Μόνο μερικές σκόρπιες αναφορές των ομιλητών στην κλιματική κρίση,άλλοτε ως σωσίβιο λαθών και παραλείψεων κι άλλοτε ως στήριξη μιας αντιπολιτευτικής ρητορικής, θύμιζε ότι η συζήτηση στην Βουλή για τα δάση και τις δασικές πυρκαγιές διεξάγεται εν έτει 2021. Θα μπορούσε αυτή η συζήτηση να είχε γίνει το 1988, 33 χρόνια πριν, όταν η Ελλάδα ερχόταν αντιμέτωπη με την πρώτη μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά, χάνοντας 1,5 εκατομμύριο στρέμματα γης ή το 2000, πριν 21 χρόνια, που είχαμε την καταστροφικότερη, μέχρι σήμερα, πυρκαγιά, με 1,6 εκατομμύρια καμένα στρέμματα.

Οι δραματικές εξελίξεις στο Αφγανιστάν με την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν διαμορφώνουν οπωσδήποτε ένα νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η Δύση και ειδικότερα οι ΗΠΑ υπέστησαν μια ταπεινωτική ήττα ύστερα από εικοσαετή στρατιωτική παρουσία στη χώρα με στόχο την εξουδετέρωση της τρομοκρατίας (Αλ Κάιντα κ.λπ.) και την οικοδόμηση ενός νέου δημοκρατικού συστήματος. Κίνα και Ρωσία πανηγυρίζουν καθώς βγαίνουν ωφελημένες πολλαπλώς από τις εξελίξεις.

Τελευταίες μέρες διακοπών. Χαζεύω κάτι πιτσιρίκια που παίζουν κρυφτό με ένα drone. Ο μπαμπάς κρατάει το drone που κατασκοπεύει με μάτια/φώτα μέσα στο ζεστό καλοκαιρινό βράδυ και εκείνα κρύβονται πίσω από θάμνους και λιόδεντρα. Χαζεύω τα κυρτωμένα– για το παιχνίδι– σώματά τους, ακούω τα πνιχτά τους γέλια, μαντεύω τα πονηρά τους βλέμματα μέσα στο σκοτάδι, υποθέτω ότι θα έχει άλλη χάρη το να ξεγελάς μια μηχανή που χειρίζεται ένας ενήλικας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε διχαστικά και τιμωρητικά τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τους ανεμβολίαστους… Γιατί;

Πολύ φοβάμαι ότι θα αποδειχτούν πέρα από τιμωρητικά και διχαστικά και αναποτελεσματικά. Η χώρα δεν αντέχει να ζήσει ξανά μια ανεξέλεγκτη κρίση πανδημίας ανεμβολίαστων, δεν αντέχει να ζήσουμε ξανά αυτό που ζούσαμε τον Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη και τον Μάρτη στην Αθήνα. Ας δούμε τι κάνουν οι χώρες που τα πάνε πολύ καλύτερα απ’ εμάς για παράδειγμα η Ισπανία και η Πορτογαλία που έχουν τις καλύτερες επιδόσεις.

Αν –χτύπα ξύλο– σε έναν μήνα ξεσπάσει πυρκαγιά στο υπόλοιπο, άκαυτο, κομμάτι της Αττικής θα είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε καλύτερα; Είδατε να έχει καθαρίσει η αυτοδιοίκηση τις ντάνες ξεραμένα κλαδιά από τη Μήδεια; Να τρέχουν ν’ ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες και δασικούς δρόμους τα δασαρχεία; Μήπως επέτρεψαν τον καθαρισμό των οικοπέδων από επικίνδυνα πεύκα ή μήπως άρχισαν να αραιώνουν τα δάση, όπου είναι 300 ή 500 πεύκα ανά στρέμμα αντί για 30 που θα ’πρεπε να είναι η μέγιστη πυκνότητα;

Ανιχνεύοντας τις ιστορικά κληρονομημένες κεντρικές διαρθρωτικές αδυναμίες που δυσχεραίνουν την αντιμετώπιση των πολύπλοκων προβλημάτων τής ελληνικής κοινωνίας

