Η υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας είναι εμφανής. Δεν χρειαζόταν να μας το πει η έκθεση του ΟΟΣΑ. Παρ’ όλα αυτά η επισήμανση ότι οι σχολικές επιδόσεις των μαθητών μας βρίσκονται στην προτελευταία θέση στην Ευρωζώνη και στην 42η σε σύνολο 65 χωρών είναι «καμπανάκι» δυνατό...

Αφορά και την κυβέρνηση και την εκπαιδευτική κοινότητα. Η κυβέρνηση οφείλει να δει ότι η μείωση των πόρων για την παιδεία (σε συνθήκες κρίσης) έχει ένα όριο. Πέραν αυτού αρχίζει η απορρύθμιση της υποχρηματοδότησης... Και η εκπαιδευτική κοινότητα οφείλει να πρωτοστατήσει στην αξιολόγηση, την επιμόρφωση και τη βελτίωση του περιεχομένου και της μεθόδου διδασκαλίας σε όλες τις βαθμίδες. Μας λείπει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ουσίας και περιεχομένου σπουδών.

Επηρεάζεται η εκπαίδευση αρνητικά από την κρίση, αλλά δεν είναι ευθεία προέκτασή της.Η παιδεία είναι θέμα επιβίωσης της χώρας. Δεν αρκεί, όμως, να το λέμε. Σημαίνει μερικά συγκεκριμένα πράγματα. Λόγου χάρη, στον προϋπολογισμό να κόψουμε πόρους απ’ αλλού και να ενισχύσουμε την παιδεία.

Τα πανεπιστήμια και τα σχολεία να λειτουργούν σταθερά και να μην είναι πεδίο απίθανων συγκρούσεων. Αν χάσουμε την ανταγωνιστικότητα και την επιστημονική εξωστρέφεια της παιδείας μας, οποιαδήποτε άλλη ανταγωνιστικότητα θα χάσει στο πεδίο της «προστιθέμενης αξίας». Αλλά πέραν της οικονομικής διάστασης, θα χάσουμε και ευρύτερα εθνικά ως χώρα.Με αυτές τις σκέψεις είναι όντως λυπηρό αυτό που συμβαίνει με τα κλειστά πανεπιστήμια.

Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά, και με το υπουργείο και με την πανεπιστημιακή κοινότητα. Από τη μία λάθος πολιτικοί χειρισμοί, χωρίς ρεαλιστικό περιεχόμενο, και από την άλλη μικροσυντεχνιακές πρακτικές και συμπεριφορές. Από τη μία ένας ανεπαρκής πρύτανης να διαχειριστεί μία κρίση και από την άλλη μια πολιτικά αστόχαστη «στοχοποίησή του», που συσπειρώνει υπέρ του τη Σύγκλητο, τους πρυτάνεις, την ΠΟΣΔΕΠ κ.λπ.Ακούμε το επιχείρημα της «ακαδημαϊκής ηγεσίας» για κλάματα...

Σύμφωνοι. Αλλά πολιτική είναι η ικανότητα να μεταρρυθμίσεις αυτό που έχεις. Εκεί κρίνεται η πολιτική ηγεσία. Γιατί ο άλλος δρόμος είναι η... ΕΡΤ, όπου είδαμε κι εκεί την προκοπή!