Έχει και ζιγκ - ζαγκ ο δρόμος

Ο ΣΥΝ πορεύεται προς τις εκλογές με ευνοϊκές προϋποθέσεις. Οι πολιτικές της ΝΔ, η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ, οι δημοσκοπήσεις, τεκμηριώνουν, μέχρι σήμερα, μια αισιόδοξη πρόβλεψη.

Για να εκφραστούν όλα αυτά και στην κάλπη, απαιτείται συνεχής προσοχή. Απαιτείται, επίσης, ξεκαθάρισμα και διευκρίνηση όταν προκύπτουν διλήμματα και διχογνωμίες.

Δεν μιλάω γενικά και αόριστα. Έχει διαφανεί μια διαφορά ανάμεσα σε δύο απόψεις.

Η πρώτη άποψη, που διαχέεται μέσα στην πολιτική διακήρυξη της Πρωτοβουλίας -ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζει ότι, μπροστά στις εκλογές, η αντιπαράθεση είναι ενάντια στο δικομματισμό συνολικά, ότι το μέτωπο οφείλει να είναι καθαρά αντιδικομματικό.

Παράλληλα το τελευταίο διάστημα, μια δεύτερη άποψη έκανε την εμφάνιση της. Οι υποστηριχτές της, επίσης από την συνεδριακή πλειοψηφία του ΣΥΝ, δεν υποτιμούν το δικομματισμό, φαίνεται, όμως, να θεωρούν ότι οι ανάγκες της συγκυρίας και η κυβερνητική πολιτική και πρακτική απαιτούν να δοθεί προτεραιότητα σένα μέτωπο αντικυβερνητικό - αντιδεξιό.

Δεν θέλω να σπεύσω να μιλήσω για «στροφή», όμως υπάρχουν δηλώσεις και τοποθετήσεις που έχουν προβληματίσει όσους υποστηρίζουν τον καθαρό αντιδικομματισμό. Για παράδειγμα, αναφέρουν τα ξεσπάσματα περί «νονού», τις παρομοιώσεις της κυβέρνησης με «εύθυμη χήρα», το χαρακτηρισμό «φασιστικό κράτος» για τη σημερινή κατάσταση και άλλα παρόμοια.

Η ανησυχία και τα ερωτηματικά της «αντιδικομματικής» πλευράς ενισχύονται από τοποθετήσεις που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως άνοιγμα στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως η μετά 18 χρόνια καταδίκη του «βρώμικου

/(„*/-./ / η 7 /τ/

1989», ή η αναφορά στην «προοπτική εναλλακτικής διακυβέρνησης» (!) κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.

Δεν γνωρίζω αν η διαφοροποίηση που αναδεικνύεται με βάση τα παραπάνω, ανάμεσα σε «αντιδικομματικό» και «αντιδεξιό» μέτωπο, έχει το βάρος που της αποδίδεται, όμως ερωτηματικά που ζητούν απαντήσεις δημιουργεί σίγουρα.

Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό μια προσωπική τοποθέτηση. Η σύγχρονη ανανεωτική Αριστερά δεν αρέσκεται στις υπερβολές. ΓΓαυτό δεν συμφωνώ στην απόλυτη ισοπέδωση στην κριτική κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέσα από το τσουβάλιασμα τους στον όρο «δικομματισμός».

Όμως οι υπερβολές δεν αντιμετωπίζονται με νέες υπερβολές. Ξαφνικά, δηλαδή, ανακαλύπτουμε τη «Δεξιά» και την χτυπάμε αλύπητα. Είτε αυτό γίνεται για τις ψήφους κάποιων ΠΑΣΟΚων, είτε γιατί επιχειρείται να γίνει κάποια επένδυση για τις μετεκλογικές εξελίξεις. Είτε και για τα δύο.

Τα «μέτωπα» γενικά, είτε «αντιδικομματικά», είτε «αντιδεξιά», όταν απολυτοποιούνται, εκπέμπουν ετεροπροσδιορισμό, που δεν είναι καθόλου πειστικός. Ιδιαίτερα στους αριστερούς πολίτες, που εξακολουθούν να θεωρούν τον ΣΥΝ ως τον κύριο εκφραστή της ανανεωτικής Αριστεράς.

θεωρώ ότι, μπροστά στις βουλευτικές εκλογές, πρέπει να απευθυνθούμε στους πολίτες με θετικό τρόπο. Από αυτή την άποψη προνομιακό πεδίο για το Συνασπισμό είναι οι θέσεις του, το πρόγραμμα του, το εκλογικό του πρόγραμμα. Ένα εκλογικό πρόγραμμα, το οποίο σύντομα πρέπει να συνταχθεί με τη συμβολή όλων μας. Για να αξιοποιηθεί στην επαφή μας με τον κόσμο.

Στο εκλογικό πρόγραμμα το κύριο βάρος πρέπει να δοθεί στις εναλλακτικές προτάσεις της σύγχρονης Αριστεράς. Για τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων της εργασίας και του πολιτισμού. Οι λύσεις να μην παραπέμπουν στο ευτυχισμένο σοσιαλιστικό μέλλον. Αυτό το κάνουν άλλοι, πολύ καλύτερα. Όπως η αφίσα του ΠΑΜΕ - ΚΚΕ που επιμένει «όσο η γη είναι εμπόρευμα, τα δάση θα καίγονται». Επομένως....

Στο εκλογικό μας πρόγραμμα, το όραμα μας και η στρατηγική μας για τη δημοκρατική - σοσιαλιστική αναγέννηση της χώρας μας, πρέπει να «μεταφραστούν» σε στόχους -αιχμές. Ρεαλιστικούς και συγκρουσιακούς.

Να απευθύνονται στους απλούς ανθρώπους, τους ευαίσθητους και ανήσυχους. Για να τους διαβάσουν, να τους κατανοήσουν και να μας επιλέξουν με βάση αυτούς. Γιατί τους εκφράζουν και τους αντιπροσωπεύουν.

Μόνο μια κουβέντα, πέρα από το πρόγραμμα, που σίγουρα είναι, πρέπει να είναι, η προτεραιότητα μας.

Δυστυχώς, ένα πρόγραμμα των παραπάνω προδιαγραφών, ενώ είναι αναγκαίο να διατυπωθεί, δεν είναι δυνατόν, στην παρούσα συγκυρία, με τους σημερινούς συσχετισμούς, να προωθηθεί και να υλοποιηθεί. Γιατί δεν μπορεί να συγκροτηθεί, ούτε προεκλογικά, ούτε μετεκλογικά, κατά την εκτίμηση μου, η απαραίτητη κοινωνική και πολιτική, κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Είναι όμως δυνατόν, στις προσεχείς εκλογές να γίνει ένα βήμα σε θετικήκατεύθυνση. Με αξιοποίηση όλου του δυναμικού του ΣΥΝ. Με ανάδειξη της αυτονομίας και της ιστορικότητας του. Με την προβολή της δικής του σύγχρονης ανανεωτικής φυσιογνωμίας. Με την ενεργητική συμβολή όλων μας.

Καλές διακοπές σε όλους-ες Και ..περαστικά στο Λεωνίδα