Η απόφαση να δοθούν φέτος ελάχιστα κονδύλια για την πρόληψη ασφαλώς και θα μπορούσε να ιδωθεί ως απόρροια της δημοσιονομικής κρίσης. Είναι όμως κυρίως θέμα ιδεοληψίας («λιγότερο Δημόσιο παντού») και αδυναμίας να συνειδητοποιηθεί το τεράστιο κόστος που μπορεί να προκύψει εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όπως συνέβη φέτος, αλλά και όπως πολύ συχνά συμβαίνει.

Δυστυχώς για την κοινωνία και τη χώρα, την υγειονομική κρίση την διαχειρίζεται μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση

Επιδημιολογικοί δείκτες, νοσοκομεία και εμβολιασμοί βρίσκονται στο επίκεντρο του τέταρτου κύματος. Για τα τρία μεγάλα ζητήματα της πανδημίας απάντησε στην ΑΥΓΗ ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Ανδρέας Ξανθός.

Η απόφαση του Κύπριου προέδρου να αφαιρέσει τα διαβατήρια από τον Ερσίν Τατάρ και βασικά στελέχη της «κυβέρνησής» του γυρίζει το κλίμα του διχασμού στη μαύρη εποχή 1963-74 ● Παρά τις διαβεβαιώσεις Αναστασιάδη πως η κίνηση αυτή δεν θα επηρεάσει τους 90.000 Τουρκοκύπριους με διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η καχυποψία είναι διάχυτη στην Κοινότητα.

Τo 2019 κυκλοφόρησε στη Γαλλία ένα βιβλίο με τίτλο «Ο χαμένος Παράδεισος». To έγραψε ο Μπενζαμέν Χαντάντ, ένας ερευνητής του Atlantic Council στην Ουάσιγκτον. Και προειδοποιούσε ότι «ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ούτε ένα ατύχημα της Ιστορίας ούτε ένα παροδικό φαινόμενο. Είναι το σύμπτωμα μιας βαθιάς μεταμόρφωσης της αμερικανικής ισχύος που βρίσκεται σε κρίση.

Με τις καταστροφικές πυρκαγιές, την επέλαση της πανδημίας και την κρίση στο Αφγανιστάν, το θέμα της αμυντικής συμφωνίας Τουρκίας - Βόρειας Μακεδονίας έμεινε χαμηλά στην ατζέντα της δημόσιας συζήτησης. Εβγαλε μια ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ, ως όφειλε, και έκανε ένα διφορούμενο και αναιμικό σχόλιο ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Η συμφωνία δεν πρέπει να αιφνιδίασε την ελληνική κυβέρνηση. Ενδεχομένως να τη βολεύει, γιατί κερδίζει χρόνο.

Μπορεί η πενταετής στρατιωτική συμφωνία Βόρειας Μακεδονίας - Τουρκίας να πέρασε στα ψιλά των περισσότερων ελληνικών ΜΜΕ, εντούτοις είναι, για τη χώρα μας, μια αρνητική γεωπολιτική κίνηση, η προοπτική της οποίας αναμφίβολα δεν θα είναι προς όφελός μας. Πέραν αυτού, η συμφωνία αυτή καταδεικνύει τόσο τις πάγιες ελλείψεις της εξωτερικής πολιτικής μας όσο και την ιστορική ανικανότητά μας να παίξουμε κάποιον γενικότερα ουσιαστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Απεμπλοκή από την ευρύτερη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία και μετατόπιση των στρατηγικών προτεραιοτήτων των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ή Ινδοειρηνικού, δηλαδή ανάσχεση της Κίνας.

Αυτή τελικά είναι η διαμόρφωση της γραμμής πλεύσης του Μπάιντεν οκτώ μήνες μετά την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο, μια εξισορρόπηση που επιβεβαιώνει περισσότερο τη συνέχεια και πολύ λιγότερο τη διαφοροποίηση από τη γραμμή Τραμπ