ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
Παρά την έξοδο από την «ενισχυμένη επιτήρηση», δρομολογημένη από το 2018, η Ελλάδα δεν επιστρέφει στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα», όπως ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης. Αντίθετα, με αποκλειστική ευθύνη δική του, η Ελλάδα γίνεται ξανά «ειδική περίπτωση», όχι μόνο από τη σκοπιά της οικονομίας αλλά και από εκείνη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Το δείχνουν οι διεθνείς αντιδράσεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Οι δύο σημαντικότερες παρεμβάσεις του Κ. Μητσοτάκη για τις υποκλοπές (8 Αυγούστου και πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή) υπήρξαν, ως προς την ουσία, κατώτερες του μεγέθους του προβλήματος αλλά και χωρίς επικοινωνιακή δύναμη. Υστέρησαν και στην ηθική της ευθύνης και στην ηθική της πεποίθησης. Ο πρωθυπουργός, χωρίς ορμή, δε φάνηκε να κατανοεί ότι το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργήθηκε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους τρόπους δράσης και τα αφηγηματικά σχήματα που χαρακτήριζαν την περίοδο πριν τη δημιουργία του.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών έχει δημιουργήσει πολύ μεγάλο - και ενδεχομένως ανεπανόρθωτο - ρήγμα στις σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον λεγόμενο κεντρώο χώρο. Το ρήγμα αυτό βαθαίνει μάλιστα όσο άνθρωποι με σημαίνουσα παρουσία στο δημόσιο διάλογο και μεγάλη επιρροή σε αυτόν το χώρο βγαίνουν ανοιχτά απέναντι του.
Η αντισυνταγματική και παράνομη παρακολούθηση του αρχηγού του τρίτου κόμματος στην ελληνική Βουλή αποτελεί το πιο πρόσφατο και κρισιμότερο πλήγμα που δέχθηκαν η δημοκρατία και οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα τα τελευταία χρόνια.
Με αφορμή την πανδημία, παρατηρήθηκε μια συστηματική διολίσθηση του κράτους δικαίου με καταπάτηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, είτε αφορούσαν το δικαίωμα συγκεντρώσεων είτε την πανεπιστημιακή αστυνομία ή το μεταναστευτικό. Η ομολογία, όμως, του πρωθυπουργού ότι ο αρχηγός του τρίτου κόμματος στη Βουλή παρακολουθούνταν κατά την προεκλογική περίοδο για την επιλογή νέας ηγεσίας στο κόμμα του αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός που καμία κυβερνητική αφήγηση δεν μπορεί να ξεπεράσει.
Η ευθύνη του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο των υποκλοπών είναι αντικειμενική και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις παραιτήσεις του γενικού γραμματέα του και του διοικητή της ΕΥΠ. Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να αποφύγει την ευθύνη του ούτε επικαλούμενος άγνοια. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα, γιατί ενδεχόμενη άγνοιά του είτε δείχνει ότι το σύστημα του οποίου είναι επικεφαλής είναι εκτός ελέγχου είτε ότι πίσω από την πλάτη του στήθηκε ένας παράλληλος μηχανισμός.
Οι ευρωπαϊκές χώρες προετοιμάζονται για έναν πολύ δύσκολο χειμώνα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η μετατροπή του από το Κρεμλίνο σε ενεργειακό πόλεμο με πρώτο στόχο την ύφεση στις ευρωπαϊκές οικονομίες και απώτερο στόχο φιλικές προς αυτό ανατροπές των πολιτικών συσχετισμών στη Γηραιά Ηπειρο. Οι νέες περισσότερο μεταδοτικές παραλλαγές και το αναμενόμενο κύμα πανδημίας. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης που επιτείνουν την ενεργειακή κρίση, δοκιμάζουν τις (εν πολλοίς πεπαλαιωμένες) ευρωπαϊκές υποδομές και δυσκολεύουν την επίτευξη των (αρχικά φιλόδοξων, αλλά ήδη μάλλον ανεπαρκών) στόχων για περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ο συνδυασμός όλων αυτών ορίζει μια νέα κανονικότητα, δυστοπική και με διάρκεια. Κορωνίδα, η παράλυση της Κομισιόν.
«Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις».
Η λαϊκή παροιμία επιβεβαιώθηκε σε υπερθετικό βαθμό το καλοκαίρι αυτό στα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας!
Ήδη, όχι τέσσερις ημέρες …αλλά τέσσερις βδομάδες(!) αφότου ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ μετέβη στον Άρειο Πάγο και κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά για την παρακολούθηση του κινητού του, το θέμα παραμένει στις πρώτες ειδήσεις και έχει ξεπεράσει διογκούμενο και τα ελληνικά σύνορα…
Από προχθές μάλιστα, με το άνοιγμα της Βουλής, έχουμε αλλάξει και … «πίστα»!
