Οι διερευνητικές επαφές που έχουν αποφασιστεί ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία καθυστερούν. Δεν έχει ακόμα οριστεί ημερομηνία έναρξης των συνομιλιών κι αυτό είναι κακός οιωνός μέσα σε ένα κλίμα τουρκικής καχυποψίας και επιφυλακτικότητας. Αυτό που για χρόνια αποτελούσε μια ρουτίνα να γίνεται σήμερα είδος «εν ανεπαρκεία», και να μην μπορεί καν να ξεκινήσει, αν και στοιχειώδες από τη φύση του.

Ο καθηγητής Μιχάλης Σταθόπουλος, ως υπουργός Δικαιοσύνης τότε, ήταν ο άνθρωπος που έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά προ ετών, όταν, επί κυβερνήσεως Σημίτη, καθιερώθηκε και σε μας ως ποινικό αδίκημα η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Εύλογα συνεπώς επεσήμανε προχθές ότι, με την καταδικαστική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, δικαιώθηκε για δεύτερη φορά. Το 2001, θυμίζω, κάποιοι είχαν αποκαλέσει το νομοσχέδιό του «τρομονόμο». Και σε αυτό δεν είχε αντιταχθεί μόνον η Αριστερά: η μισή σχεδόν κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ είχε παρόμοιες αντιλήψεις, με αποτέλεσμα –πράγμα πρωτοφανές– ο νόμος να περάσει μόνο χάρη στις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι επικίνδυνο να γίνεται η πολιτιστική κληρονομιά αντικείμενο ευκαιριακών και ad hoc αποφάσεων στο όνομα της «ανάπτυξης»

Η διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελεί σήμερα μείζον διακύβευμα για τη χώρα μας, καθώς τον τελευταίο χρόνο διατυπώνονται από το υπουργείο Πολιτισμού μονομερείς και επισφαλείς στοχεύσεις και κατευθύνσεις. Είναι επικίνδυνο να γίνεται η πολιτιστική κληρονομιά αντικείμενο ευκαιριακών και ad hoc αποφάσεων στο όνομα της «ανάπτυξης», αλλά χωρίς εγγυήσεις που την προάγουν και τη διασφαλίζουν.

Ο εργαζόμενος, προσαρμοσμένος στις ανάγκες του ΣΕΒ, θα εργάζεται περισσότερο και θα αμείβεται λιγότερο

«Η κυβέρνηση δεν σχολιάζει τίποτα πριν την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για τα εργασιακά». Αυτή είναι η απάντηση που λαμβάνουν οι δημοσιογράφοι, σε επικοινωνία με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Είναι στιγμές που η ιστορία εμπνέει τους ανθρώπους, αλλά είναι και κάποιες άλλες, λίγο πιο γοητευτικές. Είναι στιγμές που οι άνθρωποι, οι νέοι άνθρωποι, αναντρανίζουν και γίνονται αυτοί οι εμπνευστές της ιστορίας.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι αναμφίβολα μια από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας. Όχι μόνον διότι κατέληξε στην καταδίκη του νεοναζιστικού μορφώματος, ως εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και διότι απέδειξε περίτρανα ότι η Δημοκρατία ανέχεται μεν την όποια ιδεολογική αμφισβήτησή της αλλά ταυτόχρονα μπορεί, τηρώντας απαρέγκλιτα τις θεμελιώδεις αρχές της, να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά κάθε οργανωμένη προσπάθεια ανατροπής της.

Στις άγονες και εσωστρεφείς αντιπαραθέσεις, που συχνά αποπροσανατολίζουν, είναι ώρα να απαντήσουμε προωθητικά

Διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία η κρίση διευρύνεται λόγω των ασκούμενων υπέρ των ολίγων μεροληπτικών πολιτικών της Ν.Δ. Οι επιπτώσεις γίνονται αρνητικά πολύπλευρες τόσο για τον ρόλο της χώρας στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις όσο και στο εσωτερικό. Οι χειρισμοί τής κυβέρνησης στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής γεννούν πολλά ερωτήματα. Η δημοκρατική λειτουργία δέχεται συνεχείς επιθέσεις συρρίκνωσης. Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες μετατρέπονται σε καθεστώς.

Οι περισσότεροι συνήγοροι υπεράσπισης της Χ.Α. υπέβαλαν χθες το ίδιο αίτημα αναγνώρισης ελαφρυντικού: τη μακρά διάρκεια της δίκης. Αφηναν μάλιστα ορισμένοι να εννοηθεί ότι με βάση το γεγονός αυτός θα μπορούσε κανείς να απευθυνθεί και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

Τον Απρίλιο του 1934 ο Χίτλερ ανέθεσε στη Λένι Ρίφενσταλ να σκηνοθετήσει μια ταινία για το συνέδριο του κόμματός του και ο ίδιος έδωσε τον τίτλο: «Θρίαμβος της θέλησης». Η δίωρη ταινία έγινε το προπαγανδιστικό όπλο με το οποίο επικράτησε η αρχή του Φίρερ, σύμφωνα με την οποία ο λαός ανήκε και ορκιζόταν σ’ αυτόν και κάθε άτομο έπρεπε να θυσιάζει γι’ αυτόν ακόμη και τη ζωή του. Αγαπημένη φράση του Χίτλερ ήταν: «Ο θρίαμβος της θέλησης», και τη συνέδεε με τη θέληση για επικράτηση της ναζιστικής ιδεολογίας σε όλο τον κόσμο.

Κάθε δημοκρατικός/ή πολίτης, στη μεγάλη αντιφασιστική συγκέντρωση έξω από το Εφετείο την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου στις 9.30 το πρωί (Λουκάρεως και Λ. Αλεξάνδρας), εν όψει της ανακοίνωσης της απόφασης στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Να υψωθεί από όλες και όλους φωνή καταδίκης της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης.