Φαίνεται πως δεν ήταν μόνο η Εξεταστική για τα Τέμπη «γουρλίδικη», όπως ατυχώς είχε δηλώσει ο πρόεδρός της. Κάποιος καχύποπτος θα μπορούσε να μιλήσει ακόμη και για μοτίβο.

Τι θα συνέβαινε σε μια «κανονική» χώρα, αν μάρτυρας σε δίκη κατέθετε ότι του είχαν δοθεί από πριν οι ερωτήσεις (και κατευθύνσεις για τις απαντήσεις) που θα του γίνονταν από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής;

Στις 19 Νοεμβρίου, η ΕΕ ανακοίνωσε το νέο γενικό σχέδιο για την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ), το AI Omnibus, που παρουσιάστηκε ώς εργαλείο επιτάχυνσης της αξιοποίησης της ΤΝ σε όλο το φάσμα της οικονομίας και εναρμονισμού του ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου στις ανάγκες της Νέας Εποχής.

Όμως, η πρώτη ανάγνωση του σχεδίου δείχνει πως στην ΕΕ έχουν μάθει καλά την μέθοδο να βαφτίζουν το κρέας …ψάρι καθώς η λεπτομερέστερη μελέτη του αποκαλύπτει πως όχι μόνο δεν αποτελεί ανταγωνιστικό άλμα στο μέλλον, αλλά κρύβει την μεγαλύτερη κυβίστηση της Ευρώπης,

Μετά τις ανακοινώσεις για το Σχέδιο δράσης/Κοινωνική Συμφωνία για την ανάπτυξη της συλλογικής διαπραγμάτευσης στη χώρα μας, το οποίο πρόσφατα ανακοινώθηκε, είναι σκόπιμη μια ψύχραιμη αξιολόγηση.

Κατ’ αρχάς είναι θετικό που για πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, η Πολιτεία αποφάσισε να εμπιστευτεί τον ουσιαστικό διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους προκειμένου να εισαγάγει νομοθετικές ρυθμίσεις.

Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει με το παρελθόν: το δικό του, της διακυβέρνησής του, των προσώπων της που ο ίδιος επέλεξε. Και δεν το κάνει στρογγυλεμένα. Το κάνει ευθέως, επιθετικά, με διευθύνσεις και ονόματα.

Οι πρώην πρωθυπουργοί κρίνονται από δύο πράγματα: από το έργο τους και από τα λάθη τους. Και αν επιδιώκουν να επανέλθουν σε πρωταγωνιστικό ρόλο, πρέπει να πείσουν ότι έχουν μάθει από το παρελθόν, ώστε ο ρόλος τους να είναι θετικότερος στο μέλλον.

Ο Αλέξης Τσίπρας καταθέτει στην «Ιθάκη» τη δική του αποτίμηση για τη διαδρομή του, τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ, και τις απόψεις του για την Αριστερά

Εάν κανείς κοιτάξει την αντιμετώπιση του Αλέξη Τσίπρα στη δημόσια σφαίρα, θα δει ότι οι επικριτικές τοποθετήσεις ακολουθούν δυο αντιθετικούς δρόμους.

Σας συμβαίνει να φτάνετε στην δουλειά και να νιώθετε σαν να έχετε ήδη δουλέψει οκτάωρο; Αν ναι, παρηγορηθείτε. Δεν είστε μόνοι. Οι επιβάτες 260 χιλιάδων αυτοκινήτων που διασχίζουν το χάος του Κηφισού κάθε μέρα και άλλων 300.000 αυτοκινήτων που μποτιλιάρονται στην κάποτε ελεύθερη Αττική οδό, κάπως έτσι πρέπει να νιώθουν. Η Αττική έχει πρόβλημα: Περίπου έξι στις δέκα μετακινήσεις στο λεκανοπέδιο γίνονται με ιδιωτικό όχημα

