Συζήτηση επί της ουσίας για τη σύγκλιση των δυνάμεων της κεντροαριστεράς και της αριστεράς, που αποτελεί αίτημα των προοδευτικών πολιτών της χώρας, δεν γίνεται.

Επειδή από την μεταπολίτευση ( 30 χρόνια παρά 19 ημέρες) ως σήμερα έχει περάσει ...μιάμιση γενιά, θα ήταν χρήσιμο την ιστορική αποτίμηση των αντιστασιακών οργανώσεων να μην αφήσουμε να την κάνουν οι δικαστές, όπως έγινε προ ημερών από τον εισαγγελέα στη δίκη του ΕΛΑ που αμφισβήτησε την αντιδικτατορική δράση του Ρήγα Φεραίου.

Τη στιγμή αυτή είναι αναγκαία η αποσαφήνιση των κεντρικών στοχεύσεων και προθέσεων κάθε συλλογικής έκφρασης και τάσης, του καθενός και της καθεμιάς εντός ΣΥΝ.

Εμείς, ως Ανανεωτική Συσπείρωση του ΣΥΝ, στοχεύουμε στη συνδιαμόρφωση και διεκδίκηση της συγκρότησης μιας πλειοψηφίας του κόμματος που θα αναλάβει την ευθύνη της πορείας και της διαχείρισής του.

Η επόμενη μεγάλη δοκιμασία είναι οι ευρωεκλογές. Δεν θα είναι μία εύκολη αναμέτρηση. Η «χαλαρή» ψήφος δεν θα ισχύσει τη φορά αυτή.
Ο ΣΥΝ θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εκλογικής αναμέτρησης αν παρουσιάσει το σύνολο της ευρωπαϊκής πολιτικής του χωρίς εκπτώσεις, και αν προχωρήσει έγκαιρα και απερίσπαστα στην προετοιμασία της εκλογικής του καμπάνιας.

Ένα σημαντικό κομμάτι του ΣΥΝ νοιώθει απογοήτευση γιατί δεν εκπροσωπείται. Χρειάζεται και εδώ «διορθωτική» κίνηση στις ευρωεκλογές από την πλευρά της ηγεσίας του ΣΥΝ. Και εδώ η ευθύνη της ηγετικής ομάδας είναι ακόμη μεγαλύτερη...

Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, συντονιστής της Ανανεωτικής Συσπείρωσης του ΣΥΝ, μιλώντας στην «Πρώτη Γραμμή» της ΝΕΤ και αποτιμώντας, κατ’ αρχήν, τα αποτελέσματα των εκλογών, μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής:

«Χαιρετίζουμε τους πολίτες που με ηρωισμό και αυταπάρνηση στήριξαν για μια ακόμη φορά το ψηφοδέλτιο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και για μια ακόμη φορά έζησαν την αγωνία της εισόδου στη Βουλή...»

Η διάταξη μάχης 42 ημέρες πριν τις εκλογές, πριν τις εσπευσμένες εκλογές είναι δεδομένη.

Όλες οι πολιτικές οικογένειες, - δεξιά, σοσιαλδημοκρατία και αριστερά - επιδιώκουν την μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση. Τα δύο μεγάλα κόμματα διεξάγουν αδυσώπητη μάχη για το σημαντικότατο έπαθλο που είναι η κατάκτηση ή η διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας.

Στο χώρο της αριστεράς όμως η κατάσταση είναι ακόμη πιο κρίσιμη. Αναφέρομαι προφανώς στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στις άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, που ολόκληρη τη τελευταία περίοδο, με βασανιστικό τρόπο πέρα από τις μεσο-μακροπρόθεσμες στοχεύσεις τους αντιμετωπίζουν την συνθλιπτική πίεση του ορίου του 3% για την κοινοβουλευτική τους παρουσία.

Είναι σημαντική υπόθεση σήμερα η κατακερματισμένη αριστερά να μπορέσει να βρει το δρόμο της ενότητάς της; Η απάντηση είναι αβίαστα ΝΑΙ. Ασχέτως αν η, μέχρι στιγμής, μεγαλύτερη δύναμη του χώρου, το ΚΚΕ, αρνείται πεισματικά, μια και θεωρεί ότι δεν υπάρχει ουδεμία πολιτική βάση για συμμαχία. Και αυτή η θετική στάση δεν πηγάζει μόνο από ένα ηθικό πρόταγμα (γιατί οι δεξιοί και οι σοσιαλδημοκράτες καταφέρνουν και ενώνονται;) αλλά και από την απλή αίσθηση της ανάγκης αποτελεσματικής παρέμβασης στη σημερινή πολιτική και κοινωνική συγκυρία.

- Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται σήμερα ο Συνασπισμός, ίσως το κρισιμότερο στην έως τώρα ιστορική του πορεία. Συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι ο Συνασπισμός κινδυνεύει να χάσει τα αρχικά χαρακτηριστικά του, να χάσει το ρόλο που επιτελεί στο χώρο των ανανεωτικών ιδεών της Aριστεράς;

Η υπόθεση του Οδυσσέα Τσενάϋ και ο σάλος που έχει ξεσηκώσει αποτελεί μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση του πόσο στη δημόσια συζήτηση γινόμαστε ένας ...απέραντος κυκεώνας προσπαθώντας να χωνέψουμε και να συνταιριάξουμε. πραγματικότητες και καταστάσεις που δεν γίνεται να είναι μεταξύ τους συμβατές.

Η έκρηξη του μεταναστευτικού κύματος τη τελευταία 10ετία στην Ελλάδα έχει φέρει σημαντικότατες αλλαγές στη ζωή μας. Η ραγδαία μετατροπή σε πολυφυλετική πολυπολιτισμική κοινωνία μαζί με την ανεργία και την περιθωριοποίηση στρωμάτων έχει συνεπιφέρει και την άνοδο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Ως κοινωνία στο μακρο-επίπεδο αλλά και στο μικρο-επίπεδο στη γειτονιά, στερούμε δικαιώματα αυταπόδεικτα στους οικονομικούς μετανάστες.

Ευθύς εξαρχής θέλω να καταστήσω σαφές ότι θα επιθυμούσα η Μαρία Δαμανάκη να παρέμενε μαζί μας στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ για να δώσουμε τη μάχη από κοινού ενάντια στην μετατόπιση του ΣΥΝ σε μετακομμουνιστικό ριζοσπαστικό πολιτικό σχηματισμό στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.