... Όταν η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το λουκέτο δημοσιεύεται χωρίς την όποια ενημέρωση και προπάντων χωρίς την υπογραφή τεσσάρων υπουργών της κυβέρνησης, αυτό δεν είναι ένα απλό τυπικό ζήτημα, μια παράλειψη. Ο συμβιβασμός που προτείναμε περιελάμβανε από τη μια την ύπαρξη του νέου φορέα, από την άλλη τη λειτουργία του ως καθολικού διάδοχου οχήματος, που εντός του 2013 θα προχωρούσε σε αναδιάρθρωση εν λειτουργία. Μεταξύ των προτεινόμενων κύριων διευθετήσεων προσυνταξιοδότηση, εθελούσια απομάκρυνση, διπλές απασχολήσεις δεν θα αποκλείονταν εκ των προτέρων και κάποιες απολύσεις σε υπηρεσίες, που θα κρίνονταν μη αναγκαίες.

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης της αντιπροσωπείας της ΔΗΜΑΡ στις Βρυξέλλες, μιλώντας για την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού νόμου, στo πλαίσιo της προσπάθειας μεταρρύθμισης του πολιτικού συστήματος, ο Φώτης Κουβέλης εξηγούσε σε κάποιον Ευρωπαίο επίτροπο ορισμένες πτυχές που έπρεπε να προσεχθούν, όπως, για παράδειγμα, οι αναγκαίες διασφαλίσεις για την αποφυγή της διπλοψηφίας.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι τελείωσε η Μεταπολίτευση. Κάποτε και αυτή θα τελείωνε. Το θέμα είναι πέρα από τις νεκρολογίες και τις εύκολες κατάρες τι έρχεται έπειτα από αυτήν; Είναι κάτι καινούργιο που θα ενσωματώσει δημιουργικά τις καλές πλευρές της Μεταπολίτευσης; Ή κάτι παμπάλαιο, δοκιμασμένο και τραγικά αποτυχημένο; Μιλάμε -και ορθώς- για τις παθογένειες της Μεταπολίτευσης και επικεντρώνουμε στο πελατειακό κράτος και στη διαφθορά.

Την ιστορία που θα σας πω την έχω αφηγηθεί και στο παρελθόν, αλλά είναι πιο επίκαιρη τώρα παρά ποτέ. Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κάτι νεαρά παιδιά που ήταν μέλη του Ρήγα Φεραίου, της νεολαιίστικης οργάνωσης του ΚΚΕ εσωτερικού και βρέθηκαν για ένα διάστημα στη Λάρισα, είπαν να βάλουν ένα χεράκι να μεγαλώσει και να γίνει πιο αποτελεσματική η οργάνωση.

Kάθε τόσο, ομάδες τραμπούκων, είτε του Μπαλασόπουλου, είτε από τη Βίλα Αμαλία, είτε της Χρυσής Αυγής, είτε άλλες που πλήττονται από τις πρωτοβουλίες του δήμου Αθηναίων, στοχοποιούν τον Γιώργο Καμίνη. Κατά μία έννοια, θα έλεγε κανείς ότι είναι φυσιολογικό, καθώς ο Δήμαρχος είναι από τους ελάχιστους ασκούντες διοίκηση, που τολμάει να τα βάλει με συντεχνίες, κατεστημένα, συμφέροντα και λαμόγια.

Προχθές, μια ομάδα ανθρώπων μπήκε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου του πανεπιστημίου και, όπως έχει συμβεί δεκάδες φορές μέχρι τώρα, τη διέκοψε βιαίως. Γιατί διαφωνούσε με την ημερήσια διάταξη, γιατί διαφωνούσε με όσα έλεγαν οι καθηγητές. Κάποιος, όμως, αυτή τη φορά τηλεφώνησε στην αστυνομία και αυτή προχώρησε σε προσαγωγές.

1. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά την έξοδο της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση δείχνουν ότι δεν είχε θετική υποδοχή αυτή η απόφαση. Είναι έτσι;

Πράγματι, οι πρώτες δημοσκοπήσεις δεν είναι ενθαρρυντικές. Η απόφαση αποχώρησης της Δημοκρατικής Αριστεράς από την κυβέρνηση δεν έγινε εν αιθρία, λειτούργησε όμως ως κεραυνός για πολύ κόσμο. Περισσότερο δε για τον κόσμο που μας παρακολουθεί, ο οποίος είναι κριτικός, δεν αρέσκεται στο «πίστευε και μη ερεύνα» και δεν δίνει λευκές επιταγές.

Όνομα αλλάζεις εάν το... βαρέθηκες ή αν για οποιοδήποτε λόγο θέλεις να κρύψεις την ταυτότητά σου... Στην περίπτωση της ΝΔ, εάν και εφόσον επιβεβαιωθεί ότι οδεύει προς αλλαγή ονόματος, όπως θρυλείται, και επιλεγεί τελικά το “Νέα Ελλάδα”, επιχειρείται μάλλον να συμβεί το δεύτερο... Μπορεί όμως η ΝΔ να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο και να θαμπώσει με ένα νέο όνομα τη φυσιογνωμία της;

-Η ΕΡΤ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο Κ. Σαμαράς, παρά το γεγονός ότι γνώριζε την αντίθεση της ΔΗΜΑΡ για το κλείσιμο της ΕΡΤ – όχι γιατί εμείς αρνηθήκαμε να υπάρξουν αναδιαρθρώσεις, να υπάρξει μία καινούργια ΕΡΤ – προχώρησε στην έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου χωρίς καν να μας ενημερώσει. Δεν υπάρχει στα πολιτικά χρονικά της χώρας περίπτωση όπου μια συνεργατική κυβέρνηση προχωράει στην έκδοση ΠΝΠ χωρίς την υπογραφή όλων των υπουργών. Την έκδοση αυτήν την πληροφορήθηκα, εγώ και οι υπουργοί που υποδείχτηκαν από τη ΔΗΜΑΡ, το μεσημέρι από την τηλεόραση. Συνέταξα αμέσως μία πρόταση νόμου με δύο σημεία: να καταψηφιστεί η ΠΝΠ και η καταψήφιση αυτή να έχει αναδρομική ισχύ.

Ας προσέξουν όσοι πλάι στη ΔΗΜΑΡ ή και πίσω από τη ΔΗΜΑΡ (όχι οι σύντροφοι της ΔΗΜΑΡ) επιχειρούν να κρύψουν τα άνομα σχέδιά τους χτυπώντας τον Φώτη Κουβέλη.

Ο Πρόεδρος δεν συμμετέχει και δεν συναινεί σε καμία ηθική ή πολιτική απόκλιση από όποιον κι αν εκπορεύεται.

Η πολιτική αντιπαράθεση είναι το περιβόλι όπου φύεται και θάλλει η οργουελιανή γλώσσα. Η οποία, ως γνωστόν, αντιστρέφει τη σημασία κάποιων βασικών εννοιών, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε αυτό που υποτίθεται ότι καταγγέλλουμε και τούμπαλιν.

Το κείμενο αναρτήθηκε στις 13 Ιουνίου, στο μπλογκ του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Σάιμον Ρεν-Λιούις, και προκάλεσε μεγάλες συζητήσεις στους κύκλους των προοδευτικών οικονομολόγων. Ο τίτλος του ήταν: «Πώς το ελληνικό δράμα έγινε μια οικουμενική τραγωδία».