...Αργά ή γρήγορα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ορίσει ο ίδιος την πολιτική των συμμαχιών του, μετασχηματίζοντας την κινηματική διαμαρτυρία σε ηγεμονική βούληση, με απεύθυνση σε ευρύ κοινωνικό ακροατήριο. Προς το παρόν, είναι εύκολο να δηλώνει κανείς πως "δεν θα γίνει το κερασάκι στην τούρτα της κεντροαριστεράς"~ πόσο μάλλον όταν κανένας δεν θέλει να δοκιμάσει τα γλυκά της. Το θέμα, ωστόσο είναι να περάσει ο ΣΥΝ από το "ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε" στο "καθίστε, να σας τρατάρουμε".

"Συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν ξέρω αν έχουμε φτάσει στην όαση, δεν είμαι βέβαιος, αλλά και αν έχουμε φτάσει, αυτοί που οδήγησαν το καραβάνι διασχίζοντας την έρημο είναι ότι πιο αξιόλογο υπάρχει στις γραμμές μας. Γιατί για να διασχίσεις την έρημο χωρίς να πέσεις, δεν χρειάζεται μόνο αντοχή, χρειάζονται και γνώσεις. Σύντροφοι και συντρόφισσες, σε όλους εσάς που για χρόνια στηρίξαμε τόσα πολλά στη δουλειά σας, θέλω να πω με ειλικρίνεια πως σας τιμούμε για το χτες και για το σήμερα, αλλά σας εμπιστευόμαστε και σας χρειαζόμαστε και για το αύριο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, με αυτά τα λόγια σας χαιρετώ και από τη Δευτέρα ξανά στους αγώνες μας."

Η Αριστερά οφείλει να έχει εναλλακτικό σχέδιο. Αλλά μέχρι τώρα ουδείς διανοούνταν να περάσει από την επίτευξη της ανατροπής του Σχεδίου της ΝΔ για την Αναθεώρηση του Συντάγματος στην μη… ουτοπία μιας εναλλακτικής κυβέρνησης της Αριστεράς.

Οι πιο προωθημένοι σχεδιασμοί και υλοποιημένα κυβερνητικά σχήματα σε πανευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο(βλέπε τα πολυσυζητημένα στη Λατινική Αμερική) είναι οι συμμαχίες με ευρύτερες προοδευτικές, οικολογικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις.

Η δική μου σκέψη επειδή διεκδικεί τον ρεαλισμό παραμένει εδώ.

Ο ΣΥΝ πρέπει να διαμορφώσει επειγόντως ένα πρόγραμμα δημοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Σε αυτή τη βάση είναι αναγκαίο να εκπονήσουμε ένα πρόγραμμα δημοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας που θα δίνει απαντήσεις στα προβλήματα της περιόδου που διανύουμε και ταυτόχρονα κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις θα συμβάλλει στο άνοιγμα προοπτικών στην κατεύθυνση του στρατηγικού μας στόχου.

Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ante portas, ο δικομματισμός «σπρώχνεται» για να μετατραπεί σε τρικομματισμό. Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, κάτι περισσότερο από πιθανές, αν πιστέψουμε τον «έγκυρο τύπο».

Νέα ακροατήρια, νέοι άνθρωποι.

Το τελευταίο ένα χρόνο το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε κατάσταση παρατεταμένης ρευστότητας. Ο Συν μέσα στο ζοφερό αυτό σκηνικό μπορει να αναδειχτεί σε μια συνεπή πολιτική δύναμη η οποία θα αποτελεί μέρος της λύσης του προβλήματος και όχι μέρος του προβλήματος.

Η ανανεωτική αριστερά είναι η πατρίδα μου από τα μαθητικά μου χρόνια. Με τις μικρές μου δυνατότητες την υπηρετώ και απολαμβάνω τα μέγιστα 25 χρόνια τώρα. Με λάθη και αντιφάσεις. Πάντοτε υπερασπιζόμενος αυτές τις αξίες.

Εντάσσομαι σήμερα στην ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, και αποδέχομαι– στο βαθμό που μου αναλογούν- τις ευθύνες που απορρέουν από τον τίτλο του μέλους του κόμματος της συνέχειας της ανανεωτικής αριστεράς στην Ελλάδα.

Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ (Συνασπισμό, Συμμαχία κλπ), πάνω από 30 χρόνια και έχω σίγουρα γευθεί χαρές και λύπες, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις.

Με αφορμή την προσεχή εκλογή Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήθελα να προτείνω, σύμφωνα με αυτά που βλέπω και ακούω γύρω μου και ανεξάρτητα από το ποιος υποψήφιος εκφράζει τον καθένα μας καλύτερα, να επιλεγεί αυτός που θα

βοηθήσει καλύτερα στην αύξηση του ποσοστού του Κόμματος μας στις προσεχείς εκλογές.

Το τελευταίο διάστημα διατυπώνονται από τον Αλέκο Αλαβάνο και τον Αλέξη Τσίπρα οι προτάσεις για μια προοπτική νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας ως διέξοδο στη σημερινή κρίση του πολιτικού συστήματος.

Κατ’ αρχήν οι αναζητήσεις αυτές είναι θετικές, εφόσον προσπαθούν να δώσουν πολιτικές απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν από τη συνεχή πτώση του δικομματισμού και την άνοδο της Αριστεράς, ιδιαίτερα μάλιστα του ΣΥΝ.

Ως ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ είμαστε φανατικοί υπέρ του σταυρωτού διαλόγου. Όσα προβλήματα και αν έχει δίνει πάντα τη δυνατότητα να δοκιμαστούν σε συγκεκριμένα θέματα τα επιχειρήματα και το βάρος τους.

Με την έννοια αυτή δημοσιεύουμε τα δύο παρακάτω κείμενα(του Σάκη Παπαθανασίου και του Δημοσθένη Δαγκλή ως συνέχεια του άρθρου του Σ. Παπαθανασίου με τίτλο « Eκλογές : συμπεράσματα και προοπτικές για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α Σάκης Παπαθανασίου, Αυγή, 26/10/2007» (Δες σχετικό, στο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ)

Ο ΣΥΝ πρέπει να καταθέσει εναλλακτική πολιτική πρόταση η οποία θα αποτελέσει το δυναμικό στοιχείο στη διαμόρφωση της νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας υποστηρίζει ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΝ Φώτης Κουβέλης. Στη συνέντευξή του στην "Κ.Α.", μόλις μια εβδομάδα πριν το συνέδριο, διαβλέπει ραγδαίες πολιτικής εξελίξεις, δηλώνοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι ο ΣΥΝ θα πρέπει να είναι έτοιμος να τις αντιμετωπίσει... Ο Φ. Κουβέλης θεωρεί πιθανό το σενάριο των πρόωρων εκλογών, μιλάει για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, ζητάει προγραμματικό συνέδριο για τον ΣΥΝ

Η ιστορία είναι περίεργη. Ακριβώς 40 χρόνια μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, η ανανεωτική πλευρά, με τις αναγκαίες μεταμορφώσεις του χρόνου, ο Συνασπισμός δηλαδή, για πρώτη φορά υπερέχει. Δείχνει να βρίσκεται πιο ψηλά στις προτιμήσεις των πολιτών από την παραδοσιακή πλευρά, συζητιέται στην κοινωνία, δείχνει πως έχει μέλλον, ενώ, από την άλλη, η παραδοσιακή πλευρά, δηλαδή το ΚΚΕ, δείχνει αμήχανο απέναντι στα γεγονότα.