Τσίπρας στη ΔΕΘ: Τα εύκολα, τα δύσκολα, τα αδύνατα...

Όταν ο πρωθυπουργός έχει μοιράσει καμιά πενηνταριά δισεκατομμύρια μόνο στην πανδημία, πάει πολύ να βγαίνει ο εκπρόσωπός του και να κατηγορεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι υποσχέθηκε «παροχές 20 δισεκατομμυρίων, που θα εκτοξεύσουν το έλλειμμα κατά 10% και θα οδηγούσουν σε νέα μνημόνια». Διότι, αν η οικονομία «πετάει», όπως ισχυρίζονται οι κυβερνητικοί και ο κ. Μητσοτάκης από μήνα σε μήνα θυμίζει το «δώστα όλα» για να ξορκίσει το φόβο απώλειας της εξουσίας, δεν δικαιούνται να επικρίνουν την όποια πλειοδοσία της αντιπολίτευσης. Την έχουν διδάξει πρώτοι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ο αρχηγός της αντιπολίτευσης πρέπει να υπόσχεται τα πάντα. Διότι έχει ασκήσει εξουσία και μάλιστα πρόσφατα και γνωρίζει καλά ότι, αν ξαναβρεθεί στην ίδια θέση, ενδέχεται να μη μπορέσει να φανεί συνεπής.

Ας δούμε, λοιπόν, από όσα είπε ο κ. Τσίπρας τι είναι υλοποιήσιμο, εύκολα ή δύσκολα και τι μπορεί να αποδειχθεί αδύνατο.

Πρώτον, οι λεγόμενες θεσμικές αλλαγές (κατάργηση πανεπιστημιακής Αστυνομίας, νομοθετική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία, κατάργηση σημερινών περιορισμών για την είσοδο στα πανεπιστήμια κ.α) είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης και δεν θα έχει εμπόδια.

Δεύτερον, μεγαλύτερη σημασία στο πεδίο αυτό έχει η εξαγγελία ότι θα καταργηθούν οι διατάξεις, που θέσπισε η σημερινή κυβέρνηση και παρέχουν ποινική ασυλία σε στελέχη τραπεζών, που χειρίστηκαν ή χειρίζονται σκανδαλώδεις υποθέσεις. Πρόκειται για απαράδεκτα ευνοϊκή μεταχείριση, που θέσπισε η σημερινή κυβέρνηση και καθιστά προνομιούχα μια ομάδα επαγγελματιών, οι οποίοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και δεν πρέπει να το διαχειρίζονται χωρίς ουσιαστικό έλεγχο. Και αυτό το ζήτημα είναι θέμα πολιτικής βούλησης και ένα κόμμα της Αριστεράς δεν μπορεί παρά να το υπόσχεται και δεν θα έχει σοβαρά εμπόδια στην υλοποίησή του.

Τρίτον, η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ είναι καίριας σημασίας ζήτημα σε μια εποχή που η ενέργεια έχει γίνει παγκόσμιο πρόβλημα. Κάθε χώρα δικαιούται να ελέγχει την παραγωγή και διανομή της. Την ώρα που ο καγκελάριος της Γερμανίας εξήγγειλε την κρατικοποίηση του μεγαλύτερου ενεργειακού κολοσσού και η Γαλλία έχει κρατικοποιήσει τη μεγαλύτερη επιχείρηση ηλεκτρισμού, είναι αδιανόητο η ΔΕΗ να διοικείται με τα περίφημα «ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια» και να μοιράζει θηριώδη μπόνους σε στελέχη της. Η εξαγγελία για τη ΔΕΗ δεν θα είναι εύκολα υλοποιήσιμη, αλλά η διεθνής συγκυρία ευνοεί τέτοιες αποφάσεις. Όταν εταιρείες παραγωγής ενέργειας καταρρέουν στη Μ. Βρετανία, η επανακρατικοποίηση ΔΕΗ μπορεί να αποδειχθεί απόφαση σταθμός για την, κατά το δυνατόν, αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Ολοκληρωτική αντιμετώπιση, ας μην αυταπατώμεθα, δεν μπορεί να υπάρξει, αν δε βρεθεί λύση στην Ουκρανία και ο Πούτιν δεν ανοίξει τις στρόφιγγες.

Τέταρτον, όλες οι άλλες παροχές που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας(αυξήσεις μισθών και συντάξεων, πρόσθετα επιδόματα, προσλήψεις στο ΕΣΥ κ.α) θα εξαρτηθούν από το τι θα παραλάβει, αν κατορθώσει να σχηματίσει κυβέρνηση είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε «προοδευτικής συνεργασίας». Το γεγονός ότι παρόμοιες παροχές έχει εξαγγείλει και ο κ. Μητσοτάκης απαλλάσσει τον κ. Τσίπρα από τη κατηγορία της πλειοδοσίας(διότι, αν η οικονομία δεν αντέχει, ο πρωθυπουργός είναι πρώτος υπεύθυνος να το πει και να είναι συγκρατημένος), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι, αν και όταν φτάσει η ώρα της υλοποίησης, θα προχωρήσει χωρίς εμπόδια.

Ο κ. Τσίπρας πρέπει να θυμάται δύο πράγματα. Πρώτον, αυτό που έπαθε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ(Γιώργου Παπανδρέου) το 2009, όταν δεν υπολόγισε ότι είχε παραλάβει από την προκάτοχό της κυβέρνηση της ΝΔ(Κώστα Καραμανλή) τη χώρα σε κατάσταση ουσιαστικής χρεοκοπίας. Και, δεύτερον, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να θυμάται τι έπαθε ο ίδιος και η κυβέρνησή του με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» του 2014, αφού δεν είχαν υπολογίσει ούτε αυτοί ότι θα διαχειρίζονταν μια χώρα σε μνημονιακή εποπτεία.

Βεβαίως, οι συνθήκες σήμερα δεν είναι ίδιες, αλλά δεν είναι και τόσο ρόδινες ώστε να δικαιολογούν εφησυχασμό και εύκολες υποσχέσεις. Ουδείς γνωρίζει πώς θα περάσει ο χειμώνας κα τι θα συμβαίνει την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού, όταν λογικά θα έχουμε την επόμενη κυβέρνηση.

Γι’ αυτό όσοι διεκδικούν την εξουσία δεν πρέπει να επαναλάβουν λάθη του παρελθόντος με υποσχέσεις που, ίσως, αποδειχθούν μη υλοποιήσιμες. Όχι επειδή, κατά τη γνωστή ρήση του Μενάνδρου, «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Αλλά για να μη βρεθούν μπροστά σ’ αυτό που πολύ καλά έχει περιγράψει ο Τσόρτσιλ: «Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε»…