Η επέτειος της εξέγερσης του 1973 στοιχειώνει τη σημερινή συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΛΑΟΣ ● Ο πυρήνας του «επιτελικού κράτους», οι πιο στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, έχουν δημόσια καταγγείλει τον εορτασμό της επετείου, έχουν επιχειρηματολογήσει εναντίον του αντιδικτατορικού ξεσηκωμού και έχουν ταχθεί στο πλευρό των απολογητών του χουντικού καθεστώτος.

Όπως ξεκαθάρισε ο Άδ. Γεωργιάδης («δεν θα μας πουν οι γιατροί τι θα κάνουμε»), τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει η κυβέρνηση

Είναι φανερό ότι η κατάσταση με την πανδημία καθημερινά επιδεινώνεται. Οι ευθύνες της κυβέρνησης, που έσπευσε να κηρύξει περίπου λήξασα την πανδημία, είναι επίσης δεδομένη. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η επιτροπή ειδικών λοιμωξιολόγων έχει πλέον παραμεριστεί.

Η συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ΜΕΓΚΑ ανέδειξε ότι ο πρωθυπουργός… τρέχει ακόμη το μίλι του για την έξοδο από την πανδημία, ενώ ταυτόχρονα επιμένει να «τρέχει» τους πολίτες της χώρας εφαρμόζοντας πολιτικές και πρακτικές που ανοίγουν διαρκώς βαθιές πληγές στο σώμα της κοινωνίας.

Για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, όμως, οι όποιες προσπάθειες παρουσίασης ενός αφηγήματος επιτυχίας για μια κυβερνητική θητεία 28 μηνών εξακολουθούν να προσκρούουν σε μια ζοφερή πραγματικότητα και στην καθημερινότητα.

1.Ας δούμε τη μεγάλη εικόνα της σημερινής πολιτικής συγκυρίας. Οι πολίτες έχουν στην ουσία δύο επιλογές: ʼΗ τη συνέχιση των πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη που απροκάλυπτα πλέον υπηρετεί τις συστημικές δυνάμεις. Ή την προοδευτική διακυβέρνηση που διεκδικεί την αλλαγή του παραγωγικού και κοινωνικού μοντέλου. Με στήριξη της εγχώριας παραγωγικής βάσης και των συντελεστών που τη διαμορφώνουν. Με άρση των κοινωνικών και γεωγραφικών ανισοτήτων, για την πρόσβαση όλων στα κοινωνικά αγαθά, την πράσινη μετάβαση και τις νέες τεχνολογίες.

Ο κλιματικός νόμος πρέπει να αποφύγει γενικόλογες και ασαφείς δεσμεύσεις και να περιγράφει τη μετάβαση σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο

Η Ελλάδα οφείλει να κάνει πολλά για να προσεγγίσει τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας και της «πράσινης ενέργειας».Πρώτο θεσμικό βήμα που καθυστερεί είναι ο εθνικός κλιματικός νόμος, ο οποίος θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί πριν από τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP26) στη Γλασκώβη.

Το παίζει άνετη η κυβέρνηση με την υπόθεση της εξεταστικής επιτροπής για τη λίστα Πέτσα, ωστόσο έχει συνειδητοποιήσει πως θα βρεθεί σε δύσκολη θέση αν η συζήτηση μπει επί της ουσίας. Και γι’ αυτό επιχειρεί να σαμποτάρει τη διαδικασία διευρύνοντας την περίοδο εξέτασης. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία συμφώνησαν και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, αφορά μια συγκεκριμένη χρονική φάση και περιλαμβάνει εκτός της διαβόητης λίστας και την περίπτωση μιας εταιρείας δημοσκοπήσεων. Το διάστημα 2015-2019 δεν είχαμε κάτι ανάλογο με τη λίστα Πέτσα.

Αργά ή γρήγορα, η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να αναπροσαρμόσει τους βασικούς μισθούς των εργαζομένων προς τα πάνω για να καλύψει αφενός τη μεγάλη μείωση (12,12%) που υπέστησαν την τελευταία δεκαετία λόγω κρίσης, αφετέρου τις δυσκολίες που έχουν τα νοικοκυριά στην αντιμετώπιση του αυξημένου κόστους της ενέργειας.

“Οι ραγδαίες αυξήσεις των τιμών στο φυσικών αέριο, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνίες και ειδικά για τα φτωχότερα στρώματα την περίοδο του χειμώνα, ώθησε πριν από λίγες ημέρες την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ανακοινώσει μία δέσμη μέτρων που μπορούν να πάρουν οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. με στόχο να αμβλύνουν τις επιπτώσεις και να προστατέψουν τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Το πρόγραμμα επτά μέτρων-παρεμβάσεων που πρότεινε μόλις προχθές η Κομισιόν για την αντιμετώπιση των εκρηκτικών αυξήσεων στις τιμές της ενέργειας καταδεικνύουν την πρόοδο που έχει συντελεστεί: αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα, η Ευρώπη αναζητεί λύσεις μέσα από την ενεργητική κρατική παρέμβαση στην οικονομία, τη ρύθμιση της αγοράς και την εμπέδωση πρακτικών αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών.

Δεν χρειαζόταν να περιμένουμε τις ανακοινώσεις του υπουργού Υγείας κ. Πλεύρη την περασμένη Τετάρτη για να συμπεράνουμε ότι η κυβέρνηση δεν ασχολείται στα σοβαρά με την πανδημία. Μία ημέρα πριν, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε ήδη επιβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση πέταξε λευκή πετσέτα στη μάχη με την πανδημία.

Yπάρχουν δύο σχολές σκέψης για την Ακροδεξιά. Η πρώτη λέει ότι τα παραδοσιακά κεντροδεξιά κόμματα οφείλουν να ανέχονται και να ενσωματώνουν ακροδεξιά στοιχεία προκειμένου να αποτρέπουν τη δημιουργία νέων σχηματισμών στο δεξιό περιθώριο, που έχει μείνει κενό. Η δεύτερη αντιτείνει ότι αν αφεθούν τα στοιχεία αυτά να δηλητηριάσουν τα κεντροδεξιά κόμματα, κυριαρχούν, μονοπωλούν την ατζέντα και τελικά εξωθούν σε ακόμη πιο εξτρεμιστικές θέσεις τα εναπομείναντα ακροδεξιά κόμματα.

Η κολοκυθιά υπήρξε επί μακρόν ένα από τα αγαπημένα σπορ των νεοελλήνων. Οι φοροφυγάδες, για παράδειγμα, επιχειρηματολογούσαν «γιατί να πληρώνουμε φόρους;» – «Αμ ποιος να πληρώνει;» – «Να πληρώσουν αυτοί που έχουν τα πολλά». Οι αυθαίρετοι οικιστές έλεγαν «το δικό μας μικρό εξοχικό (των 200 τ.μ.) κυνηγούν. Δεν κοιτάνε τι γίνεται στη Μύκονο…» κ.ο.κ.