Θέμα: ΥΓΕΙΑ - Σελίδα: 2
Το 2ο γενικευμένο lockdown στη χώρα είναι σε εξέλιξη, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα της κοινωνίας είναι περισσότερη από κάθε άλλη φορά, η δυσπιστία των πολιτών για την αναγκαιότητα, το timing, την αποτελεσματικότητα αυτών των αυστηρών περιορισμών που ανατρέπουν τη ζωή, τη δουλειά και το εισόδημά τους, δεν μπορεί να αγνοηθεί.
«Μετά από έναν περίπου χρόνο μετά τη διαπίστωση της πανδημίας στην Κίνα, πέρσι στις αρχές Δεκεμβρίου, έχουμε επιτέλους κάποια καλά νέα στο μέτωπο των εμβολίων.
H Pfizer/BioNTech και η Moderna φαίνεται πως θα είναι οι πρώτες εταιρείες που θα καταθέσουν αίτηση για επείγουσα αδειοδότηση χρήσης εμβολίου COVID-19 σε ανθρώπους.
Προτάσεις για την αναδιοργάνωση του συστήματος υγείας και των νοσοκομειακών υπηρεσιών κατέθεσε ο ο καθηγητής της πολιτικής της υγείας και Διευθυντής του LSE, Ηλίας Μόσιαλος.
«Στην Αττική χρειάζεται στρατηγικός ανασχεδιασμός για τη δημιουργία σύγχρονου νοσοκομειακού συστήματος με προδιαγραφές που να ανταποκρίνονται στις επιστημονικές εξελίξεις του 21ου αιώνα» αναφέρει ο καθηγητής.
Την περασμένη Δευτέρα ο πρωθυπουργός βρέθηκε στο νοσοκομείο “Σωτήρια” για τα εγκαίνια 50 ΜΕΘ σε μια προσπάθεια να πείσει ότι η κυβέρνηση ενισχύει ουσιαστικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Για ακόμη μία φορά, η πραγματικότητα υποτάσσεται στην επικοινωνία. Τις προηγούμενες ημέρες έγινε γνωστό ότι για την στελέχωση του “Σωτηρία” μετακινήθηκε προσωπικό από άλλους κρίσιμους τομείς του ΕΣΥ, οι οποίοι με αυτόν τον τρόπο αποδυναμώνονται σημαντικά. Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ενδεικτικό για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την πανδημία, αλλά δεν είναι το μόνο. Πολλά είναι και τα παραδείγματα εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων.
Η πανδημία Covid-19 πλήττει με σφοδρότητα την παγκόσμια κοινότητα έτσι ώστε ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης (εισόδημα, εκπαίδευση, υγεία) για πρώτη φορά στην Ιστορία μειώνεται, όπως τονίζει στην «Α» ο Γιάννης Κυριόπουλος, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών της Υγείας, κάνοντας λόγο για αρνητική εξέλιξη που αναφέρεται πρωτίστως στους ηλικιωμένους, τους φτωχούς και όλους όσους βρίσκονται σε συνθήκες δυσμενούς διαβίωσης και εργασίας.
Τι σημαίνει η αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων; Εξαρση ή δεύτερο κύμα;
H πορεία της πανδημίας παραμένει αβέβαιη, αλλά γνωρίζουμε πώς θα τελειώσει: όταν η εξάπλωση του ιού αρχίζει να επιβραδύνεται, και τελικά σταματήσει εντελώς, επειδή αρκετά άτομα έχουν αναπτύξει ανοσία στον ιό. Τότε, είτε αυτό το σημείο επιτευχθεί από εμβόλιο, είτε επειδή μεγάλος αριθμός ατόμων «κόλλησε τον ιό» και έχει ανοσία, λέμε πως ο πληθυσμός έχει αναπτύξει «ανοσία της αγέλης».
Τον Μάιο του 2020 οι New York Times αφιέρωσαν την πρώτη σελίδα τους, και τρεις ακόμη στο κυρίως σώμα της εφημερίδας, στους νεκρούς από τον κορωνοϊό. Χίλια από τις δεκάδες χιλιάδες θύματα απέκτησαν όνομα και λίγα ακόμη στοιχεία, επάγγελμα, αγαπημένες ασχολίες, ηλικία και τόπο διαμονής. Στην ηλεκτρονική έκδοση μπορούσε κανείς να δει φωτογραφίες μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό. Τι ζωή είχαν οι άνθρωποι αυτοί έως ότου απέλθουν αιφνιδιαστικά και οδυνηρά από έναν άγνωστο μέχρι σήμερα ιό;
Σε όσα μάθαμε στους εννέα μήνες της πανδημίας του κοροναϊού εστιάζει ο καθηγητής πολιτικής της υγείας στο LSE, Ηλίας Μόσιαλος, εστιάζοντας παράλληλα στα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν.
Όπως χαρακτηριστικά λέει «πέρασαν περίπου 9 μήνες από τη διαπίστωση της νέας ασθένειας που πλέον όλοι γνωρίζουμε ως νόσο του COVID-19. Το 2020 είναι η χρονιά της πανδημίας και του lockdown, που φρέναρε την οικονομία του πλανήτη και επηρέασε πολυδιάστατα τη ζωή όλων μας, ευπαθών και μη, γονέων και μη, εργαζομένων και μη».
Το κίνημα κατά της μάσκας, διεθνώς, είναι υποσύνολο του κινήματος των αρνητών της ύπαρξης του κορωνοϊού. Οι πιο προχωρημένοι μάλιστα στη σοφιστική από τους πολεμίους της μάσκας θα ξεγλιστρήσουν μ’ ένα «ναι μεν αλλά», αν τους ρωτήσεις πώς συμβιβάζεται η απώλεια 900.000 ζωών με την ανυπαρξία θανατηφόρου ιού: «Ισως υπάρχει ιός, όμως η μάσκα είναι ανελεύθερη και επικίνδυνη, ιδίως για τα παιδιά». Ποιος το λέει αυτό; Μα, «οι φίλοι μου στο φέισμπουκ, ο παπάς στην εκκλησία, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου, άγιος άνθρωπος και μορφωμένος, ο ξάδελφος του κουμπάρου μου που είναι γιατρός στην Αμερική, μπήκα χθες σ’ ένα ταξί…». Τέτοια επιστημονικά.
Γιώργος Γιαννουλόπουλος
Ακούγεται παράδοξο, αλλά όσο πιο κοντά σε κάτι βρισκόμαστε τόσο λιγότερο το βλέπουμε. Πάρτε παράδειγμα τον κορονοϊό και πόσο μας επηρεάζει σε προσωπικό, καθημερινό επίπεδο. Με τα νέα μέτρα θα βρω δουλειά ή θα τη χάσω; Μήπως να περιμένω το επόμενο λεωφορείο που δεν θα έχει τόσο κόσμο; Αυτά μας απασχολούν άμεσα και βασανιστικά. Η συνολική εικόνα όμως μας διαφεύγει, ενώ γίνεται ολοένα και πιο διάχυτη η αίσθηση ότι μετά την πανδημία, o κόσμος δεν θα μοιάζει με εκείνον που ξέραμε. Τι καινούργιο θα προκύψει και κυρίως τι μας διδάσκει αυτή η επώδυνη εμπειρία για τον δικό μας ρόλο ως ατόμων, για το ποιοι είμαστε;
«Τα πράγματα είναι πολύ κρίσιμα και η χώρα δεν αντέχει το πολιτικό σύστημα να χάνει τη μεγάλη εικόνα», λέει ο Τάκης Παναγιωτόπουλος. Ο ομότιμος καθηγητής Δημόσιας Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, μέλος της 28μελούς Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ότι «η κρισιμότητα της εξέλιξης της πανδημίας, ιδιαίτερα στην παρούσα φάση, και η ανάγκη να προχωρήσει όλη η κοινωνία μαζί στην εφαρμογή δύσκολων και πολλές φορές αμφιλεγόμενων μέτρων απαιτούν σημαντικό βαθμό συναίνεσης και συνεννόησης ανάμεσα στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας».
Ανδρέας Ξάνθος, Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 03/08/2020
Η «γραμμή» των απειλών, των προστίμων και της επιβολής έχει όρια. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να «κουνά το δάχτυλο» στην κοινωνία και στους νέους ανθρώπους. Αυστηροποίηση των μέτρων ναι, ενοχοποίηση των πολιτών όχι.
Σύνολο καταγραφών: 43