Με λεπτές κινήσεις ακροβάτη πάνω σε τεντωμένο σκοινί κινείται η Τουρκία ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία καθώς η Άγκυρα, υιοθετώντας μια ουδέτερη στάση, προσπαθεί να μετατραπεί σε «έντιμο διαμεσολαβητή» ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία, πετυχαίνοντας χθες μια πρώτη νίκη, καθώς κατάφερε να φέρει στο ίδιο τραπέζι, για πρώτη φορά μετά την έναρξη του πολέμου, τους υπουργούς Εξωτερικών Ρωσίας και Ουκρανίας.

Ο κ. Τσαβούσογλου επιμένει στη θέση ότι η κυριαρχία της Ελλάδας πάνω στα ακραία ανατολικά νησιά του Αιγαίου είναι κάτω από την αίρεση της αποστρατιωτικοποίησής τους. Επιχείρημα που δεν ευσταθεί ούτε νομικά, ούτε ιστορικά.

Εννοείται ότι η απάντηση θα προκύψει από μια ανάλυση των δυναμικών στην Τουρκία και της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή. Αλλά οι διάφοροι κριτές των καταστάσεων ποτέ δεν καταλήγουν σε ταυτόσημες θέσεις επειδή και οι προσωπικές καταβολές επηρεάζουν την κατάληξη της ανάλυσης. Η δήθεν αντικειμενική ανάλυση είναι μια ψευδαίσθηση και αυτό φαίνεται όταν λάβουμε υπόψη τις διαμετρικά αντίθετες θέσεις που προτάθηκαν στο παρελθόν σχετικά με το πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η Τουρκία.

Το μεγάλο στοίχημα για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στο άμεσο μέλλον «είναι η διατήρηση των δημοσίων επενδύσεων, ακόμη και η αύξηση των επενδύσεων για τη μείωση των εκπομπών ρύπων». Ο Γκούντραμ Βολφ, διευθυντής του Bruegel, ενός από τα σημαντικότερα think-tank διεθνώς, δίνει ιδιαίτερη σημασία στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, στο πλαίσιο της εμβάθυνσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος

Μερικοί στη χώρα μας εύχονται να καταρρεύσει πλήρως η τουρκική οικονομία μετά τη συνεχή καταπόντιση του νομίσματός της. Ξεχνάνε όμως ότι η Ελλάδα θα είναι πάντα γείτονας με την Τουρκία και θα υφίσταται τις συνέπειες από δυσμενείς εξελίξεις στη γειτονική χώρα. Το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας είναι να έχουμε δίπλα μας μια Τουρκία σταθερή, ειρηνική και δημοκρατική.

Σε εν δυνάμει αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την Τουρκία και την τουρκική οικονομία έχει εξελιχθεί η κατάσταση της υγείας του Ταγίπ Ερντογάν καθώς κάθε φορά που φήμες κάνουν λόγο για ασθένεια και ενδεχόμενη αδυναμία του Τούρκου Προέδρου να ασκήσει τα καθήκοντα του, εντείνεται η πόλωση και ακόμα πιο γρήγορα εξασθενεί η λίρα έναντι του ευρώ και του δολαρίου. 

Την ώρα που όλος ο κόσμος είχε τα μάτια του στραμμένα στο περιεχόμενο της συνάντησης των ηγετών από τις 20 χώρες με τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη μας, τα περισσότερα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης ασχολούνταν με το αν -στο περιθώριο της συνάντησης- θα γινόταν η συνάντηση του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, με τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάϊντεν.

Ίσως να είναι πρόωρος ο τίτλος αυτού του άρθρου που προοιωνίζεται το τέλος της εποχής του τούρκου προέδρου, αλλά, πάντως, οι ενδείξεις αυτό αφήνουν να διαφανεί. Φαίνεται πως ο σκληροτράχηλος και μαχητικός αυτός πολιτικός έχει διαβεί πλέον τον Ρουβίκωνα και πως η πορεία που ακολουθεί θα τον οδηγήσει στην καταστροφή. Αυτή η αλαζονεία της πολιτικής του, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στη διεθνή πολιτική δεν μπορεί παρά να είναι το κύκνειο άσμα μιας λαμπρής και πολλά υποσχόμενης διαδρομής, η οποία ξεκίνησε στις αρχές του αιώνα, κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες και προοπτικές