«Κακό είναι ότι διασπά την κοινωνική συνοχή, ότι αποδυναμώνει ή εξαφανίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι διαλύει τη συναίσθηση πως είμαστε ένα σύνολο»

"Είμαστε τα σημάδια της εποχής και της Ιστορίας μας, χωρίς αυτά ποίηση δεν γράφεται"

Στην Ευρώπη, την περίοδο των λοκντάουν τα κράτη μερίμνησαν και προνόησαν με στοχευμένες παρεμβάσεις. Στα καθ’ ημάς, επιστροφή στην πεπατημένη επί τα χείρω.

Από αύριο πιάνουμε το νήμα από κει που το αφήσαμε την Άνοιξη του 2020, όταν ο covid μας έκλεινε στο σπίτι και οι δρόμοι παραδίδονταν ελεύθεροι στην κυκλοφορία χωρίς δακτύλιο. Ο covid (πιο επιθετικός) είναι εδώ, η κυκλοφορία όμως είναι ελεύθερη και ο δακτύλιος επιστρέφει.

Στην Ευρώπη καταγράφεται ήδη σε πολλές χώρες η προοδευτική συνάντηση αριστερών, σοσιαλιστών, σοσιαλδημοκρατών και οικολόγων

Οι διεργασίες των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στο προοδευτικό τόξο αποκτούν ιδιαίτερο κοινωνικό ενδιαφέρον.

Χθες και προχθές, στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, οι 27 κατέγραψαν τις διαφωνίες τους και παρέπεμψαν στις ελληνικές καλένδες και τα τρία κρίσιμα θέματα της συνάντησης, δηλαδή το Ενεργειακό, το Μεταναστευτικό και την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής ανταρσίας της Πολωνίας.

Το φάσμα της διεθνούς απαξίωσης του προέδρου Ν. Αναστασιάδη για τα Pandora Papers κλονίζει ξανά την Κύπρο, τη θέση της στην Ευρώπη και την υπόθεση του Κυπριακού. Το βράδυ της Πέμπτης (21/10), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με συντριπτική πλειοψηφία καταδίκασε τις γκρίζες πρακτικές φοροδιαφυγής δισεκατομμυρίων ευρώ προς όφελος Ρώσων και άλλων ολιγαρχών με τη συνέργεια Ευρωπαίων νυν και πρώην αρχηγών κυβερνήσεων. Στο ψήφισμα που ενέκρινε, περιέλαβε ονομαστικά τον Τσέχο πρωθυπουργό Αντρέι Μπάμπις και τον Κύπριο πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη.

«Καλησπέρα, είμαι ο Ματέο»: ασυνήθιστο πρώην πρωθυπουργός να σου συστήνεται με το μικρό του. Αλλά ο 46χρονος Ματέο Ρέντσι (πέραν της γνωστής μεσογειακής χαλαρότητας) έχει αυτή την άνεση των ανθρώπων που κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή πολύ νέοι.

Λίγα χρόνια πριν οι αναλυτές διαπίστωναν τον «θάνατο» της Σοσιαλδημοκρατίας. Σήμερα αναγγέλλουν την «επιστροφή» της. Τι συμβαίνει λοιπόν; Είχαμε περίπτωση νεκροφάνειας; Ζούμε το θαύμα μιας ανάστασης; Ή τίποτα από τα δύο και χρειάζεται να συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο την ανάλυση και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε για να κατανοήσουμε τις μεταβολές που εξελίσσονται στο πολιτικό τοπίο των δυτικών κοινωνιών τις τελευταίες δεκαετίες;

Υπάρχει τον τελευταίο καιρό έντονη κινητικότητα στην εξωτερική πολιτική, με διμερείς και τριμερείς συμμαχίες και με εξοπλισμούς: αγορά πολεμικών πλοίων (Belh@rra, Gowind), αεροσκαφών (Rafale, Mirage) και πυραύλων, ενδιαφέρον για ισραηλινό σύστημα Iron Dome, κ.λπ. Η στόχος είναι σαφής, πρόκειται για αντίδραση στον «εξ ανατολών κίνδυνο». Η ελληνική κυβέρνηση επιδίδεται σε «εξισορρόπηση ισχύος», υπό τη διττή της έννοια όπως είναι γνωστή στη θεωρία της Διεθνούς Πολιτικής: «εσωτερική εξισορρόπηση» (με αυξημένους εξοπλισμούς) και «εξωτερική εξισορρόπηση» (με κατάλληλες συμμαχίες και άξονες).

«Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται σε τρεις βασικές ιδέες. Πρώτον, στροφή της οικονομίας σε παραγωγική και τεχνολογική κατεύθυνση. (...) Δεύτερον, μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. (...) Τρίτον, ενίσχυση της δημοκρατίας και της λειτουργίας των θεσμών»

Ως μια άθλια προσπάθεια της ΝΔ για να μεταθέσει τις δικές της ευθύνες για την κατάσταση της πανδημίας και την πορεία του εμβολιασμού στην κοινωνία και στην αντιπολίτευση χαρακτηρίζει ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος τις κατηγορίες πως ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κλείνει το μάτι στο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Σε συνέντευξη που παραχωρεί στο www.politic.gr ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υποστηρίζει πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη εδώ και καιρό έχει πετάξει λευκή πετσέτα και στέλνει στην κοινωνία μήνυμα εφησυχασμού.

Ποιος είναι τελικά ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (της διάσκεψης κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ); Η Συνθήκη ορίζει ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρέχει στην Ενωση την αναγκαία για την ανάπτυξή της ώθηση και καθορίζει τους γενικούς της προσανατολισμούς και προτεραιότητες» (άρθ. 15 ΣΕΕ). Ωστόσο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει χάσει τον πολιτικό του χαρακτήρα.

Εχουν τα προγνωστικά τους μοντέλα οι ειδικοί. Βάσει αυτών κάνουν τις προβλέψεις τους. Ούτε τα άστρα ρωτάνε ούτε βρήκαν το λάλον ύδωρ της Πυθίας σε άφθονες ποσότητες. Δεν επαληθεύονται πάντα οι προβλέψεις τους; Πιθανόν. Οταν όμως είναι απαισιόδοξες, ή και σοκαριστικές, ενδέχεται να αποβούν πιο ωφέλιμες, πιο πειστικές εμβολιαστικά από τις παραινέσεις, ακόμα κι αν πέφτουν έξω.