Ο κ. Τσίπρας όχι μόνο μίλησε στο Συνέδριο του SPD, του ιστορικού κόμματος των γερμανών σοσιαλδημοκρατών, αλλά και καταχειροκροτήθηκε. Χειροκροτήθηκε πολύ περισσότερο σε ένταση και σε συχνότητα από όσο στο τελευταίο συνέδριο του κόμματός του. Εκεί τα χειροκροτήματα έκλεψε ο ακροδεξιός σύντροφος Καμμένος. Χειροκροτείται εκεί όπου είχαν χειροκροτηθεί πραγματικοί statesmen της πολιτικής, δημόσιοι άντρες σαν τον Willy Brandt, τον Helmut Schmidt και τον Gerhard Schröder, ένας άνθρωπος «χωρίς ιδιότητες», σοβαρές ιδέες και αίσθηση της ηθικής της ευθύνης.

Πριν από το σχόλιο το γεγονός: σε μαθητική παρέλαση του Λυκείου του Γέρακα για την 28η Οκτωβρίου, μια ομάδα μαθητών αποσπάστηκαν από τους υπόλοιπους και άρχισαν να τραγουδούν τον ύμνο των Μακεδονομάχων, «Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάντρου η χώρα». Οπως μάθαμε στη συνέχεια, είχαν προειδοποιήσει ότι θα το κάνουν αλλά οι διδάσκοντες δεν τους έδωσαν την άδεια, με αποτέλεσμα οι μαθητές να τιμωρηθούν με διήμερη αποβολή.

Οσον αφορά το μήνυμα που θέλησαν να στείλουν οι μαθητές, νομίζω πως είναι θλιβερό και ανησυχητικό νέα παιδιά να υιοθετούν ό,τι χειρότερο τους έχουν μάθει οι μεγαλύτεροι.

Ο τίτλος αυτός παραπέμπει πιθανά στο βιβλίο του ενόπλου τρομοκράτη αλλά βέβαια δεν του ανήκει. Αυτονόητο!

Προέρχομαι από μια γενιά μικρών σε ηλικία μαθητών που στις μέρες της εξέγερσης μπήκαν σε ένα νέο κύκλο ζωής. Ενηλικίωση και βίαιη ριζοσπαστικοποίηση. Από τον κόσμο του ποδοσφαίρου και των χαριτωμένων ελληνικών ταινιών βρεθήκαμε στην πραγματική ζωή. Αυτή που είχε κρυφτεί με την σιωπή μέσα στις περισσότερες οικογένειες και στον κοινωνικό περίγυρο. Συνειδητοποιήσαμε μαζικά μια ωμή αλήθεια. Την βία του καθεστώτος. Είδαμε από κοντά την διάθεση εξέγερσης -των κοντινών σε εμάς- νεαρών φοιτητών.

Τώρα σε ότι αφορά την σοσιαλδημοκρατία αυτή καθ΄ αυτήν. Υπάρχει κάποιος/α από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που τολμά να δηλώσει δημόσια αυτή την στόχευση; Ή ακόμη περισσότερο να αυτοχαρακτηριστεί σοσιαλδημοκράτης, έστω αριστερός σοσιαλδημοκράτης, ή πολύ περισσότερο να χαρακτηρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως σοσιαλδημοκρατικό κόμμα;! Μπορεί να διανοηθεί ότι στο προσεχές έστω συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να εισαχθεί πρόταση για ένταξή του στο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα, όπως έκανε πριν από 6 χρόνια η ΔΗΜΑΡ; Μη γελιόμαστε. Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τη σοσιαλδημοκρατία γίνεται με όρους τακτικισμού. Ό,τι βολεύει την κάθε φορά. Ο “ ΣΥΡΙΖΑ εξωτερικού” είναι σε άλλη γραμμή με τον “ ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού”!

Ποικιλοτρόπως, σχολιάστηκε από τα εγχώρια ΜΜΕ, η ομιλία – χαιρετισμός του κ. Τσίπρα στο Συνέδριο του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος ( SPD) με αντικείμενο τον προγραμματικό επαναπροσδιορισμό της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Η ποικιλία των σχολιασμών δεν αντανακλά μόνο τη διαφορετική ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση των διαφόρων σχολιαστών αλλά σχετίζεται – και αυτό μας αφορά – και με τον εντοπισμό των βαθύτερων αιτιών της σαφούς υποχώρησης έως κατάρρευσης της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς γενικότερα.

Επιβεβαιώνονται, δυστυχώς, οι φωνές που διαμήνυαν ότι οι μεγάλες θεσμικές αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα δεν μπορούν να υλοποιηθούν όταν εντάσσονται στους εκλογικούς σχεδιασμούς των κομμάτων.

Είναι πλέον πασιφανές ότι ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης είναι μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης να εκθέσει την αντιπολίτευση, την αξιωματική και το ΚΙΝΑΛ. Γιʼ αυτό διάχυτη είναι πλέον η εντύπωση ότι η διαδικασία εξαγγέλθηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία προκειμένου να «καεί».

Ετσι, αντί η διαβούλευση να ανταποκρίνεται στις εξαγγελίες του κ. Τσίπρα, περί «...ενός Συντάγματος που θα σηματοδοτήσει το πέρασμα στη νέα μεταπολίτευση και στη νέα Ελλάδα του 2021..», φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε ένα καταστροφικό brad e fair για τον καταλογισμό των ευθυνών.

Η αρένα της τυφλής σύγκρουσης με επίκεντρο την διαφθορά δεν θα βοηθήσει ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε την ΝΔ ούτε κανένα άλλο κόμμα του Συνταγματικού τόξου. Μόνο την κοινωνική και πολιτική ακροδεξιά που θα βρει την κερκόπορτα ώστε να αμφισβητήσει το σύνολο του Κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας.

Αν τώρα κάποιος διαβάζοντας αυτές τις σκέψεις νομίζει ότι το «δια ταύτα» αφορά την συγκάλυψη των σκανδάλων κάνει μεγάλο λάθος. Γιατί τα φαινόμενα αυτά δεν είναι ορθό να σηματοδοτούν άγριες κομματικές αντιδικίες. Δεν υπάρχουν διεφθαρμένες ιδεολογίες και κόμματα. Όπως δεν υπάρχουν διεφθαρμένες θρησκείες και εκκλησίες. Υπάρχουν μόνο διεφθαρμένοι άνθρωποι και προσωπικές επιλογές!

Τα τελευταία χρόνια ακούμε συνεχώς διαμαρτυρίες για τη φορολογία και πόσο εμπόδιο αποτελεί για έναν νέο ή παλιό επιχειρηματία προκειμένου να ξεκινήσει, συνεχίσει ή επεκτείνει την επιχείρησή του.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια πιο θεμελιώδη προβλήματα στον χώρο των startups. Από την εμπειρία μου τα τελευταία 3 χρόνια στην Ελλάδα, διαπίστωσα ότι στα προγράμματα νεοφυούς και νεανικής επιχειρηματικότητας ανακυκλώνονται συνεχώς τα ίδια πρόσωπα. Οι νέοι startuppers είναι εγκλωβισμένοι μονίμως σε μια μίζερη κατάσταση, σε ένα αρχικό στάδιο για πολύ καιρό.

Στη μετα-μνημονιακή Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράδοξο: τα θέματα που, υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να συγκεντρώνουν τις μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις και συνεννοήσεις (εξωτερική πολιτική, συνταγματική αναθεώρηση, παιδεία, υγεία, οικονομία) εξελίσσονται σε πεδία σύγκρουσης και πόλωσης, με φόντο τις επικείμενες εκλογές. Ολοένα και περισσότερο είναι εμφανές πως, στους επόμενους μήνες, η Βουλή θα εξελιχτεί σε μια αρένα, με διαρκείς ψηφοφορίες, προανακριτικές επιτροπές, με μπόλικη σκανδαλολογία και με κορώνες για αποστασίες. Την «ατζέντα», όπως πάντα, τη βάζει η ίδια η κυβέρνηση.

Πιστεύω ότι ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε για το μέλλον της χώρας πρέπει να συναντιέται με τη νοοτροπία λειτουργίας του πολιτικού μας χώρου. Το «Πρόγραμμα Ελλάδα» αναφέρεται σε υπερβάσεις, σε μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμούς, στην ανάγκη να δοθεί ζωτικός χώρος σε υγιείς δυνάμεις της παραγωγής και της καινοτομίας, αλλά και σε αυτούς που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό σε μια χώρα όπου οι κοινωνικές ανισότητες είναι οι μεγαλύτερες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να λειτουργούμε και ως πολιτικός χώρος.

Η κυβέρνηση εμπαίζει ολόκληρη την κοινωνία. Ψήφισε την περικοπή των συντάξεων, εμείς την καταψηφίσαμε. Φέραμε τροπολογία για την ακύρωση των περικοπών, αρνήθηκε να την ψηφίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς διαπραγμάτευση θέσπισε την περικοπή και τώρα που έρχονται εκλογές σηκώνει μπαϊράκι απέναντι σε αυτά που ο ίδιος υπέγραψε. Όσο για τα εξαγγελθέντα μέτρα δεν είναι παρά μια νέα επιδοματική πολιτική ανακύκλωσης της φτώχειας. Βέβαια και αυτά τα μέτρα θα θυσιασθούν, έτσι που τα κατάφερε η κυβέρνηση, αλλιώς δεν θα γλιτώσουν ούτε οι νέες συντάξεις.