Υπό προϋποθέσεις και σε οργανική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το βάρος της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου χωρίς τη στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης;

Η συμφωνία της 12ης Αυγούστου, παρά τα σοβαρά αρνητικά στοιχεία της, μπορεί να σταθεροποιήσει τη χώρα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης. Βασικός όρος παραμένει η αναδιάρθρωση του χρέους, που εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο. Η υλοποίηση της συμφωνίας –κι αυτό δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που τη συνυπέγραψαν με την ψήφο τους– πρέπει να γίνει με τρόπο που θα αξιοποιεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό τις θετικές όψεις της και θα περιορίζει με κοινωνικά αντίμετρα τις αρνητικές πλευρές που περιλαμβάνει. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος. Όποιος, ωστόσο, δεν τον επιλέγει, οφείλει να μας πει ποια διαδρομή αντιπροτείνει.

Τα πρώτα δείγματα γραφής της «δεύτερης φοράς Αριστερά» σας ικανοποιούν;

Η διακυβέρνηση –και ειδικά η προοδευτική διακυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος– είναι ένα καθημερινό στοίχημα. Σε αυτή την πορεία και λάθη θα υπάρξουν και καθυστερήσεις θα σημειωθούν. Το μείζον δεν είναι η καταγραφή τους, αλλά η αποφυγή τους στο μέλλον. Η μεγάλη πρόκληση για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αποδείξει ότι η Αριστερά δεν είναι κατάλληλη μόνο για να αντιπολιτεύεται, αλλά ικανή να κυβερνά. Το έχω ξαναπεί, ας το επαναλάβω: Η Αριστερά ή θα αποδειχθεί «κυβερνώσα Αριστερά» και θα σφραγίσει με την παρουσία της τις εξελίξεις ή θα οδηγηθεί στο περιθώριο.

Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι η κυβέρνηση Τσίπρα γύρισε τη χώρα στην ύφεση, την αύξηση της ανεργίας και τα ελλείμματα;

Η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου επιχείρησε να διεθνοποιήσει το πρόβλημα της λιτότητας και της ανθρωπιστικής κρίσης, έχοντας να αντιμετωπίσει έναν εξαιρετικά δυσμενή συσχετισμό. Το αποτέλεσμα –η συμφωνία που τελικά προέκυψε– προσδιορίστηκε τόσο από τη φανατική εμμονή της σκληρής μερίδας των εταίρων σε πολιτικές αδιέξοδες όσο και από σοβαρά λάθη που διέπραξε η ελληνική πλευρά. Συνέβαλαν σε αυτά οι προσωπικές στρατηγικές συγκεκριμένων κυβερνητικών στελεχών, αλλά και οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις που είχαν επικρατήσει.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η προσπάθεια να εμφανιστεί η επτάμηνη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ο μοιραίος χρόνος για τη χώρα και την οικονομία πρέπει να αποκρουστεί. Δεν ήταν η Αριστερά αυτή που εξαέρωσε το 1/4 του ΑΕΠ μέσα σε πέντε χρόνια, ούτε αυτή που απογείωσε την ανεργία.

Περιμένετε κάτι από τις διεργασίες για την ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς, του χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;

Η θέση μου ήταν πάντοτε ότι η ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς δεν μπορεί να γίνει με όρους κεντροδεξιάς. Δεν μπορεί να γίνει, με άλλα λόγια, υπό την ηγεμονία και την κυριαρχία ιδεολογημάτων και πολιτικών που σφράγισαν τη φυσιογνωμία της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Οι πολιτικές αυτές κρίθηκαν και αποδοκιμάστηκαν από τον ελληνικό λαό. Όσο οι παράγοντες και τα πολιτικά υποκείμενα αυτού του χώρου αρνούνται να πάρουν διαζύγιο από το πρόσφατο πολιτικό παρελθόν τους, η μεγάλη κεντροαριστερά θα συνεχίσει να συνιστά απατηλό πολιτικό όνειρο.

