Η έκρηξη στην τιμή του φυσικού αερίου αφύπνισε επιτέλους την Ευρώπη. Έτσι, ηγέτες και υπουργοί διαγκωνίζονται πλέον για το ποιος θα υπερθεματίσει ως προς την ανάγκη εξεύρεσης κοινής ευρωπαϊκής λύσης στο πρόβλημα. Οι περισσότεροι βέβαια από αυτούς, με πρώτους τους Γερμανούς αλλά, δυστυχώς, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέχρι χθες αρνούνταν ακόμη και να συζητήσουν μια τέτοια προοπτική. Μια προοπτική της οποίας απελπισμένοι θιασώτες είχαν μείνει μόνο ο Μάριο Ντράγκι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού οι Ισπανοί και Πορτογάλοι είχαν «βολευτεί», έστω και βραχυπρόθεσμα, με τη δυνατότητα που κατ’ εξαίρεση τους δόθηκε για επιβολή πλαφόν στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι δύο σημαντικότερες παρεμβάσεις του Κ. Μητσοτάκη για τις υποκλοπές (8 Αυγούστου και πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή) υπήρξαν, ως προς την ουσία, κατώτερες του μεγέθους του προβλήματος αλλά και χωρίς επικοινωνιακή δύναμη. Υστέρησαν και στην ηθική της ευθύνης και στην ηθική της πεποίθησης. Ο πρωθυπουργός, χωρίς ορμή, δε φάνηκε να κατανοεί ότι το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργήθηκε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους τρόπους δράσης και τα αφηγηματικά σχήματα που χαρακτήριζαν την περίοδο πριν τη δημιουργία του.

Όσο οι υποκλοπές δεν φεύγουν από τον κορυφή της επικαιρότητας, τόσο εντείνεται η κυβερνητική επιχείρηση για αλλαγή της ατζέντας. Αυτή τη φορά με πρώτο βιολί τον πρωθυπουργό, ο οποίος επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ συνωμοσιολογίας, ανακαλύπτοντας εξωτερικούς εχθρούς της κυβέρνησής του.

«Ο κ. Πούτιν δεν το κρύβει και ο κ. Ερντογάν και ο κ. Ερντογάν το έχει δηλώσει δημοσίως ότι θα ήθελαν άλλη κυβέρνηση στην Ελλάδα», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.

Αρχές Αυγούστου οι τίτλοι ανακοίνωναν το δυσάρεστο νέο μ’ έναν τόνο που δοκίμαζε ανεπιτυχώς να ξορκίσει τον πανικό διά του σαρκασμού: «Είμαστε οι πρώτοι σε όλη την Ευρώπη και στην τιμή του ρεύματος». Τότε, στις 3 του μηνός, η τιμή της μεγαβατώρας στην Ελλάδα είχε εκτιναχθεί στα 154 ευρώ, προσφέροντας στη χώρα μας τα ανεπιθύμητα πρωτεία. Στην εκπνοή του Αυγούστου, όμως, με την τιμή της μεγαβατώρας στα 697 ευρώ, τα 154 φαντάζουν θαυμάσια και ποθητά. Πολύ θα θέλαμε να γυρίσουμε στον «παράδεισό» τους, κι ας ήταν προοίμιο «κόλασης». Μα δεν θα τα ξαναβρούμε. Στην ελεύθερα άπληστη αγορά, δεν υπάρχουν «κεκτημένα» και επιστροφές. Κι ο βαλτωμένος μες στο αίμα πόλεμος στην Ουκρανία να τελειώσει, θα βρεθούν άλλες δικαιολογίες για να παραμείνουν οι τιμές στα ύψη τους.

Οι πρώην που μιλούν δημοσίως και εκφράζουν τη διαφωνία τους για τις επιλογές του κόμματός τους την περίοδο που ήταν και αυτοί στις τάξεις του δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Ετσι γινόταν, έτσι γίνεται και έτσι θα γίνεται. Το παρελθόν όμως δεν μπορεί να εξαφανιστεί. Πολλοί θέλουν να το ξεχάσουν, να σβήσουν τα ίχνη τους, ιδιαίτερα εκείνοι που σήμερα αποθεώνουν αυτό που έβριζαν, αλλά και τα γραπτά και τα προφορικά μένουν, τους παρακολουθούν και τα ανασύρουν οι πολιτικοί αντίπαλοί τους για να τους κατηγορήσουν για οπορτουνισμό.

Η ευθύνη του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο των υποκλοπών είναι αντικειμενική και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις παραιτήσεις του γενικού γραμματέα του και του διοικητή της ΕΥΠ. Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να αποφύγει την ευθύνη του ούτε επικαλούμενος άγνοια. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα, γιατί ενδεχόμενη άγνοιά του είτε δείχνει ότι το σύστημα του οποίου είναι επικεφαλής είναι εκτός ελέγχου είτε ότι πίσω από την πλάτη του στήθηκε ένας παράλληλος μηχανισμός.

