Την οδύσσειά της περιγράφει στα «ΝΕΑ» η 27χρονη Ανδρονίκη Κίφτη, παιδί δεύτερης γενιάς μεταναστών από την Αλβανία, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ελλάδα. Η νεαρή αναγκάστηκε να στείλει επιστολή-έκκληση για βοήθεια προς κάθε ενδιαφερόμενο από τη Μασαχουσέτη, όπου ολοκληρώνει σήμερα το διδακτορικό της στη Βιοχημεία, ύστερα από την οδυνηρή εμπειρία που εξομολογείται ότι έζησε προ ημερών μπροστά σε επιτροπή του υπουργείου Μετανάστευσης το οποίο θα έκρινε την ανανέωση της άδειας παραμονής της στην Ελλάδα και την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας που προσπαθεί μάταια να λάβει από το 2012. Ταξιδεύοντας για 24 ώρες, βρέθηκε τελικά απολογούμενη ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής που την ενημέρωσε ότι κακώς προσήλθε καθώς δεν δικαιούται άδεια στη χώρα που γεννήθηκε, πήγε σχολείο και ενηλικιώθηκε.

Η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών ήταν μία καλή ημέρα. Η εμπειρία δείχνει ότι είναι καλύτερα να συζητάμε, παρά να μη συζητάμε. Η πραγματοποίηση διερευνητικών επαφών προϋποθέτει ότι η ένταση με κυνηγητό πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο σταματάει. Από εκεί και πέρα, υπάρχει το θέμα της πολιτικής βούλησης και στις δύο πλευρές.

«... Μουντή μέρα του ʼ44

Ο Γερμανός ούρλιαζε:

- Ράους, Ράους

Τον είδα να πετά τα μωρά στα καμιόνια σαν άψυχα δέματα. Τις γυναίκες, κάτω απʼ τα κοντάκια των όπλων, σπαραγμένες μάσκες πανικού. Βλέμματα αγκιστρωμένα στα υποστατικά, στους ανθρώπους. Είδα τους ανθρώπους στα πεζοδρόμια ασάλευτους, σαν σε θέαμα, χωρίς τύψεις. Δεν ήταν να παραταθεί η στιγμή μετέωρη, ώσπου ν΄ αστράψει από εκεί ένα μαχαίρι, αποδώ ένα χέρι να τους αγκαλιάσει. Τίποτα, μόνο μια ύστατη βλέψη να σωθεί ό, τι μπόρεσε να κρυφτεί για την ώρα της επιστροφής. 

To στρατόπεδο του Αουσβιτς λειτούργησε από το 1940 ως το 1945 και αποτελούνταν από τρεις ζώνες. Η πρώτη ελεγχόταν από τους SS, που ενδιαφέρονταν μεταξύ άλλων και για τη γερμανική οικονομία: το αέριο που χρησιμοποιούσαν στην αρχή για να εξοντώνουν τους κρατούμενους ήταν ακριβό κι έτσι το αντικατέστησαν με το πιο οικονομικό Zyklon B. Οποιος επισκέπτεται ακόμη και σήμερα το στρατόπεδο συγκλονίζεται από την έντονη μυρωδιά καμένης σάρκας. Εδώ έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι.