από μελλοντικές παρόμοιες χρηματοπιστωτικές πιέσεις μέσω των μηχανισμών και θεσμών που ελέγχουν οι ΗΠΑ.
Αν στόχος των ΗΠΑ στην Ουκρανία ήταν να ραγίσει η Ειδική Σχέση Μόσχας - Βερολίνου, το αντίτιμο προβάλλει ασύλληπτου κόστους, μια Συμμαχία Ρωσίας - Κίνας που πριμοδοτεί την αδιαλλαξία, της πρώτης στην Ουκρανία και της δεύτερης στη Νότια Σινική Θάλασσα. Τα κοινά ναυτικά γυμνάσια Ρωσίας - Κίνας στη Μεσόγειο είναι μια επιπλέον προειδοποίηση για τη δυναμική της προσέγγισης. Η Ρωσία με τη συμμετοχή της στους G-8 διεκδικούσε ισότιμη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα χωρίς να αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της Ουάσιγκτον. Σε παρόμοια γραμμή και η Κίνα λόγω της αλληλεξάρτησης καθώς είναι ο πρώτος αγοραστής ομολόγων των ΗΠΑ και η αμερικανική αγορά η κύρια εξαγωγική της διέξοδος.
Δεν είμαστε στο 1945, και η συνολική πραγματική ισχύς των ΗΠΑ δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση Ομπάμα να προσπαθεί να αποσπάσει την Ουκρανία και άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ από την επικυριαρχία της Μόσχας και ταυτόχρονα να αμφισβητεί τον πρώτο λόγο του Πεκίνου στη Νότια Σινική θάλασσα. Οι BRICS έχουν σοβαρά προβλήματα, αλλά αν αισθανθούν από κοινού τις ΗΠΑ ως απειλή, τότε μπορούν να αποτελέσουν ως Μέτωπο Δυσαρεστημένων την πρώτη αντιαμερικανική συσπείρωση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989-91.
Πρόκειται για τη μισή αλήθεια για την αντοχή του Πούτιν. Η άλλη μισή είναι ότι η Ουάσιγκτον κατάλαβε έστω και καθυστερημένα ότι η αντίδραση της Μόσχας στις αμερικανικές κυρώσεις επιταχύνει εξελίξεις που οι ΗΠΑ θέλουν να ματαιώσουν ή στη χειρότερη περίπτωση να καθυστερήσουν. Αν οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος για να πιέσουν τη Ρωσία, το μήνυμα καταγράφεται στην Κίνα, τη Βραζιλία, στο σύνολο των χωρών της ομάδας BRICS όχι αποτρεπτικά αλλά στη δυναμική της αντεπίθεσης: Πρώτον η Ρωσία εμβαθύνει τις διμερείς σχέσεις με την Κίνα και δεύτερον Πεκίνο και Μόσχα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ώστε αρχής γενομένης από την Αναπτυξιακή Τράπεζα οι BRICS να προστατευθούν από μελλοντικές παρόμοιες χρηματοπιστωτικές πιέσεις μέσω των μηχανισμών και θεσμών που ελέγχουν οι ΗΠΑ.
Αν στόχος των ΗΠΑ στην Ουκρανία ήταν να ραγίσει η Ειδική Σχέση Μόσχας - Βερολίνου, το αντίτιμο προβάλλει ασύλληπτου κόστους, μια Συμμαχία Ρωσίας - Κίνας που πριμοδοτεί την αδιαλλαξία, της πρώτης στην Ουκρανία και της δεύτερης στη Νότια Σινική Θάλασσα. Τα κοινά ναυτικά γυμνάσια Ρωσίας - Κίνας στη Μεσόγειο είναι μια επιπλέον προειδοποίηση για τη δυναμική της προσέγγισης. Η Ρωσία με τη συμμετοχή της στους G-8 διεκδικούσε ισότιμη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα χωρίς να αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της Ουάσιγκτον. Σε παρόμοια γραμμή και η Κίνα λόγω της αλληλεξάρτησης καθώς είναι ο πρώτος αγοραστής ομολόγων των ΗΠΑ και η αμερικανική αγορά η κύρια εξαγωγική της διέξοδος.
Δεν είμαστε στο 1945, και η συνολική πραγματική ισχύς των ΗΠΑ δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση Ομπάμα να προσπαθεί να αποσπάσει την Ουκρανία και άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ από την επικυριαρχία της Μόσχας και ταυτόχρονα να αμφισβητεί τον πρώτο λόγο του Πεκίνου στη Νότια Σινική θάλασσα. Οι BRICS έχουν σοβαρά προβλήματα, αλλά αν αισθανθούν από κοινού τις ΗΠΑ ως απειλή, τότε μπορούν να αποτελέσουν ως Μέτωπο Δυσαρεστημένων την πρώτη αντιαμερικανική συσπείρωση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989-91.