Οταν διαγνώστηκα με πολλαπλή σκλήρυνση πριν από τρία χρόνια είχα κάνει δύο μήνες πριν το εμβόλιο της γρίπης και οι γιατροί μου είπαν να μην το ξανακάνω ποτέ γιατί θεώρησαν ότι επέδρασε αρνητικά στον οργανισμό μου. Από τότε φοβόμουν πολύ τα εμβόλια και ανησυχούσα ακόμη και όταν έκανε κάποιος δικός μου που ήταν υγιέστατος.

Η πανδημία για άλλη μια φορά μάς «δείχνει τα δόντια της». Λόγω της ραγδαίας επικράτησης της μετάλλαξης «Δέλτα» βρισκόμαστε, πολύ νωρίτερα από τις αρχικές προβλέψεις, στην αρχή ενός 4ου επιδημικού κύματος με άγνωστη ένταση και διάρκεια. Το συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι όσο διατηρείται η παγκόσμια ανισότητα στην πρόσβαση στα εμβόλια, όσο κυκλοφορεί ο ιός ανεξέλεγκτος σε «θύλακες» ανεμβολίαστων πληθυσμών, τόσο θα «επωάζονται» μεταδοτικότερες και πιθανόν ανθεκτικότερες μεταλλάξεις.

Μετά την τενίστρια Ναόμι Οσάκα, η οποία είχε αποσυρθεί από το Ρολάν Γκαρός επικαλούμενη την πίεση που της ασκεί η υποχρέωση να δίνει συνεντεύξεις Τύπου, και η Αμερικανίδα αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής Σιμόν Μπάιλς αποχώρησε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. H μέχρι πρότινος «υπεράνθρωπη», όπως την αποκαλούσαν τα ΜΜΕ, Μπάιλς, η οποία έχει πέσει κατά το παρελθόν θύμα σεξουαλικής επίθεσης, αιτιολόγησε την απόφασή της λέγοντας πως έχει σημασία να «προστατεύουμε το μυαλό μας και το σώμα μας».

Ο πλήρης εμβολιασμός όλων δεν είναι απλώς ένα κρίσιμο όπλο κατά του στελέχους «Δ». Είναι ο «κόφτης» που θα σταματήσει την κυκλοφορία του ιού και τη δυνατότητά του να μεταλλάσσεται απειλώντας την ανθρώπινη ζωή. Ο Τάκης Παναγιωτόπουλος, ομότιμος καθηγητής Δημόσιας Υγείας - Υγείας του Παιδιού της πρώην Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας και μέλος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών και της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικός και πειστικός για τους κινδύνους που διατρέχουμε αν δεν χτίσουμε ένα στέρεο τείχος ανοσίας μέσω των εμβολίων.

Η πανδημία βρίσκεται, έπειτα από πολύ καιρό, σε φάση σταθερής αποκλιμάκωσης και υποχώρησης των επιδημιολογικών δεικτών, χωρίς όμως να έχει εκλείψει ο κίνδυνος τοπικών ή γενικευμένων αναζωπυρώσεών της, λόγω κυρίως των νέων και μεταδοτικότερων μεταλλάξεων του ιού. Ενα νέο επιδημικό κύμα το φθινόπωρο δεν μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανότητα αυτή αυξάνεται όσο καθυστερεί η καθολική εμβολιαστική κάλυψη των ενηλίκων και η επίτευξη «ανοσιακού φραγμού» στον γενικό πληθυσμό.

Αυτό που επεδίωκε το συνέδριο ήταν η επισημοποίηση της σύμπραξης κράτους - Εκκλησίας - επιστημόνων - επιχειρηματιών προς "χάριν" των γυναικών και της πατρίδας

Ο έλεγχος και η άσκηση εξουσίας στα γυναικεία σώματα είναι παλιά όσο και ο πολιτισμός: σαν να έπρεπε η θαυμαστή γυναικεία γονιμότητα, και δι’ αυτής ο ορισμός του χρόνου, να δαμαστεί, αλλά και να καταστεί εμπορεύσιμο αγαθό. Από τον μάγο της φυλής μέχρι το σερνικοβότανο και τα τάματα, επιτήδειοι πλούτιζαν πάνω στην επιθυμία, άλλοτε εγγενή και άλλοτε επιβεβλημένη, των γυναικών για τεκνοποίηση.

Το νομικό πλαίσιο για την καλλιέργεια προβλέπει εξαιρετικά αυστηρούς όρους ασφαλείας καθώς προβλέπεται η ανάπτυξή της μέσα σε θερμοκηπιακές εγκαταστάσεις με πολύ συγκεκριμένα μέτρα ασφαλείας, τόσο τεχνολογικά όσο και έμψυχα μέσα.

Η κάνναβη και η καλλιέργειά της έχουν μια πολύ μακρά ιστορία χιλιάδων ετών στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως, η άγνοια, οι φοβίες του παρελθόντος και οι αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις οδήγησαν στην απαξίωση και την ποινικοποίηση μιας καλλιέργειας η οποία μπορεί να παράξει εξαιρετικά και ποικίλα προϊόντα, τόσο για φαρμακευτική χρήση όσο και στην κλωστοϋφαντουργία. Η καλλιέργεια είναι γνωστή για την ανθεκτική και κατεργάσιμη κλωστική της ίνα.

Όλοι παρακολουθούμε το δίπολο όπου οι συζητήσεις για τα εμβόλια αναφέρουν τον κίνδυνο σοβαρών θρομβωτικών επεισοδίων, ενώ ταυτόχρονα οι ανακοινώσεις των επίσημων φορέων αντιπαραθέτουν τις δυσμενείς συνέπειες του COVID-19 και της σημασίας των μαζικών εμβολιασμών.

Ο κίνδυνος εμφάνισης εγκεφαλικής φλεβικής θρόμβωσης σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) -όπως καταγράφηκε μετά τους εμβολιασμούς με το εμβόλιο της AstraZeneca- υπολογίζεται σε 5 περιπτώσεις ανά 1 εκατομμύριο άτομα (95% CI 4,3-5,8).

Η επιδημία της νόσου COVID κατά γενική ομολογία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες κρίσεις Δημόσιας Υγείας των τελευταίων 100 ετών, που μάλιστα οφείλεται σε λοιμώδες νόσημα, μια κατηγορία νοημάτων που για τον δυτικό τουλάχιστον κόσμο εθεωρείτο ήσσονος σημασίας, νικημένη από τη βελτίωση στην υγιεινή, τα εμβόλια και τα αντιβιοτικά.

Πιο πιθανό είναι ν’ αλλάξει χούι κάποια στιγμή ο ήλιος και να ανατείλει εκεί που ορίστηκε να δύει παρά να μη βρεθεί πονηρούλης σε οποιαδήποτε ουρά για να κλέψει. Θα τρυπώσει, θα σπρώξει, μπορεί και να μασήσει ένα «συγγνώμη, βιάζομαι», βέβαιος ότι εσύ ξεροσταλιάζεις στη στάση του λεωφορείου από πάθος συλλογής εμπειριών, θα μείνει με το αυτί του ανίδρωτο ό,τι κι αν πουν τα κορόιδα. Θα τα καταφέρει. Οι αγενείς εαυτούληδες σπάνε την αλυσίδα της υπομονής ακόμα κι αν μπήκαν στην ουρά για να πάρουν αντίδωρο απ’ του παπά το χέρι. Καβάλα πάνε άλλωστε και αυτοί. Παντού. Καβάλα στη γαϊδουριά τους.

Έναν χρόνο μετά την πανδημία, είναι η ώρα μιας σοβαρής αποτίμησης της υγειονομικής διαχείρισης, των προβλημάτων, των ανεπαρκειών και των λαθών που οδήγησαν στην απώλεια ελέγχου και στις δραματικές επιπτώσεις στη νοσηρότητα και θνησιμότητα στη χώρα μας, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα. Οχι προφανώς για να ποινικοποιηθεί η Πολιτική, η Επιστήμη και η Ιατρική, αλλά για να γίνουν διορθωτικές κινήσεις και να προετοιμαστεί καλύτερα το Δημόσιο Σύστημα Υγείας για το νέο επιδημικό κύμα που είναι σε εξέλιξη.