Στο έλεος της ακρίβειας

Οταν πριν από τρία χρόνια ο κ. Μητσοτάκης ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, υποσχόταν συν τοις άλλοις έναν πιο γαλανό ουρανό. Δεν μας διευκρίνισε, όμως, ότι ο γαλανός αυτός ουρανός θα μας βρει κατακέφαλα με τις ανάλγητες πολιτικές του και την προκλητική αδιαφορία του.

Βρισκόμαστε στη δίνη μιας σοβαρής κρίσης. Μιας κρίσης που κλονίζει τη χώρα μας καιρό τώρα, λιγότερο λόγω εξωγενών παραγόντων και περισσότερο εξαιτίας των πολιτικών επιλογών που ακολούθησε και επιμένει να ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όλους αυτούς τους μήνες. Συμπληρώσαμε 10 μήνες μέσα στη λαίλαπα της ακρίβειας. Δέκα μήνες φωνάζουμε για τον Αρμαγεδδώνα που βλέπαμε να έρχεται, 10 μήνες που η κυβέρνηση της Ν.Δ. μάς κατηγορούσε για κινδυνολογία, υποτιμώντας με επιπολαιότητα την κατάσταση.

Επειτα, ήρθε το πρόσχημα του πολέμου στην Ουκρανία. Το τέλειο παραπέτασμα για να καλύψει ο κ. Μητσοτάκης τις εγκληματικές ευθύνες του για την ακατανόητη αδράνειά του, όταν, μήνες πριν, οι πολίτες λάμβαναν φουσκωμένους λογαριασμούς και έβλεπαν τις τιμές στα βασικά είδη να έχουν πάρει τον ανήφορο. Προφανώς, η ουκρανική κρίση όξυνε μία ήδη ανεξέλεγκτη κατάσταση.

Και κάπως έτσι φτάσαμε να ανακοινώνεται από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. πληθωρισμός της τάξης του 11,3% για τον Μάιο, σημειώνοντας νέο άλμα μετά το 10,2% για τον Απρίλιο, το υψηλότερο ποσοστό σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Ιλιγγιώδη νούμερα που χτυπάνε ρεκόρ πολλών δεκαετιών και οδηγούν σε απόγνωση τα ελληνικά νοικοκυριά. Οι τιμές, παντού στα ύψη, κάθε μέρα και πιο πάνω. Χαρακτηριστικό της ανόδου των τιμών είναι πως τα τιμολόγια του φυσικού αερίου κατέγραψαν άνοδο 127,7% και του ηλεκτρικού ρεύματος 80,2%, ενώ η βενζίνη κατευθύνεται πλέον σταθερά προς τα 3 ευρώ το λίτρο. Την ίδια στιγμή, οι λογαριασμοί ρεύματος μοιράζουν εγκεφαλικά, με τον κόσμο να ψάχνει να βρει από πού θα κόψει, για να καλύψει τις βασικές ανάγκες. Αλήθεια, έχει μείνει κάτι για να κόψει;

Ας καταλάβουν, επιτέλους, οι κύριοι της κυβέρνησης ότι η εξίσωση δεν βγαίνει. Και στην εξίσωση αυτή δεν έχουν να κάνουν με άψυχα νούμερα στο χαρτί, αλλά με τις ζωές και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, με την επιβίωση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Οταν όλα ακριβαίνουν με αυτούς τους ρυθμούς, ενώ μισθοί και συντάξεις παραμένουν ως έχουν, άμεση συνέπεια είναι η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Μέχρι τον Απρίλιο, ο κατώτατος μισθός είχε χάσει 18% της αγοραστικής του δύναμης, ο μέσος μισθός 9,9%, ο μισθός μερικής απασχόλησης 28%, σύμφωνα με το ΙΝΕ ΓΣΕΕ –και οι επιχειρήσεις είδαν τον τζίρο τους να εξανεμίζεται. Το κόστος παραγωγής στη βιομηχανία έφτασε στο πρωτοφανές 48,8% για τον Απρίλιο, με μια νέα επιδείνωση της κατάστασης να διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Και τη στιγμή που ο πρωθυπουργός της χώρας πανηγυρίζει ανερυθρίαστα για την αύξηση των 50 ευρώ (μικτά) στον κατώτατο μισθό, διατυμπανίζοντας ότι πρόκειται για ακόμα έναν μισθό σε ορίζοντα έτους (άραγε δεν ντρέπεται να τα ξεστομίζει αυτά ο άνθρωπος που χαρακτήριζε «ψίχουλα» τη 13η σύνταξη που νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και, μόλις ανέλαβε, έσπευσε να την καταργήσει;), η κ. Κεραμέως φέρνει ξανά από το παράθυρο τον αισχρό υποκατώτατο μισθό που είχε καταργήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Εξωραΐζοντας τη σύνδεση των ΑΕΙ με την αγορά εργασίας, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι «το ύψος της μηνιαίας αποζημίωσης για τη διεξαγωγή πρακτικής άσκησης προβλέπεται να είναι τουλάχιστον το 80% του νομοθετημένου κατώτατου βασικού μισθού».

