Η απαράδεκτη ασυνέπεια της Διαμαντοπούλου

Ψέματα είναι ότι οι πολίτες δεν εφαρμόζουν τους νόμους! Η κυβέρνηση δίνει το σήμα, αφού η ίδια δεν τους εφαρμόζει! Μα, είναι δυνατόν τα ίδια τα μέλη της κυβέρνησης να σαμποτάρουν την προσπάθεια που γίνεται σ’ αυτή τη χώρα;

Είναι δυνατόν να λέγεται επί μήνες τώρα ότι τα πανεπιστήμια έχουν ανάγκη ενός νέου θεσμικού πλαισίου, που θα προβλέπει ένα αδιάφθορο σύστημα διοίκησης (στη χώρα της διαφθοράς επειδή δεν υπάρχει ντόπιος θα εισάγουμε από έξω!), και την ίδια στιγμή που τα πανεπιστήμια προκηρύσσουν, εφαρμόζοντας τον υπάρχοντα νόμο, την θέση του Γενικού Γραμματέα του ιδρύματος για την πρόσληψη ατόμου με διαπιστωμένα υψηλά προσόντα διοίκησης, το υπουργείο να μην υπογράφει τον διορισμό τους, όπως π.χ. στην περίπτωση του πανεπιστημίου Αιγαίου ή του πανεπιστημίου Πελοποννήσου και να μην εφαρμόζει το νόμο για τον εαυτό του με το πρόσχημα ότι κάποια στιγμή θα ψηφιστεί καινούριος νόμος;;;;!!!!; Πού ακούστηκε η κατά βούληση εφαρμογή του νόμου, επειδή κάποια στιγμή θα αλλάξει;;; Πώς θέλει η κυβέρνηση να πείσει έστω και έναν πανεπιστημιακό /πολίτη για την σοβαρότητά της;

Τα πανεπιστήμια δέχονται εδώ και ένα χρόνο περίπου μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία απαξίωσης: προσπαθώντας να αναδείξουν το έργο τους και συμφωνώντας στην ανάγκη της κοινωνικής λογοδοσίας, ζητούν από το υπουργείο να προχωρήσει στην εξωτερική αξιολόγησή τους, αλλά το υπουργείο δεν προχωράει τίποτα και οι επιτροπές των ξένων αξιολογητών έχουν παγώσει! Τα πανεπιστήμια κινδυνεύουν από την έμπρακτη υπονόμευση του υπουργείου, από τη μη εφαρμογή του νόμου από το ίδιο το υπουργείο εδώ και ενάμισι χρόνο!

Τα καθημερινά προβλήματα διογκώνονται και τα πάντα είναι υπό αναστολή, εδώ και τουλάχιστο ένα χρόνο, επειδή θα έρθει νέος νόμος! Φανταστείτε ότι αυτός ο νέος νόμος, αν και όταν ψηφιστεί, θα κάνει και 2-3 χρόνια να εφαρμοστεί αφού, θα προβλέπει και μεταβατικές διατάξεις μέχρι τουλάχιστον το 2013: Πώς είναι δυνατόν να αποφασίσεις τη στρατηγική ανάπτυξης ενός ιδρύματος όταν η Πολιτεία, χωρίς μελέτη, χωρίς σχέδιο και χωρίς αιτία αποφασίζει –λεει- να αλλάξει τα πάντα και το μόνο που πιθανόν εννοεί είναι ότι, αφού διαλύσει τα πάντα μέσα από την αδράνεια και τη σήψη, μετά θα αλλάξουμε σε καινούρια κατεύθυνση! Λες και έχει βγει ποτέ ζωή από τις στάχτες…

Σε μια εποχή που έχουμε ανάγκη όσο ποτέ από ένα όραμα ρεαλιστικό, από μεθοδική δουλειά και από αποτελεσματική διαχείριση, η κυβέρνηση δείχνει η ίδια τον δρόμο της παραβατικότητας, της εγκατάλειψης της προσπάθειας και του ερασιτεχνισμού.

Η ασυνέπεια του υπουργείου Παιδείας είναι πρωτοφανής και απαράδεκτη. Η δε πολιτική ηγεσία του δεν δικαιούται να εγκαλεί τους πανεπιστημιακούς για αμέλεια και ασυνέπεια. Η θέση του Γενικού Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας, μετά την παραίτηση του Αχ. Μητσού παραμένει κενή και το μοναδικό θετικό στοιχείο που είχαμε αναγνωρίσει, την υπαγωγή δηλαδή της έρευνας στο υπουργείο Παιδείας, έχει ακυρωθεί!

Τα πανεπιστήμια ασφυκτιούν εξαιτίας της μείωσης κατά 40% περίπου των λειτουργικών τους δαπανών. Αν υπήρχαν περιθώρια εξοικονόμησης πόρων, για τα οποία βάλαμε όλοι «πλάτες», τώρα αυτά έχουν ξεπεραστεί! Η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει αν η χώρα θα εξακολουθήσει να έχει πανεπιστήμια ή θα εισάγει τους επιστήμονες από το εξωτερικό: Τόσο απλά! Και να πει ευθέως ότι επειδή δεν τολμάει να πατάξει τη φοροδιαφυγή των γιατρών, των δικηγόρων, των ηλεκτρολόγων, πρέπει να πληρώσουν εκ νέου οι δημόσιοι υπάλληλοι και άρα να καταργηθεί ο δημόσιος τομέας!

Σε λίγο θα αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι όλα θα διορθωθούν με τη μείωση των μισθών του δημοσίου! Έχετε ακούσει ποιοι αναφέρονται συνέχεια στην περιβόητη έκφραση ότι πρέπει να διαφυλαχτούν τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη; Αυτοί που έχουν εισοδήματα αλλά δεν φορολογούνται! Η ανικανότητα της κυβέρνησης και η διαπλοκή της με συμφέροντα του εκλογικού της σώματος θα έχει ως αποτέλεσμα να θυσιαστεί ό,τι καλύτερο είχε η χώρα στο δημόσιο τομέα: Το ΕΣΥ και η δημόσια εκπαίδευση.