Η ΔΗΜΟΣΙΑ κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα κοινωνικών μετασχηματισμών του 19ου και 20ού αιώνα υπήρξε θεμελιώδης πυλώνας του σύγχρονου αστικού κράτους. Σχεδόν 200 χρόνια πριν, αναγνωρίστηκε η ανάγκη ασφαλιστικής κάλυψης του πληθυσμού για λόγους διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια, που ο θεσμός άλλοτε αμφισβητήθηκε, άλλοτε προωθήθηκε, κανείς όμως δεν τόλμησε να παραγνωρίσει την καίρια συμβολή του ΣΚΑ στην κοινωνική προστασία.

Θα µου επιτρέψετε να χωρίσω την περίοδο των δέκα αυτών µηνών στη προ κορωνοϊού περίοδο και στη µετέπειτα. Μέχρι τον κορωνοϊό η κυβέρνηση είχε µε πολύ µεγάλη ταχύτητα διαψεύσει τις προσδοκίες που είχε δηµιουργήσει προεκλογικά για µεγάλη ανάπτυξη. Τον Ιούλιο του ’19 παραδώσαµε µια οικονοµία που «έτρεχε» µε 2,8% ανάπτυξη και τον Δεκέμβριο του ’19 η ανάπτυξη είχε πέσει στο 1%. Ήδη από το πρώτο τρίµηνο του 2020 είχαµε ύφεση 0,9%, ενώ το lockdown έγινε τέλη Μαρτίου. Και τους δύο πρώτους µήνες είχαµε υστέρηση 2 δισ. έναντι του στόχου. Η πανδημία, λοιπόν, δεν είναι δικαιολογία· ο κ. Μητσοτάκης έχει φέρει την ύφεση πριν από την πανδηµία.