Η μία λέγεται Κάθριν Λιούσι, έχει είκοσι χρόνια εμπειρία στη δημοσιογραφία και σήμερα είναι ανταποκρίτρια του Bloomberg στον Λευκό Οίκο. Οταν ρώτησε την περασμένη Παρασκευή τον πρόεδρο Τραμπ στο Air Force One γιατί δεν παίρνει μια πρωτοβουλία για τα αρχεία Έπστιν αν δεν περιλαμβάνουν τίποτα ενοχοποιητικό γι’ αυτόν, εκείνος της κούνησε το δάχτυλο και της είπε: «Quiet, quiet piggy» (Ησυχα, ήσυχα, γουρουνίτσα).

Ο τερματισμός του πολέμου στη Γάζα μετά τη συμφωνία πάνω στην πρώτη φάση του σχεδίου Τραμπ μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς συνιστά ιστορική εξέλιξη. Μετά δύο χρόνια τελειώνει ένας βάρβαρος πόλεμος και δημιουργούνται προϋποθέσεις ειρήνευσης της Γάζας και της ευρύτερης περιοχής της Μ. Ανατολής εάν και εφόσον εφαρμοσθεί στο σύνολό του το σχέδιο Τραμπ (20 σημεία) με κατάληξη τη σύσταση Παλαιστινιακού κράτους (λύση δύο κρατών).

...Οι βάρκες από το Τομπρούκ δεν άρχισαν να παίρνουν ρότα προς την Κρήτη επειδή η Ελλάδα είχε χαλαρή μεταναστευτική πολιτική. Η ίδια κυβέρνηση με την ίδια πολιτική ήταν στα πράγματα και πέρυσι και πρόπερσι το καλοκαίρι. Για να αντιμετωπίσει την κρίση, η Αθήνα πρέπει να επιστρατεύσει και κάτι περισσότερο από τα υπουργικά «ξουτ».

Μετά τον ιερομόναχο Διονύσιο τον εκ Φουρνά, αγιογράφο και συγγραφέα της «Ερμηνείας της ζωγραφικής τέχνης», με την οποία κωδικοποίησε τη βυζαντινή εικονογραφία, ο Κυριάκος ο εν Φουρνά. Στο ιστορικό χωριό της Ευρυτανίας βρισκόταν στις 16 Ιουλίου ο πρωθυπουργός, όταν ανακοίνωσε ένα επιπλέον «στοίχημά του»: «Είναι προσωπικό μου στοίχημα να μην καταλήξουν σε τσέπες επιτηδείων τα χρήματα που προορίζονταν για τους νέους αγρότες». Λαμπρά; Μάλλον όχι.

Το αποστομωτικό επικοινωνιακό τέχνασμα κάθε κυβέρνησης προς την αντιπολίτευση είναι αυτό που κάποτε αποκαλέσαμε «η άδικη “προτασιολογογία”» (9.3.2025), η αντίκρουση δηλαδή των αντιρρήσεων στα κυβερνητικά μέτρα με το «κι εσύ τι προτείνεις;». Αυτό μεταφράζεται από τους αφιονισμένους του εκάστοτε κυβερνητικού στρατοπέδου με ένα άλλο σόφισμα: «Δεν είμαι ευχαριστημένος από την κυβέρνηση, αλλά και η αντιπολίτευση δεν προτείνει καμιά λύση, βρε αδελφέ…».

«Καθώς σκέφτομαι το μέλλον, με κυριεύει ένα κακό προαίσθημα. Βλέπω ποτάμια να αφρίζουν από το αίμα». Η φράση είναι ιστορική. Εκφωνήθηκε το 1968, στην Αγγλία. Κι είναι ο πρόγονος όλων όσων ακούμε σήμερα για την «απειλή κατά της ζωής του έθνους», οποιουδήποτε έθνους, που αντιπροσωπεύει η μετανάστευση. Ώστε να δικαιολογεί έως και την αναστολή της εφαρμογής της σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου.