Το ΠαΣοΚ αποφάσισε προχθές να στηρίξει για τον Δήμο Αθηναίων την υποψηφιότητα του κ. Γιώργου Καμίνη και για τον Δήμο Θεσσαλονίκης την υποψηφιότητα του κ. Γιάννη Μπουτάρη. Ξεκάθαρα πράγματα: για όσους Αθηναίους και Σαλονικιούς το ζητούμενο αυτής της δημοτικής εκλογής είναι να απαλλάξουν επιτέλους τις πόλεις τους από τις δεξιές και ακροδεξιές ομάδες που από τόσες δεκαετίες τις νέμονται και τις καταστρέφουν η απόφαση αυτή δημιουργεί ελπίδες αλλαγής εποχής. Αρκεί τα μοχθηρά «κομματόσκυλα» κάποιων υπόγειων μηχανισμών να μη δουλέψουν όπως τόσες φορές στο παρελθόν για την επιβίωση του σημερινού συστήματος.

Οι δύο υποψήφιοι δεν είναι κομματικά στελέχη. Οι υποψηφιότητές τους είναι σε μεγάλο βαθμό ενωτικές και αυτό είναι πολιτικά ελπιδοφόρο. Προτάθηκαν ή στηρίχθηκαν από τη «Δημοκρατική Αριστερά» και τώρα από το ΠαΣοΚ και πολλούς Οικολόγους αλλά έχουν ευρύτερη απήχηση και πέρα από τους κομματικούς κύκλους. Ανήκουν σε εκείνους που θα αποπειραθούν να δώσουν ουσιαστικό νόημα στη μεγάλη μεταρρύθμιση του κράτους που υπόσχεται το σχέδιο «Καλλικράτης» και ταυτόχρονα να σώσουν τις δύο μεγαλύτερες και βαθιά άρρωστες ελληνικές πόλεις. Τόσο ο Γιώργος Καμίνης, ο άξιος «Συνήγορος του Πολίτη», όσο και ο Γιάννης Μπουτάρης, ο άνθρωπος με τις φρέσκες προοδευτικές ιδέες, που θα έπρεπε να είχε προταθεί από όλους ήδη από τις προηγούμενες εκλογές, ανήκουν σε εκείνους που μας συμφιλιώνουν με την πολιτική.

Η υποψηφιότητα του ηλικιακά νέου αλλά πολιτικά μαθουσάλα Γκιουλέκα στη Θεσσαλονίκη δεν είναι παρά μια απόπειρα σωτηρίας του υπόδικου συστήματος Παπαγεωργόπουλου. Και στην Αθήνα, με την υποψηφιότητα Κακλαμάνη, έχουμε μια θρασύτατη επίθεση για ακόμη περισσότερο «έργο» πάσης δημοτικής κακίας. Και οι άνθρωποι του ενός, με εκπρόσωπο, και ο άλλος προσωπικά (από την οδό Μηλιώνη...) μας καλούν έτσι να ξεχάσουμε τη δημοτική κακοδαιμονία μας και ας μην έχουν καν λογοδοτήσει.

Ολοι γνωρίζουν τον Γιάννη Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, ακόμη και οι στυφοί βαρόνοι του ΠαΣοΚ. Στην Αθήνα όσοι καταπολέμησαν την υποψηφιότητα του Γιώργου Καμίνη μάς λένε ότι δεν είναι «αναγνωρίσιμος». Αλήθεια; Επειδή δεν τον περιστοιχίζουν ραδιοφωνικοί και άλλοι κράχτες και δεν αποδείχθηκε άσχετος; Ε, λοιπόν, τότε, καιρός είναι να τον μάθουν οι δυστυχείς πολίτες αυτής της πρωτεύουσας: θα ανακαλύψουν έναν άνθρωπο μορφωμένο, με διεθνή παρουσία, αποφασιστικό και μεθοδικό, πρακτικό και τολμηρό. Που πέτυχε παντού από όπου πέρασε. Ενα μόνο ας σημειώσουμε εδώ: τα «έβαλε» με το απίστευτο κράτος, σε όλες του τις μορφές, και κατάφερε συχνά το ακατόρθωτο: να δικαιωθούν οι πολίτες- θύματα. Χωρίς κανένας Φαρισαίος να μπορέσει να τον λαβώσει. Μαζί του!