Αυτό αφορά και τους πρώην συντρόφους σας της ΔΗΜΑΡ που επέλεξαν τη συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ;

Η εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ που υλοποιεί η σημερινή ηγεσία της ΔΗΜΑΡ και η μειοψηφία των μελών της Κ.Ε. που την ακολουθεί αντίκειται στις βασικές ιδρυτικές αρχές, τις αξίες και το σκοπό της δημιουργίας της Δημοκρατικής Αριστεράς. Η ομάδα αυτή, υφαρπάζοντας τον τίτλο του κόμματος, ολοκληρώνει τη βίαιη μετάλλαξη της ανανεωτικής Αριστεράς και τη διάχυσή της στη χοάνη μιας κατ’ όνομα κεντροαριστεράς, που εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένη στη στρατηγική συνεργασία με τη ΝΔ. Αυτή η ΔΗΜΑΡ που προβάλλεται ως εταίρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα που κάποτε αποφασίσαμε να ιδρύσουμε.

Ποιος είναι ο στόχος της πολιτικής κίνησης που δημιουργήσατε (Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς);

Περισσότερα από 1.000-1.200 μέλη και στελέχη σε όλη την Ελλάδα, που βρίσκονται σήμερα εκτός ΔΗΜΑΡ, προχωρούν στη δημιουργία πολιτικής κίνησης, επιλέγοντας τον τίτλο «Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς».

Πρόκειται για μια συλλογικότητα που δεν φιλοδοξεί να μετατραπεί σε κόμμα, αλλά να συμβάλει στην υπόθεση της προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου και της ενότητας των αριστερών δυνάμεων. Η ριζοσπαστική και η ανανεωτική Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο χώρος του αριστερού ευρωπαϊσμού δεν έχουν λόγους πλέον να μη συναντηθούν. Τις προσεχείς ημέρες συγκαλείται μάλιστα στην Αθήνα συνδιάσκεψη πρώην στελεχών της ΔΗΜΑΡ απ’ όλη την Ελλάδα, προκειμένου να συντονίσουν τη δράση τους.

Θα πάρετε μέρος στο προσεχές συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Αν ναι, η κίνηση θα διατηρήσει την οργανωτική της αυτοτέλεια ή μπορεί να προκύψει πλήρης ένταξη στο κόμμα;

Θεωρώ πρόωρο να ειπωθεί κάτι με βεβαιότητα, το περιεχόμενο, ωστόσο, της πρωτοβουλίας που αναλαμβάνουμε προσδιορίζεται από ενωτική διάθεση, που προσωπικά δεν αποκλείω να οδηγήσει υπό προϋποθέσεις και σε οργανική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Υπάρχει πάντως η αίσθηση ότι κάνατε ό,τι μπορούσατε προεκλογικά για να στηρίξετε τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ανταπόκριση από την πλευρά του. Στελέχη της ΔΗΜΑΡ δεν περιλήφθηκαν στις λίστες κ.ο.κ. Είναι κάπως έτσι;

Δεν κάναμε τίποτα στη βάση ιδιοτελειών ή μεθοδεύσεων. Στηρίξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά χωρίς ανταλλάγματα, θεωρώντας ότι η σαφής μετατόπισή του προς το ρεαλισμό και η ρητή αποδοχή εκ μέρους του του ευρωπαϊκού δρόμου, της ανάγκης να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη, δημιουργούν τους όρους για μια διακυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, ικανή να βγάλει τη χώρα από τον θανάσιμο βρόχο της κρίσης.

Και ο Φώτης Κουβέλης, σε αυτό το νέο τοπίο που περιγράφετε, πού θα βρίσκεται; Ποιος θα είναι ο ρόλος του;

Σε ολόκληρη την πολιτική διαδρομή μου δεν έβαλα ποτέ το προσωπικό πάνω από το συλλογικό. Δεν το έπραξα ακόμα κι όταν συνειδητοποίησα ότι τα συστήματα εξουσίας ήταν διατεθειμένα να μας παράσχουν τα πάντα, αν αποδεχόμασταν το σχεδιασμό τους. Υπενθυμίζω τη στάση μας στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας… Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζω και σήμερα τα πολιτικά πράγματα. Παραμένω μάχιμος. Η φροντίδα μου είναι να συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις στην προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου.