Δεν βρέχει, κύριε Πρωθυπουργέ. Η Ζωή, σας φτύνει…

Τα λουλούδια στην κυρία από μένα. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Πανούσης και ο Δημήτρης Μάρδας από το υπουργείο Οικονομικών, έχουν κάθε λόγο να στείλουν ανθοδέσμες στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όσο είναι Πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, δεν πρόκειται να χάσουν τη θέση τους.

Γιατί; Απλούστατα, αν τους αντικαταστήσει, θα είναι σα να δέχεται τις υποδείξεις της κυρίας. Αυτό παρά είναι βαρύ ακόμη και για κάποιον που της είπε πρόσφατα ότι δεν πολυγουστάρει να του φέρεται σαν μικρό παιδί.

Προφανώς η προτροπή της Κωνσταντοπούλου προς τον Πρωθυπουργό να κάνει «ντα» στους δυο υπουργούς που την «παρενοχλούν» είναι η ευτράπελη- ίσως και η ιατρική -πλευρά της ιστορίας.

Υπάρχει όμως και η πολιτική πλευρά και αυτή είναι σοβαρή: το καλαμπούρι με τη Ζωή δεν πάει άλλο. Όχι μόνο γιατί μετά καμώματά της ευτελίζει το θεσμό και αυτό- ευτελίζεται η ίδια. Αλλά και γιατί επιδιώκει να ευτελίσει και τους άλλους θεσμούς.

Παράδειγμα η επιστολή που έστειλε προ ημερών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο με την οποία του υποδείκνυε να κοινοποιήσει στους ομολόγους του στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις … προσωπικές απόψεις της.

Ο πρόεδρος, παλιός στην πολιτική, είναι πανεπιστημιακός δάσκαλος και αξιοπρεπής άνθρωπος και της έτριψε στα μούτρα την πρωτοβουλία. Και, για να μην κάνει πως δεν κατάλαβε, της έκλεισε και την πόρτα στην επέτειο της Μεταπολίτευσης. Μάλλον δύσκολα θα αποπειραθεί ξανά να παίξει την αυτοκράτειρα μαζί του.

Συνεπώς, η Προεδρία της Δημοκρατίας είναι οχυρωμένη στις απόπειρες δολιοφθοράς της από την αλλοπαρμένη …ιδιοκτήτρια των Παλαιών Ανακτόρων ,που δείχνει να λειτουργεί ως μετεμψύχωση της Φρειδερίκης.

Το ερώτημα είναι τι θα κάνει ο Πρωθυπουργός. Ήδη, από τα δικά του συμφραζόμενα, προκύπτει ότι η Ζωή λειτουργεί με τρόπο ανοίκειο απέναντί του. Αυτό, όμως, ίσως είναι το λιγότερο: από το ίδιο κόμμα προέρχονται, αν υπάρχουν μεταξύ τους ζητήματα προσωπικής υπεροχής και ψυχολογικής ισορροπίας, ας τα βρουν.

Το θέμα είναι ότι η Κωνσταντοπούλου στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα προσβάλλει τον πρωθυπουργικό θεσμό. Το τελευταίο διάστημα οι ψιχάλες πάνω από το μέγαρο Μαξίμου δεν είναι από τη βροχή. Η Ζωή φτύνει.

Στην τελευταία επιστολή της προς τον Πρωθυπουργό αυτό είναι ολοφάνερο. Του υποδεικνύει πως θα αντιμετωπίζει τους υπουργούς του, εισηγούμενη συμπεριφορά παιδονόμου προς …παρεκτραπέντες μαθητές. Του ζητάει -σαν να του δίνει οδηγίες: « θα σας παρακαλούσα να μεριμνήσετε προσωπικά»- να προβεί σε συστάσεις για την πολιτική λειτουργία πολιτικών προσώπων, σα να είναι …υπάλληλοί του. Εμμέσως κάνει συστάσεις στον ίδιο που δεν κάνει καλά τη δουλειά του ως …προϊστάμενός τους.