Αν δεν είναι αυτό αλαζονεία, τότε δεν ξέρω τι είναι. Κι αν αυτό δεν μπορεί να το αντιληφθεί ο πρωθυπουργός της χώρας, τότε έχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ο κ. Μητσοτάκης δείχνει να μην έχει επίγνωση του πόσο βαθιά προσβλητικός γίνεται απέναντι στους πολίτες. Επιδοτεί την αισχροκέρδεια, την οποία τελικά καταλήγουν να πληρώνουν οι πολίτες διπλά και τριπλά. Δεν θέτει πλαφόν και συνεχώς καθυστερεί τη φορολόγηση στα υπερκέρδη, προσπαθώντας να τα εμφανίσει μειωμένα, μην τυχόν επιβαρυνθούν και παρεξηγηθούν οι εταιρείες παραγωγής ενέργειας.

Παράλληλα, επιδοτεί με 13 ευρώ τα καύσιμα, με την πλειονότητα των πολιτών να αρνείται να χρησιμοποιήσει το «γενναιόδωρο» αυτό επίδομα, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα στο Μαξίμου ότι πρόκειται για εμπαιγμό.

Και, φυσικά, η υπεροψία και η προκλητικότητα του πρωθυπουργού συνεχίζονται, με τον ίδιο να επιχειρεί να πιστώσει στον εαυτό του την ολοκλήρωση της ενισχυμένης εποπτείας της χώρας μας.

Να θυμίσουμε στον κ. Μητσοτάκη ότι αυτή ήταν συμφωνημένη ήδη από το καλοκαίρι του 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και το τέλος της ήταν προδιαγεγραμμένο με καταληκτική ημερομηνία το καλοκαίρι του 2022. Να τον συγχαρούμε που δεν τίναξε στον αέρα ένα ήδη δρομολογημένο γεγονός; Αντε, να τον συγχαρούμε!

Επειδή, όμως, υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ζητήματα από την ικανοποίηση της εγωπάθειας του κ. Μητσοτάκη, ας ξυπνήσουν, επιτέλους, εκεί στην κυβέρνηση και ας βάλουν μπροστά αμέσως, τώρα, μέτρα ανάσχεσης του κύματος της ακρίβειας και ουσιαστικής ελάφρυνσης των νοικοκυριών. Από λόγια χορτάσαμε 10 μήνες τώρα, είναι ώρα να γίνουν πράξεις. Είναι επιτακτική ανάγκη να επιβληθεί πλαφόν στη χονδρική και λιανική τιμή του ρεύματος και πλαφόν στα κέρδη των εταιρειών ενέργειας. Απαραίτητες είναι και οι δημοσιονομικές παρεμβάσεις, με μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα τρόφιμα, αλλά και η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, μέτρα που θα έχουν άμεσα ευνοϊκή επίδραση στο σύνολο της κοινωνίας και όχι σε λίγους και εκλεκτούς.

Κάθε ευρωπαϊκή χώρα εξαντλεί πρώτα τη λήψη μέτρων στο εσωτερικό της, πριν προστρέξει στην Ευρώπη για συνολική παρέμβαση. Και εδώ πρωτοτυπήσαμε και τα κάναμε ανάποδα. Ας αλλάξει πορεία ο κ. Μητσοτάκης και ας δράσει, επιτέλους, μήπως και καταφέρουμε να σώσουμε ό,τι σώζεται.

* Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής