Τι ισχύει αλήθεια κάθε φορά που, χρησιμοποιώντας κάποια παροιμία, καταφεύγουμε στο στερεότυπο «όπως λέει και ο σοφός λαός μας»; Το λέμε νιώθοντας πως είμαστε κι εμείς απλό μέλος του λαού, άρα μοιραζόμαστε τη σοφία του, σαν ισότιμος πλην ανώνυμος κόκκος του; Ή το λέμε με κάποια συγκατάβαση αριστοκρατικής ή ελιτίστικης κοπής, σαν να του κάνουμε τη χάρη του λαού, αναγνωρίζοντας πως έχει και τις εκλάμψεις του, τις έξυπνες στιγμές του; Φοβάμαι ότι το δεύτερο ενδεχόμενο είναι ισχυρότερο του πρώτου.

Η εκτίμησή μου είναι ότι το 2021 θα είναι τελικά (και κατά πάσα πιθανότητα) ο χρόνος επιστροφής της Τουρκίας στην Ευρώπη, στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Η «επιστροφή» έχει καταστεί αδήριτη αναγκαιότητα πρωτίστως για οικονομικούς λόγους αλλά και ευρύτερους γεωπολιτικούς. Αλλωστε κάτι τέτοιο επιδιώκεται από την Αγκυρα από τον περασμένο χρόνο χωρίς επιτυχία. Η επιστροφή στην Ευρώπη δεν σημαίνει ότι η Αγκυρα θα εγκαταλείψει τον στόχο ανάδειξης σε «περιφερειακή δύναμη».

Θετική εξέλιξη η επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας με στόχο τη μείωση της έντασης και την ειρηνική επίλυση διαφορών στη βάση του Διεθνούς Δικαίου.
Κάθε πλευρά θα θέσει τα θέματα που κρίνει. Γι αυτό άλλωστε λέγονται διερευνητικές οι επαφές. Γίνονται για να διαπιστωθεί αν συμφωνούν ποια θέματα να συζητήσουν μετά από αυτές 
Και εάν οι διερευνητικές επαφές δεν μπορέσουν να ευοδωθούν επόμενο βήμα είναι η σύναψη συνυποσχετικού για προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.
Ο διάλογος που βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο είναι ο δρόμος για να δοθεί διέξοδος στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Ικανοποιημένη η Ευρώπη με τα ανοίγματα που κάνει η Τουρκία, επιφυλακτική η Αθήνα. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν μετά την τηλεδιάσκεψη που είχε με τον Τούρκο πρόεδρο δήλωσε: «Εγινε καλή ανταλλαγή απόψεων». Καλή κρίνεται μια ανταλλαγή απόψεων όταν οι δύο πλευρές έχουν την πρόθεση να συμφωνήσουν. Τούτη τη φορά δεν είχαμε προειδοποίηση, απειλή, υπαινιγμούς για κυρώσεις.