ΤΗΝ ΑΛΛΗ εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να δημοσιοποιήσει την «έκθεση προόδου» για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η έκθεση αναμένεται να είναι επικριτική, και δικαίως θα είναι.

Η πρόσφατη ποινικοποίηση της μη αποδοχής της Αρμενικής Γενοκτονίας από τη Γαλλική Βουλή είναι πράξη ανιστόρητη, με προφανή ατζέντα να τεθούν εμπόδια στην τουρκική πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το θέμα ήταν να μην μπει η Λευκωσία στη διαπραγμάτευση. Τώρα που μπήκε, δύσκολα μπορεί να αποφύγει την ευθύνη για την αποτυχία της. Η διαπίστωση αυτή - που έχει να κάνει με τις διαβουλεύσεις της φινλανδικής προεδρίας για την προοπτική της ευρωτουρκικής πορείας - τελεί σε γνώση της κυπριακής κυβέρνησης, η οποία σε αυτή τη φάση καταβάλλει μια τεράστια προσπάθεια για να βελτιώσει τη φινλανδική πρόταση, να μη χρεωθεί μία πιθανή αποτυχία και να διασφαλίσει ταυτόχρονα ένα ικανοποιητικό πλαίσιο για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου.

Η φόρμουλα της φινλανδικής πρότασης –άνοιγμα λιμανιών-και αεροδρομίων της Τουρκίας σε κυπριακά πλοία και αεροσκάφη, απευθείας εμπόριο από την Αμμόχωστο υπό τον έλεγχο της Ε.Ε. και υπαγωγή των Βαρωσίων στη Νεκρή Ζώνη του ΟΗΕ σε πρώτη φάση- μπορεί να εκτιμηθεί ότι εκφράζει την συντριπτική πλειονότητα, αν όχι την ομοφωνία των 23 εταίρων της Αθήνας και της Λευκωσίας.

Σε πρώτη προσέγγιση η φόρμουλα της φινλανδικής Προεδρίας έχει ως στόχο την αποφυγή της «Σύγκρουσης Tρένων» τον Δεκέμβριο, με την προσδοκία ότι η συνταγή Aμμόχωστος-Bαρώσια μπορεί να επιτρέψει και στη Λευκωσία και στην Aγκυρα να ισχυρισθούν ότι πέτυχαν όσα επεδίωκαν.

Τι ρεαλιστικά επιδιώκουν η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Τουρκία, η Κύπρος και η Ελλάδα σε σχέση με το σύνθετο θέμα που καλείται "ευρωτουρκική πορεία", είναι το ερώτημα που επιτρέπει μια λογική προσέγγιση στις επικείμενες εξελίξεις. Σε αυτές δηλαδή που θα εκδηλωθούν καταρχάς στις 8 Νοεμβρίου (όταν δημοσιοποιηθεί η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής), στα τέλη Νοεμβρίου (όταν συγκληθεί το συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών) και τελικά στα μέσα Δεκεμβρίου, όταν συνέλθει η Σύνοδος Κορυφής.

Η υπεράσπιση των ευρωπαϊκών συμφερόντων σήμερα, προϋποθέτει τη διαμόρφωση ενός ισχυρού -στην πραγματικότητα ακατάλυτου- δεσμού με την Τουρκία, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ασφάλειας στην περιοχή.

Οι στάσεις του δρομολογίου ήταν γνωστές - στα τέλη Σεπτεμβρίου επρόκειτο να περάσει από την Ευρωβουλή η έκθεση Έρλινκγς που αναφέρεται στην ευρω-τουρκική πορεία, ενώ με το ίδιο θέμα πρόκειται να εκδοθεί στις 8 Νοεμβρίου η έκθεση αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στις 15-16 Δεκεμβρίου πρόκειται να αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το μέλλον της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας.