Είναι πολύ άχαρο να μιλάς για σένα ή μάλλον για τις προτάσεις/πράξεις σου.
Φτάνει όμως κάποια στιγμή που η «συμπλεγματική αχ-αριστεία τους» ξεπερνάει τα όρια.
• Τους έλεγα: «θα μπουν 1.000.000 μετανάστες και δεν αντέχει η χώρα»
Με έλεγαν: Καλοπερασάκια χωρίς ευαισθησίες.
Τώρα τρέχουν για hotspots στρατόπεδα συγκέντρωσης και δεν βγάζουν άχνα.
• Τους έλεγα: «Πρέπει να κάνουμε ειδική συμφωνία με το Σένγκεν ή να τους προλάβουμε».
Με έλεγαν: Άσχετο.

Αυτό το νομοσχέδιο δεν ακουμπάει πάνω στην αυξημένη εγκληματικότητα ή τη σωφρονιστική πραγματικότητα αλλά στοχεύει στην εξουδετέρωση, την εξουθένωση, τον εκφοβισμό των όποιων «εσωτερικών εχθρών» του κράτους. Δεν πρόκειται στην ουσία για τη διατήρηση της ασφάλειας εντός/εκτός φυλακών αλλά για την τιμωρητική [πέρα και έξω από το κράτος δικαίου ή τους ευρωπαϊκούς σωφρονιστικούς κανόνες του 2006 ή ακόμα και του ελληνικού Συντάγματος (άρθρο 2 §1, 5 §1) ή και του ισχύοντος Σωφρονιστικού Κώδικα (Ν. 2776/99)] αχρήστευση ορισμένων κατηγοριών κρατουμένων ή συγκεκριμένων προσώπων.

Κι όλα αυτά, με βάση την επικίνδυνη έννοια της «επικινδυνότητας» την οποία ερμηνεύει αυθεντικά ο εισαγγελέας Εκτέλεσης Ποινών, ο εισαγγελέας Εφετών ή και ο υπουργός Δικαιοσύνης. Αναρωτιέμαι ποιους θα μπορούσε να αφορά αυτή η νέα «μεσαιωνικής σύλληψης» φυλακή.

Η ιδεολογική διάσταση, η συμβολική αξία αλλά και η πολιτική ουσία της πρότασης του Πόλου Συσπείρωσης που προτείνει η ΔΗΜΑΡ κινούνται σε μια μετα-μεταπολιτευτική κομματική λογική (άρνησης του δικομματισμού, των αρχηγικών κομμάτων, των μεγάλων πλειοψηφιών ή των κυβερνητικών αυτοδυναμιών).
Αυτοί που την «κατηγορούν» κινούνται περισσότερο στη γραμμή της Παλινόρθωσης ή της Αναδρομικής Δικαίωσης παρά στην αποδέσμευση από τις κακές (μέχρι καταστροφικές) αντιλήψεις και πρακτικές του παρελθόντος που συνέβαλαν στην απαξίωση όλου του πολιτικού συστήματος (ίσως και της ίδιας της Δημοκρατίας).

Χωρίς αλεξίπτωτο
πέφτουν από τον ουρανό οι λέξεις.
Π. Καραβασίλης, Συναξάρι συμμετρίας

Έξη μήνες Κρίσεως (και όχι απλώς κρίσεων). Στο διάστημα αυτό θα κριθούν όλα και όλοι.

Προεδρία, Ευρωεκλογές, εκλογές αυτοδιοίκησης ίσως και βουλευτικές εκλογές. Και ενδιαμέσως ανεργία, ύφεση, τρομοκρατία, φασισμός, φτώχια, ρατσισμός, έγκλημα, ανασφάλεια.

Υπερασπισθείτε τις λέξεις μας
γιατί σύντομα καταρρέουν.
Π. Καραβασίλης, Συναξάρι συμμετρίας

Ποιος πολιτικός σχηματισμός εκφράζει σήμερα καλύτερα τη δύναμη της δημοκρατίας;

Όχι της αυταρχικής δημοκρατίας, ούτε της (δήθεν) συνεχώς διαβουλευόμενης αδρανούς δημοκρατίας, ούτε της λαϊκής δημοκρατίας, ούτε της δημοκρατίας της (αγανακτισμένης) κοινής γνώμης, (ούτε βέβαια της εθνικιστικής βίαιης μη-δημοκρατίας), αλλά της γνήσιας Δημοκρατίας όλων (και όχι των πολλών ή των ημετέρων ή των δυναμικών μειοψηφιών)

Η πρόταση για επιστροφή στο κυβερνητικό σχήμα απερρίφθη αμέσως από τον πρόεδρο της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτη Κουβέλη διότι δεν έχουν αλλάξει σε τίποτα οι πολιτικές συνθήκες λόγω των οποίων αποχωρήσαμε από την κυβέρνηση εθνικής λύσης τον Ιούνιο.
Κατά την προσωπική μου γνώμη, οι όροι διακυβέρνησης της χώρας και διαχείρισης της κρίσης χειροτέρεψαν, η συνεχής επίκληση της (μόνιμης;) έκτακτης ανάγκης δεν πείθει και οι προϋποθέσεις διαμόρφωσης μιας κυβερνώσας Αριστεράς σήμερα πληρούνται περισσότερο.

Οι διαφορετικές απόψεις που ανταλλάσσονται μέσα στη ΔΗΜ.ΑΡ. είναι στοιχείο ανα-ζωογόνησης και εμπλουτισμού και σε καμία περίπτωση δεν αναδεικνύουν κόπωση ή διάσπαση. Άλλωστε σε είκοσι μέρες το Συνέδριο θα απαντήσει συνολικά στις προ-τάσεις που θα κατατεθούν.

Γεννήθηκα
διασταύρωση πέρδικας και γερακιού.
Στ. Πολύζος, Αγκαλιά τα μεσάνυχτα

Κάθε πολιτική κίνηση έχει το ειδικό της ενδιαφέρον γιατί συνεισφέρει στο δημόσιο διάλογο για τα αίτια και τον τρόπο εξόδου από την πολύμορφη κρίση που μαστίζει τη χώρα.
Η ανταλλαγή όμως απόψεων δεν ταυτίζεται ούτε με το φονταμενταλισμό των φανατικών της απόλυτης αλήθειας ούτε με την αμαύρωση – κυρίως μέσω «παπαγαλακίων» - της αντίθετης άποψης.

Ω! κεντροαριστεροί, ρομαντικοί και αθώοι, τα πάντα όλα είναι στη διάθεσή σας. Μπορείτε να διαλέξετε από:

• Τα ορφανά των πρώην Πρωθυπουργών, Αρχηγών Κομμάτων κ. ά.

• Τους πρώην παρακοιμώμενους των καταδικασθέντων ή διωκόμενων Υπουργών, Γενικών Γραμματέων κ. ά.

• Τα πρώην golden/green boys (Διοικητές, Προέδρους κ. ά.) ελεγχόμενα για κακοδιαχείριση και σπατάλες.

Όταν η Δημοκρατία στρέφεται κατά του (κακού) εαυτού της και η Αριστερά ομφαλοσκοπεί για μια σοσιαλδημοκρατία με αδύναμο ιδεολογικό οπλοστάσιο, βεβαρημένη προϊστορία και ψυχοσωματικές αγκυλώσεις από πού περιμένει ο πολίτης να έρθει το αισιόδοξο μήνυμα; Δυστυχώς από τις δυνάμεις του Νόμου και της Τάξης, της κοινωνικής πειθάρχησης και της συντηρητικής παλινόρθωσης. Τόσο δύσκολο είναι να το κατανοήσουν αυτό οι πάσης φύσεως αριστεροί σωτήρες;

Το ποινικό θεσμικό οπλοστάσιο είναι αναγκαίο να εκσυγχρονισθεί, αλλά όχι στη λογική της συγκυριακής αντιμετώπισης ενός ρατσιστικού/ναζιστικού μορφώματος, ούτε στον (έμμεσο) περιορισμό δικαιωμάτων και ελευθεριών λόγω «φασιστικής απειλής». Αν αποδειχθεί ότι τα (υπολογιζόμενα 3.000) μέλη των ταγμάτων εφόδου είχαν συγκροτηθεί στη βάση της οργανωμένης συμμορίας (άρθρο 187 Π.Κ.), προφανώς και πρέπει να διωχθούν ποινικά.