Το σκάνδαλο των υποκλοπών συγκλονίζει τη δημόσια ζωή της χώρας τις τελευταίες εβδομάδες και έχει προκαλέσει τη σοβαρότερη πολιτική κρίση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων αποτελούν πρακτικές που ανήκουν στο πιο σκοτεινό παρελθόν της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Από τη δεκαετία του 1920 έως και τη δεκαετία του 1970 το πολιτικό σύστημα και ο κρατικός μηχανισμός είχαν εδραιωθεί στις διακρίσεις και τις διώξεις σε βάρος της Αριστεράς. Προϋπόθεση για να επιβληθούν διακρίσεις και εφαρμοστούν διώξεις ήταν οι πληροφορίες που συγκεντρώνονταν από την αστυνομία, τη χωροφυλακή και τις υπηρεσίες ασφαλείας μετά από παρακολουθήσεις ή από χαφιέδες.
Τις επόμενες μέρες η υπόθεση των παρακολουθήσεων έρχεται στην Bουλή. Ποια στάση θα κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.; Αρκεί η η εξεταστική επιτροπή; Γιατί αρνείστε μια εξεταστική από το 2012;
Όσο κι αν προσπάθησε ο κ. Μητσοτάκης να καθυστερήσει τη συζήτηση, όσο κι αν προσπάθησε να εξαφανίσει το θέμα, ήρθε η ώρα της Βουλής, ήρθε η ώρα της αλήθειας, ήρθε η ώρα της ευθύνης.
Ακούγεται άδικο, γιατί η Ευρώπη έχει κάνει όσα κανείς άλλος στον κόσμο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης μετά τη 10ετία του 1970, αλλά η κλιματική κρίση δεν αναγνωρίζει σύνορα, ούτε απωθείται ούτε επαναπροωθείται, και η Γηραιά Ηπειρος βρίσκεται στο επίκεντρό της. Το φετινό καλοκαίρι άνοιξε με πυκνά, διαδοχικά κύματα καύσωνα κυρίως στη δυτική και στη νοτιοδυτική Ευρώπη, ανέβηκε μερικούς βαθμούς και η θερμοκρασία της Μεσογείου, μέσα σε δύο μήνες κάηκαν και 700.000 εκτάρια ευρωπαϊκά δάση. Και τώρα, ο Αύγουστος τελειώνει με ένα σπάνιο, αν όχι πρωτοφανή, συνδυασμό ξηρασίας και καταιγίδων. Οι όροι του προβλήματος πλέον δεν εξαρτώνται από κανέναν μεμονωμένα, ούτε καν από ολόκληρη την Ευρώπη.
...Οι βάρκες από το Τομπρούκ δεν άρχισαν να παίρνουν ρότα προς την Κρήτη επειδή η Ελλάδα είχε χαλαρή μεταναστευτική πολιτική. Η ίδια κυβέρνηση με την ίδια πολιτική ήταν στα πράγματα και πέρυσι και πρόπερσι το καλοκαίρι. Για να αντιμετωπίσει την κρίση, η Αθήνα πρέπει να επιστρατεύσει και κάτι περισσότερο από τα υπουργικά «ξουτ».
Μετά τον ιερομόναχο Διονύσιο τον εκ Φουρνά, αγιογράφο και συγγραφέα της «Ερμηνείας της ζωγραφικής τέχνης», με την οποία κωδικοποίησε τη βυζαντινή εικονογραφία, ο Κυριάκος ο εν Φουρνά. Στο ιστορικό χωριό της Ευρυτανίας βρισκόταν στις 16 Ιουλίου ο πρωθυπουργός, όταν ανακοίνωσε ένα επιπλέον «στοίχημά του»: «Είναι προσωπικό μου στοίχημα να μην καταλήξουν σε τσέπες επιτηδείων τα χρήματα που προορίζονταν για τους νέους αγρότες». Λαμπρά; Μάλλον όχι.
Το αποστομωτικό επικοινωνιακό τέχνασμα κάθε κυβέρνησης προς την αντιπολίτευση είναι αυτό που κάποτε αποκαλέσαμε «η άδικη “προτασιολογογία”» (9.3.2025), η αντίκρουση δηλαδή των αντιρρήσεων στα κυβερνητικά μέτρα με το «κι εσύ τι προτείνεις;». Αυτό μεταφράζεται από τους αφιονισμένους του εκάστοτε κυβερνητικού στρατοπέδου με ένα άλλο σόφισμα: «Δεν είμαι ευχαριστημένος από την κυβέρνηση, αλλά και η αντιπολίτευση δεν προτείνει καμιά λύση, βρε αδελφέ…».