Ο Ν. Αναστασιάδης προετοιμάζεται από καιρό για να ελέγξει το πολιτικό σύστημα. Οι πιθανότητες να ήταν ο ίδιος υποψήφιος για τρίτη θητεία έχουν εξανεμιστεί. Του απομένει μία οδός διαφυγής: η υπόθεση των «χρυσών διαβατηρίων» να κριθεί πολιτικά στην προεδρική κάλπη και να πάει από τον επόμενο πρόεδρο στις «ελληνικές καλένδες»

Το «σαθρό» σύστημα στην Κύπρο γύρω από το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα έναντι πολιτογραφήσεων (2013–2021), τα περιβόητα «χρυσά διαβατήρια», βγήκαν ξανά στην επιφάνεια, αυτή τη φορά με πιο τεκμηριωμένο τρόπο. Η σωρεία από ευρήματα του γενικού ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη, που κυκλοφόρησαν τη Δευτέρα (22/8), «χτυπούν κατευθείαν στο ψαχνό».

Με τους πολιτικούς δεν είσαι ποτέ σίγουρος αν μια κουβέντα ή μια πράξη τους προέκυψε αυθόρμητα ή υπαγορεύτηκε λεπτομερώς από τους επικοινωνιακούς συμβούλους τους: άλλος ειδικεύεται στην ενδυματολογία, άλλος στην παροχή γνωμικών που τα βρίσκεις και μόνος σου στο ίντερνετ, ο τρίτος σε ζητήματα ύφους, πόζας δηλαδή, ο τέταρτος στην κινησιολογία. Πώς να ανοιγοκλείνεις ή να ανεβοκατεβάζεις τα χέρια σου, και πώς να δείχνεις ότι χτυπάς αποφασιστικά ένα αόρατο τραπέζι την ώρα του διαγγέλματος, ώστε να μετατρέπεις το ακροατήριό σου σε θεατήριο. Αντί να σ’ ακούει, οπότε ενδέχεται να σε τσακώσει ψευδόμενο ή μηρυκάζοντα για πολλοστή φορά την ίδια υπόσχεση, να σε κοιτάζει. Και στην πραγματικότητα να μη σε βλέπει.

Ένα κοινό στοιχείο θα διατρέξει – ας είμαστε βέβαιοι! – τις τέσσερεις κοινοβουλευτικές σκηνές του δράματος των, ήδη πολύκροτων και σε διεθνές επίπεδο, παρακολουθήσεων/υποκλοπών/ «επισυνδέσεων» στην Ελλάδα του 2022: Κάθε πλευρά, κάθε πολίτης εντέλει, θα επιβεβαιώσει προκατάληψη μάλλον παρά θα φωτισθεί. Η διχαστικότητα έχει εγκατασταθεί. «Όλοι ξέρουν», το σωστό/την αλήθεια. Δεν είναι κάτι το καινούργιο αυτό, είναι σίγουρα δυσοίωνο για την λειτουργία της αντιπροσωπευτικής (μας) δημοκρατίας, όμως… έτσι είναι. Τουλάχιστον να μην διατηρούμε ψευδαισθήσεις, όσο οι dramatis personae θα ανέρχονται στην σκηνή:

Δημοσιεύθηκε ως ανάρτηση στο fb (23 Αυγούστου 2022).

Το χθεσινό άρθρο μου στο Kreport, καθώς και η μετέπειτα ανάρτησή μου, πυροδότησαν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τους στόχους και τα μέσα της δημόσιας πολιτικής για την ενέργεια στις σημερινές δύσκολες συνθήκες. Παρόμοιες ανησυχίες είχαν διατυπώσει πριν από εμένα με άρθρα τους στην Καθημερινή ο Κώστας Κωστής (18 Ιουλίου 2022) και η Μιράντα Ξαφά (14 Αυγούστου 2022). Υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής, των επιδοτήσεων-βροχή, έγραψε ο Θάνος Πετραλιάς, γενικός γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής (26 Ιουλίου 2022). Έλαβα πολλά σχόλια, δημόσια ή ιδιωτικά, που σχολίαζαν ή διόρθωναν αυτά που έγραψα. Ευχαριστώ θερμά όσους και όσες μπήκαν στον κόπο.

Στις 22/08 θα συνέλθει η Διάσκεψη των Προέδρων, ενώ η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τις υποκλοπές αναμένεται να διεξαχθεί στις 24/08. Μια μέρα πριν αποκαλυφτεί πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρακολουθείτο όχι μόνο από το Predator αλλά και από τη «νόμιμη επισύνδεση της ΕΥΠ», κάποιοι από τον χώρο του αποκαλούμενου ακραίου ή, κατ’ εμέ, αντιδραστικού Κέντρου έγραφαν για «επικίνδυνους και ολισθηρούς δρόμους» του ΠΑΣΟΚ. Αποδεικνύοντας πως περισσότερο από «φιλοδημοκράτες» είναι αντισύριζα και ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο η κυριαρχία του απογοητεύσαντος πολλούς που τον εκτιμούσαν πρωθυπουργού παρά το μέλλον της ελληνικής Δημοκρατίας.

Τις επόμενες μέρες η υπόθεση των παρακολ​ουθήσεων έρχεται στην Bουλή. Ποια στάση θα κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.; Αρκεί η η εξεταστική επιτροπή; Γιατί αρνείστε μια εξεταστική από το 2012;

Όσο κι αν προσπάθησε ο κ. Μητσοτάκης να καθυστερήσει τη συζήτηση, όσο κι αν προσπάθησε να εξαφανίσει το θέμα, ήρθε η ώρα της Βουλής, ήρθε η ώρα της αλήθειας, ήρθε η ώρα της ευθύνης.