Η κρίση του ΝΑΤΟ είναι μια κρίση του ευρωπαϊκού σκέλους της Συμμαχίας, καθώς οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να καλύψουν το κενό ασφαλείας που δημιουργείται στην άμεση γειτονιά της Ευρώπης, τώρα που οι ΗΠΑ δείχνουν όλο και λιγότερη διάθεση να το κάνουν αυτές

Τι να σου κάνει και η βασίλισσα Ελισάβετ! Αφού το ΝΑΤΟ αποφάσισε να γιορτάσει στο Λονδίνο τα 70 χρόνια της ύπαρξής του, φρόντισε κι αυτή με τη σειρά της να στολίσει τα ανάκτορα του Μπάκινγκχαμ για να δεξιωθεί την Τρίτη τους ηγέτες των κρατών - μελών. Επίσημο ένδυμα και κουβεντούλα, ευκαιρία για φωτογραφικά στιγμιότυπα - ίσως το μοναδικό... ευχάριστο διάλειμμα στους ατέλειωτες καυγάδες που μαίνονται εντός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, η οποία βιώνει μία ακόμη κρίση στην ιστορία της.

Αύριο αναμένεται στη Βόρεια Μακεδονία ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ντάβιντ Σασόλι. Είναι η πρώτη επίσημη επίσκεψή του εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και στόχο έχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Να ανακτήσει έστω ένα μικρό μέρος από τη χαμένη αξιοπιστία της Ε.Ε. Ο Σασόλι δεν θα φανεί τσιγκούνης με τους επαίνους του στα Σκόπια. Θα παραδεχτεί ότι η χώρα έχει κάνει μεγάλες μεταρρυθμίσεις -και το τεράστιο βήμα να αλλάξει το όνομα και το σύνταγμά της και να τα βρει με τη γειτονική Ελλάδα- και θα ζητήσει συγγνώμη για το «ιστορικό λάθος» της τελευταίας συνόδου κορυφής να μη δώσει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών τον περασμένο Μάιο, στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι τον περασμένο μήνα, σε εκδήλωση για την ελευθερία της έκφρασης με τον σκιτσογράφο της Jylands Posten στην Κοπεγχάγη την περασμένη εβδομάδα.

«Δεν γουστάρω το σύστημά σας». Το τραγούδι της 28χρονης Δωροθέας Καρζάι εξελίσσεται στο σύμβολο της αντίστασης των Ούγγρων ενάντια στο νέο Σύνταγμα που επέβαλε με τη χορταστική πλειοψηφία της στη Βουλή της Βουδαπέστης η δεξιά κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν. Η Δωροθέα δεν έχει τη στόφα της ποπ σταρ, μοιάζει με κορίτσι της διπλανής πόρτας και το τραγούδι της -γκραν σουξέ στο Youtube- στα δικά μας αυτιά είναι μάλλον αδιάφορο. Για την ουγγρική νεολαία, όμως, μοιάζει με πολεμική κραυγή.

Το σωτήριο έτος 2011, που μας αποχαιρετά σε λίγες μέρες, ήταν το καταστροφικότερο μέχρι τώρα στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κρίση που στην αρχή της χρονιάς είχε αρπάξει στις δαγκάνες της τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας εξελίχθηκε ανενόχλητη σε συνολική κρίση. Η μεγάλη κυρία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, μάλιστα, εκτιμά ότι είναι και συστημική.

Εάν πριν από ένα χρόνο είχαν προβλήματα αναχρηματοδότησης του χρέους τους μόνο οι χώρες του Νότου -με την Ελλάδα και την Ιρλανδία να έχουν μπει κάτω από την ομπρέλα των μηχανισμών διάσωσης- τώρα αμφισβητείται ευθέως έως και η πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας.

Ήταν η προχτεσινή Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης ιστορική, όπως έσπευσε να δηλώσει μετά το πέρας της ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί; Η απάντηση είναι δύσκολη, η Ιστορία κρίνεται εκ των υστέρων. Είναι, ωστόσο, πιθανό να μείνει στην ιστορική μνήμη αυτή η 9η Δεκεμβρίου ως η ημέρα που άρχισε να διαλύεται η Ευρώπη, που χτίστηκε με τόσο κόπο τα τελευταία 60 χρόνια, κι όχι η ημέρα που βάθυνε η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση -έστω για ένα μέρος της Ε.Ε.

Όταν πριν από δύο χρόνια το κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία άρχιζε τη μακρά προετοιμασία για το προγραμματικό του συνέδριο ήταν ένα νεαρό κόμμα υπό διαμόρφωση και πολλά υποσχόμενο. Μόλις είχε βγει από τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2009 με ένα εντυπωσιακό 12%, η διεισδυτικότητά του στα δυτικά κρατίδια της χώρας αυξανόταν συνεχώς -στα ανατολικά ήταν από καιρό σχεδόν λαϊκό κόμμα- και οι μάχες που έδινε πρωτίστως για τα εργασιακά δικαιώματα και για μια δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος σε μια Γερμανία συνεχούς συμπίεσης των κοινωνικών παροχών κέρδιζαν τον σεβασμό όλο και πλατύτερων στρωμάτων.

Ενώ η κρίση μαίνεται σε όλη την Ευρώπη, ενώ όλα είναι στον αέρα λίγα 24ωρα μετά την κρίσιμη σύνοδο κορυφής, τα βλέμματα όλα ήταν χθες στραμμένα στις διαδηλώσεις στην Αθήνα έξω από τη Βουλή και στις διεργασίες εντός της Βουλής. Ίσως επειδή ήταν πιο χειροπιαστή στην Αθήνα η κόντρα για τη «συνταγή διάσωσης», ίσως επειδή οι κάμερες είχαν κάτι να δείχνουν.

Εάν δεν αφορούσε τη ζωή μας, θα ήταν ένα κουραστικό αστείο. Και μάλιστα ένα αστείο για λίγους, για τους πολύ ειδικούς, που καταλαβαίνουν πραγματικά τι σημαίνουν όλα αυτά τα αρχικά, τα συνθηματικά και τα... νεοελληνικά -από τα CDS και τα «κουρέματα» μέχρι τα σπρεντ και τη μόχλευση- που μάθαμε να παπαγαλίζουμε τον τελευταίο χρόνο.
Λοιπόν, το βέβαιο είναι ότι συνεχίζονται πυρετωδώς οι διαπραγματεύσεις σε πολλά επίπεδα για το τι θα γίνει με το ελληνικό χρέος. Εξίσου βέβαιο είναι ότι το τέλος και το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων δεν είναι ορατό.

Όλα τα βλέμματα αυτή την εβδομάδα ήταν στραμμένα στη γερμανική Βουλή και στην απόφασή της για την ενίσχυση του προσωρινού ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης EFSF. Μια απόφαση που ήταν εξ αρχής δεδομένη, καθώς όλα τα κόμματα πλην της Αριστεράς είχαν ταχθεί υπέρ, μία απόφαση που είχε συστατικά θρίλερ καθώς εντός των κυβερνώντων κομμάτων υπήρχαν δηλωμένοι και αδήλωτοι αντάρτες.
Τελικά το επίμαχο νομοσχέδιο πέρασε με 523 ψήφους υπέρ, σε σύνολο 620 βουλευτών, ενώ παρά τους φόβους της η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ κατάφερε να κερδίσει και την κυβερνητική της πλειοψηφία.