«Καθώς σκέφτομαι το μέλλον, με κυριεύει ένα κακό προαίσθημα. Βλέπω ποτάμια να αφρίζουν από το αίμα». Η φράση είναι ιστορική. Εκφωνήθηκε το 1968, στην Αγγλία. Κι είναι ο πρόγονος όλων όσων ακούμε σήμερα για την «απειλή κατά της ζωής του έθνους», οποιουδήποτε έθνους, που αντιπροσωπεύει η μετανάστευση. Ώστε να δικαιολογεί έως και την αναστολή της εφαρμογής της σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ άνοιξε τις πύλες της κολάσεως με την απόφασή του να κλιμακώσει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή ξεκινώντας μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του Ιράν. Στόχος του ομολογημένος να βάλει τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας που θεωρεί ως υπαρξιακό κίνδυνο για το Ισραήλ. Ανομολόγητος στόχος, που προκύπτει όμως σαφώς από τις ενέργειές του κ. Νετανιάχου, είναι η κυριαρχία του Ισραήλ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Με την προϋπόθεση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίζουν να το στηρίζουν. Με άλλα λόγια, κάτι σαν περιφερειακή κυριαρχία με πληρεξούσιο από την παγκόσμια υπερδύναμη.
Είναι τόσο εξόφθαλμα και τόσο εξοργιστικά όσα έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό στην επιφάνεια με το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων των αγροτών, που κανονικά το θέμα θα έπρεπε να είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας των συντακτών του αστυνομικού δελτίου. Οι Κρητικοί αγρότες (ή «αγρότες»), που δηλώνουν ως βοσκοτόπια σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα, ακόμη και στη Μακεδονία ή στη Θράκη, και επιδοτούνται πλουσιοπάροχα για αυτό, με χρήματα του Ευρωπαίου φορολογούμενου, είναι η βιτρίνα της χειρότερης Ελλάδας – το ίδιο φυσικά και οι συνάδελφοί τους από τις άλλες περιφέρειες.
...Τι εισπράττει η κοινωνία όταν ακούει ότι εγκαλείται κάποιος για «εσχάτη προδοσία»; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας. Μοιραία οι συνειρμοί παραπέμπουν ιστορικά π.χ. στην καταδίκη των Έξι για την Μικρασιατική Καταστροφή, και για τους νεότερους, που απλώς «κάτι έχουν ακούσει», σε υπέρτατο έγκλημα εναντίον της χώρας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της.
Με τέσσερις προτάσεις για τη σύσταση Προανακριτικής, δύο από τις οποίες ζητούν την παραπομπή (και) του Πρωθυπουργού για κακουργήματα, η σκιά της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών πέφτει ξανά πάνω από το κοινοβούλιο - πιο βαριά από όσο περίμενε η κυβέρνηση.
Η πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού να κατατεθεί πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής από συγγενείς θυμάτων των Τεμπών αλλάζει την ατμόσφαιρα στη δημόσια σφαίρα και πυροδοτεί, ενδεχομένως, πολιτικές διεργασίες.
...Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ, σήμερα αναμένουμε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία θα επιβεβαιώνεται ότι το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο δεν επιτρέπει καμία παράταση στην υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν αποτελεί αυτό κεραυνό εν αιθρία. Ήταν ήδη σαφές ότι παράταση της ζωής του Ταμείου Ανάκαμψης απαιτεί τροποποίηση – με ομοφωνία – του σχετικού κανονισμού της ΕΕ.
...Όσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια σε μια κατάσταση που προσβάλλει τον ελληνικό αθλητισμό και τον διασύρει διεθνώς, το αλαλούμ θα συνεχιστεί εντός και εκτός των γηπέδων. Για ποια νομιμότητα θα μπορούν να μιλάνε στο μέλλον ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη από τη στιγμή που ανέχθηκαν την ατιμωτική - και ατιμώρητη - προσβολή της στοιχειώδους νομιμότητας στο κατ’ ευφημισμό «Στάδιο Ειρήνης και φιλίας»;
Έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες: Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει μετανάστες, με συνέπεια οι ελλείψεις στην αγορά εργασίας να ξεπερνούν τις 200.000. Ο μεταναστευτικός πληθυσμός στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Για παράδειγμα, η πιο καλά ενσωματωμένη ομάδα στην ελληνική κοινωνία, αυτή των Αλβανών μεταναστών, μειώθηκαν από 700.000 σε 350.000 και οι μετανάστες από τις Φιλιππίνες μειώθηκαν από 40.000 σε 15.000.
Αλλάζουν οι καιροί; Αλλάζουν. Αυτό που χθες αποδοκίμαζες, συκοφαντούσες και πολεμούσες με πάθος, αύριο για διάφορους λόγους, είτε γιατί ανατράπηκαν οι συσχετισμοί και σε υποχρεώνουν να προσαρμοστείς, είτε γιατί τα συμφέροντά σου σε οδηγούν σε μεταβολή θέσης, το στηρίζεις, το καθαγιάζεις και το υπηρετείς με το ίδιο πάθος που το πολεμούσες στην προηγούμενη φάση.