Την ώρα που στη χθεσινή ολομέλεια της Βουλής για άλλη μια φορά οι ΑΝΕΛ, το εθνικολαϊκιστικό κόμμα της δεξιάς, και κυβερνητικός εταίρος καταψήφιζε

τη διάταξη για την κατασκευή τζαμιού στην Αθήνα και ο ΣΥΡΙΖΑ κατάπινε για μια ακόμα φορά την… ιδιαιτερότητα του εταίρου του έτυχε να τελειώνω την ανάγνωση του 230σέλιδου άρτι εκδοθέντος βιβλίου του Ρούντι Ρινάλντι: «Άσχημη περίοδο διαλέξατε να διαφωνήσετε…»εκδ. Α/συνεχεια. Ιούνιος 2016. Καλοκαιριού ένεκεν και …πολιτικού μαζοχισμού μου!

Έ λοιπόν σε ολόκληρο τον «αυτοκριτικό αναστοχασμό» του για το τι συνέβη από το καλοκαίρι του 2014 ως σήμερα με την παρουσία και διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ, Ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ για τη συγκρότηση δύο φορές κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ!

Με τον Ρ.Ρ. και την ΚΟΕ διαφωνούσα πολιτικά πάντα, όσο συνυπήρξαμε στις αρχές της συγκρότησης του συμμαχικού σχήματος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, που μετεξελίχθηκε σε ενιαίο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρούσα και θεωρώ ότι ο Ρ.Ρ. είναι ένα ικανότατο και οξυδερκές πολιτικό στέλεχος. Το ότι στο πυκνογραμμένο βιβλίο του δεν περνάει καν από το μυαλό του, ενώ ανατέμνει τα παγκόσμια γεγονότα, αλλά και την κομματική κουζίνα της περιόδου χωρίς να θεωρεί ότι πρέπει, οφείλει να αναμετρηθεί με τη συγκρότηση κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ , να την ερμηνεύσει, έστω να την δικαιολογήσει, αναδεικνύει ότι η ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ για το αναπότρεπτο της συγκρότησης κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ δεν είχε και έχει κατακυριεύσει μόνο τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ακόμη και την αριστερή αντιπολίτευσή τους!

Επειδή προσπαθώ να είμαι ακριβής στις διαπιστώσεις μου οφείλω να αναφέρω ότι ο Ρ.Ρ. κάνει σε 2 σειρές(!), στην 196η σελίδα(!) τη μοναδική μνεία στο θέμα : «Και αν είναι να καταλήγουν σε φάρσα σαν αυτή των Σύριζανελ…». Πέραν τούτου ουδέν.

Οφείλω να υπογραμμίσω ότι αν κάτι με έχει συγκλονίσει πραγματικά με τις… ικανότητες της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι το ότι έχουν κατορθώσει να ενσταλάξουν και στο κομματικό αλλά και σε οπαδούς και ψηφοφόρους όχι απλώς την αναγκαιότητα αλλά και το αυταπόδεικτο αυτής της άκρως ακατανόητης και ντροπιαστικής για την Αριστερά, κυβερνητικής συμπόρευσης.

Και αυτό γιατί ειλικρινά δεν μπορώ να διανοηθώ πως το «τσιμεντάρισμα» για την απόκτηση και διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας είναι τόσο ισχυρό και αφορά και επηρεάζει τόσους πολλούς/ες ούτε και το ότι ο συγχρωτισμός στις … αντιμνημονιακές πλατείες τους ένωσε τόσο πολύ και τόσους πολλούς/ές.

Μπράβο τους! Ας τους χαίρονται τους συγκυβερνήτες.