Ουδέποτε στην πολιτική ιστορία της χώρας πρόεδρος της Βουλής αντιμετώπισε με αυτόν τον προκλητικό τρόπο τις σχέσεις Πρωθυπουργού με μέλη του Υπουργικού Συμβούλιου. Θα τολμούσε πρόεδρος της Βουλής να στείλει τέτοια επιστολή στους Καραμανλήδες, στον Μητσοτάκη, ή στον Ανδρέα Παπανδρέου;

Από την άλλη η μαντάμ ειρωνεύεται το πρωθυπουργικό αίτημα -με διατυπώσεις τύπου «χάριν αναπαύσεως των μελών της Βουλής και της Κυβέρνησης»- επειδή της ζήτησε να κλείσει η Βουλή για ένα διάστημα, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο άλλωστε. Αντιμετωπίζει την πρόταση του κατά τρόπο τουλάχιστον υποτιμητικό, περικόπτοντάς τη κατά …τρεις μέρες, για να δείξει ποιος είναι το αφεντικό. Στην πρόκληση προστίθεται και η αγένεια.

Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια απλή ρύθμιση που ζήτησε… τηλεφωνικά ο Πρωθυπουργός παίρνει αυτοκρατορική απάντηση, εγγράφως και δημοσίως.

Σε κάθε περίπτωση το θέμα των σχέσεων Τσίπρα –Κωνσταντόπουλου, ως φορέων δύο- από τους τρεις- κορυφαίων θεσμών του πολιτεύματος, μένει ανοικτό κατά τρόπο που εκθέτει τον Πρωθυπουργό. Αυτός την επέλεξε και το κόμμα του είναι το μόνο που εξακολουθεί να τη στηρίζει στο αξίωμα της προέδρου, αφού τα άλλα κόμματα που την ψήφισαν έχουν, ήδη, αποσύρει την εμπιστοσύνη τους.Οι πολίτες απορούν με την ανεκτική στάση του Τσίπρα έναντι της Ζωής, δεδομένου ότι ακόμη και από και στελέχη του δικού του κόμματος, –βουλευτές, υπουργοί και άλλοι αξιωματούχοι-, της έχουν προσάψει από εξωθεσμική συμπεριφορά μέχρι πολιτικά σαλιαρίσματα με Χρυσή Αυγή.

Της καταλογίζουν από καταχρηστικές δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό -προκειμένου να υλοποιήσει τις φευγάτες ιδέες της με ΙΧ επιτροπές που προβάλουν τον κοινοβουλευτισμό και εκθέτουν τη χώρα-, μέχρι και μετατροπή του καναλιού της Βουλής σε μηχανισμό προσωπικών δημόσιων σχέσεων -κατά το πρότυπο ολοκληρωτικών καθεστώτων που μεταδίδουν νυχθημερόν τις σοφίες του επικεφαλής τους.

Από πολιτική άποψη ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να ξεφύγει από την υποχρέωση να δώσει δύο διαφορετικές απαντήσεις σε δύο διαφορετικές εκδοχές των εξελίξεων.

Πρώτο: σε περίπτωση εκλογών εντός του φθινόπωρου θα κοσμεί η Κωνσταντοπούλου τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ;

Δεύτερο: αν δεν προσφύγει σε εκλογές, θα τη διατηρήσει στην προεδρία της Βουλής, υπογράφοντας την αποδιάρθρωση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας την οποία ο ίδιος έχει υποστεί πρόσφατα;

Είναι προφανές ότι με τη Ζωή η Βουλή δεν μπορεί να λειτουργήσει εύρυθμα και ενδεχομένως δεν μπορεί να οργανώνει και η κυβέρνησή του τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της. Αν ο Πρωθυπουργός δεν έχει απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, καθίσταται συνυπεύθυνος για τη συμπεριφορά της προέδρου.

Έχει κανέναν λόγο εκτός από τις αμαρτίες του Βαρουφάκη να σηκώνει και τις αμαρτίες της Κωνσταντόπουλου; Όσο δεν αντιδρά το ερώτημα είναι ανοιχτό σε ερμηνεία. Και ο ίδιος κινδυνεύει, στην επομένη επιστολή της, να μην του ζητάει κάτι. Να εντέλλεται.