Μπαλαμούτι...

Φτιάξε κι εσύ ένα ισοδύναμο -μπορείς! Είναι σαν άτυπο κυβερνητικό σλόγκαν. Πρώτα η κυβέρνηση υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο, αποδεχόμενη συγκεκριμένα μέτρα για να πείσει τους εταίρους ότι θα πιάσει συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους. Και μετά άρχισε να τα εξορκίζει, ένα προς ένα, με τα "ισοδύναμα".

Η φορολογία στους αγρότες, οι περικοπές στις συντάξεις, ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση και ό,τι άλλο έχει επίπτωση στην εκλογική πελατεία, προβάλλεται ως ακίνδυνο: δεν θα εφαρμοσθεί, ή θα εφαρμοστεί ηπιότερα. Επειδή η κυβέρνηση θα βρει -λέει- κάποιο ισοδύναμο. Δηλαδή θα βρει τα λεφτά από αλλού. Μόνο που δεν λέει από πού αλλού. Όταν το ψιθυρίζει στις κλειστές συνεδριάσεις με τους τροϊκανούς, μειδιούν και τα κάδρα στους τοίχους.

Χιουμορίστας ο νέος υπουργός Πολιτικού Αριστείδης Μπαλτάς -με τ’ όνομα- βρήκε το ισοδύναμο για το 23% στην εκπαίδευση, κάπου 400 εκατ. ευρώ: θα προκύψει από την αύξηση των εισιτήριων στου αρχαιολογικούς χώρους. Εκεί που η πάγια θέση της Αριστεράς ήταν η είσοδος να γίνεται δωρεάν. Η ιδέα θυμίζει αυτόν που βάζει σημάδι ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο για να μη χαθεί στην επιστροφή, χωρίς να υπολογίσει ότι το αυτοκίνητο μπορεί να μετακινηθεί. Μολονότι η αύξηση του εισιτήριου ενδεχομένως θα μειώσει τις επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους -διπλή ζημιά. Και ταυτόχρονα έμμεση φορολογία από το παράθυρο.

Ίσης σοφίας -και κουτοπονηριάς- είναι και η ιδέα για το ισοδύναμο που θα αποτρέψει τις περικοπές συντάξεων: θα βρεθούν τα λεφτά -κάπου ένα δισ. ευρώ- από τα... ενοίκια που θα γλυτώσουν -τώρα- ο ασφαλιστικοί φορείς, μετακομίζοντας –στο μέλλον- σε ιδιόκτητα κτίρια. Από τα οποία εισπράττουν ενοίκια που θα χάσουν.

Τέτοιας ευρηματικότητας επιχειρήματα κάνουν τους κοινοτικούς παράγοντες να θυμούνται τον αλήστου μνήμης Βαρουφάκη που τους έλεγε -και το αγόρασε κι ο Πρωθυπουργός κάποια στιγμή- ότι δεν χρειάζεται να αυξηθεί ο ΦΠΑ, αλλά να εισπραχθεί. Και μόνο τις φωνές δεν τους έβαζε γιατί δεν τον... εισέπραξαν.

Η πολιτική των ισοδυνάμων, δεν είναι οικονομική πολιτική. Είτε εντός είτε εκτός μνημονίου, είναι μπαλαμούτι. Ίσης αξίας με το "παράλληλο πρόγραμμα" που ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι θα υλοποιήσει. Δηλαδή από τη μια θα υλοποιεί το Μνημόνιο και από την άλλη –εκτός από τα ισοδύναμα που θα αναζητά για να μην... υλοποιήσει τα μέτρα του- θα υλοποιεί ταυτόχρονα και ένα άλλο πρόγραμμα. Κάτι σαν αντι-Μνημόνιο μέσα στο Μνημόνιο.

Το κακό είναι ότι ο καιρός της αερολογίας πέρασε και οι άλλοι δεν μασάνε.

Μπορεί να υλοποιήσει όσα παράλληλα προγράμματα θέλει, αρκεί να μη χρειάζονται λεφτά. Γιατί απλούστατα δεν τα έχει. Συνεπώς τα παράλληλα προγράμματα και τα ισοδύναμα είναι μπαρούφες και άλλα διηγήματα.

Παρ όλα αυτά είναι προφανές ότι η κυβέρνηση διανύει περίοδο στην οποία έχει μια πρόβλεψη για όλα. Μόνο που όπως θα έλεγε ο θρυλικός Τζων Κένεθ Γκαλμπραίηθ: "Η μόνη χρησιμότητα αυτών των προβλέψεων είναι ότι κάνουν την αστρολογία να φαίνεται αξιόπιστη".