Υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ρίχνει νερό στο κρασί του και μιλάει για τις ευθύνες συνολικά του πολιτικού συστήματος έναντι των προσφύγων και μεταναστών. Εξάλλου, ο Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ασχολείται συστηματικά με τις μειονότητες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην τσάντα του έχει το τελευταίο του βιβλίο του με τίτλο «Αν το Προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχε λύση» (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ), το οποίο και μου δείχνει και με αφορμή αυτό αρχίζει αμέσως η συζήτηση για τα θέματα των δικαιωμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε Ελλάδα και Ευρώπη, τόσο στο ελληνικό όσο και στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα συνεχίσει τον αγώνα για αληθινή αλληλεγγύη

Στις 23 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε το νέο Σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Αυτό που θα έπρεπε να σηματοδοτεί την προσπάθεια της Ευρώπης να ρυθμίσει συνολικά τις πολιτικές υποδοχής, μιας και μέχρι σήμερα το βάρος τους φέρουν οι χώρες πρώτης υποδοχής, με την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή.

Με την τραγωδία της Μόριας, το Μεταναστευτικό βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο των συζητήσεων στα ΜΜΕ. Είναι όμως βασικές διαστάσεις του προβλήματος που αγνοούνται ή δεν τονίζονται αρκετά.

Η πυρπόληση του καταυλισμού της Μόριας συνιστά ένα παράδοξο: μια παραβατική πράξη παρήγαγε ένα χαρμόσυνο αποτέλεσμα! Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια. Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια.

Ο καταυλισμός φιλοξενίας 13.000 ατόμων έμοιαζε περισσότερο με στάβλο ζώων παρά με καταφύγιο ανθρώπων. Ηταν η ντροπή που απωθούσαμε. Τις άθλιες συνθήκες τις ξέραμε όλοι (κι εμείς και οι Ευρωπαίοι), αλλά αποτελεσματική δράση δεν αναλαμβάναμε. Γιατί; Μετά την πυρπόληση, όλοι κινητοποιήθηκαν. Γιατί;

Η δήλωση του ιστορικού του Πανεπιστημίου Αθηνών και διανοουμένου Αντώνη Λιάκου περί του εμπρησμού στη Μόρια «ερέθισε» πολιτικά, προκάλεσε υπουργικές «απαντήσεις» και έναν αφάνταστο κυκεώνα υβριστικών και άλλων σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα (άλλων υπέρ, άλλων κατά), που έμοιαζαν τις προηγούμενες ημέρες κυριολεκτικά ατελείωτα. Αριστερών πεποιθήσεων ο ίδιος, υπεύθυνος του εθνικού διαλόγου για την παιδεία επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με θητεία στο παρελθόν σε νευραλγικές θέσεις κεντρώων κυβερνήσεων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε χθές την πρότασή της για ένα νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, με την οποία προσπαθεί να μετουσιώσει σε κοινή ευρωπαϊκή πολιτική τα μαθήματα και τις δυσλειτουργίες της προσφυγικής "κρίσης" του 2015.

Μετά την καταστροφή του ΚΥΤ της Μόριας (καταστροφή που έκανε ακόμα δυσκολότερη τη ζωή των προσφύγων-μεταναστών) το προσφυγικό στη Λέσβο εισέρχεται σε νέα περίοδο.Οι νοήμονες και ψύχραιμοι πολίτες ( ελπίζω να μην είμαστε οι λιγότεροι) οφείλουμε να προχωρήσουμε επειγόντως σε ορισμένες παραδοχές και στη συνέχεια να καταθέσουμε μιά συνεκτική και ρεαλιστική πρόταση προς κάθε κατεύθυνση (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, τοπ.αυτοδιοίκηση) και να ζητήσουμε επιτακτικά την υιοθέτησή της.

Σε μια ανάρτηση 5 γραμμών έθεσε το ζήτημα της υπεράσπισης των νεαρών Αφγανών φτωχοδιαβόλων που κατηγορούνται για τη φωτιά στη Μόρια. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης τον κατηγόρησε για τυφλό φανατισμό, ανορθολογισμό και ανευθυνότητα. Οντως τολμηρή η δήλωση του ιστορικού αλλά και άμεσα τα αντανακλαστικά του υπουργού που έδωσε θεματολογία στα ελεγχόμενα ΜΜΕ και όχι μόνο. Ο Αντώνης Λιάκος είπε την αλήθεια. Από τις αντιδράσεις και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε ότι εδώ παίζεται μια αλήθεια.

Στη Μόρια εξελίσσεται μια ανθρωπιστική τραγωδία. 13.000 κατατρεγμένοι συνάνθρωποί μας με 4.000 παιδιά, πρόσφυγες από χώρες όπου βασιλεύουν ο πόλεμος και η ένδεια, ύστερα από μήνες ή χρόνια παραμονής σε ένα κολαστήριο, βρίσκονται τώρα χωρίς στέγη, χωρίς υπάρχοντα, συχνά χωρίς φαγητό, περιφέρονται σαν την άδικη κατάρα περικυκλωμένοι από ΜΑΤ και εξαγριωμένους ντόπιους, με τον κορωνοϊό να κυκλοφορεί πιο ελεύθερα από τους ίδιους.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε σε συνέντευξή του ότι μέχρι το Πάσχα οι πρόσφυγες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Λέσβο θα μεταφερθούν στην ενδοχώρα, περίπου 12.000 άνθρωποι. Αυτή η δήλωση εγείρει ερωτήματα και από την απάντηση των οποίων θα γίνει αντιληπτό το σχέδιο της κυβέρνησης για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα που απασχολεί την παγκόσμια κοινότητα. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε: πού θα πάνε, πού θα μείνουν, με ποιον τρόπο θα ενταχθούν όσοι πάρουν άσυλο, πώς θα εξασφαλιστεί η πρόσβαση στην παιδεία, στην υγεία και άλλες βασικές υπηρεσίες κ.λπ.

Να λοιπόν που μια φωτιά μπορεί να αποβεί μερικές φορές ευεργετική. Ηταν τέτοια η ντροπή από τις εικόνες των άστεγων προσφύγων της Μόριας που δημοσιεύτηκαν στον διεθνή Τύπο, ώστε κινητοποιήθηκαν άμεσα οι διαδικασίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ακόμη και η δημοσιοποίηση του σχεδίου της Κομισιόν επισπεύσθηκε κατά μία εβδομάδα. Αρχικά είχε οριστεί για τις 23 Σεπτεμβρίου, στη συνέχεια μετατέθηκε για τις 30 ώστε να μην έχουν έναν επιπλέον πονοκέφαλο οι ευρωπαίοι ηγέτες στη σύνοδο κορυφής, μετά τη φωτιά όμως επανήλθε στην αρχική ημερομηνία.

Ο καθείς και το συνωμοσιολογικό του σενάριο: Αλλοι επιμένουν –στα πρωτοσέλιδά τους, στις εκπομπές και στις αναρτήσεις τους– ότι τη φωτιά στη Μόρια την έβαλε η τουρκική ΜΙΤ ή οι «Γκρίζοι Λύκοι», που ήρθαν ντυμένοι πρόβατα και χρησιμοποίησαν σαν όργανά τους άβουλους μετανάστες. Αλλοι βεβαιώνουν ότι το έργο της πυρπόλησης το ανέλαβαν οι ΜΚΟ, με όργανά τους άβουλους πρόσφυγες. Οι πιθανότητες να έχουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δική τους βούληση θεωρούνται αμελητέες.