“Ό,τι όμως κι αν πουν, ό,τι κι αν κάνουν, όση επικοινωνιακή στάχτη κι αν ρίξουν, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Είναι κυβέρνηση σε πολιτική και ηθική αποδρομή. Όπως θα φανεί από τις κάλπες όποτε κι αν στηθούν”, παρατήρησε, μεταξύ άλλων, η Ρένα Δούρου, μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μιλώντας στην Κυριακάτικη Kontra news και τον δημοσιογράφο Χρήστο Κυμπιτζή. “Εμείς στεκόμαστε στο πλευρό όλων όσοι αντιστέκονται. Και διεκδικούν αξιοπρεπή ζωή.

Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας που οριστικοποιεί την «παράσταση νίκης», τις τάσεις των ψηφοφόρων για την έκβαση των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο τον Φεβρουάριο του ’23. Απομένουν λιγότερο από 100 ημέρες για την κάλπη. Τι ξεχωρίζει τόσο καιρό από αυτή την αναμέτρηση, την πλέον καθοριστική για την Κύπρο και ποιος θα επικρατήσει;

Είμαστε πια στον μήνα του Μουντιάλ. Και του Κατάρ. Οι εθνικές ομάδες περιμένουν να διακοπούν τα πρωταθλήματα για να συγκροτηθούν, οι μεγάλοι χορηγοί ετοιμάζουν τα διαφημιστικά τους, τα πρακτορεία ειδήσεων τις αποστολές τους. Ειδήσεις βέβαια υπάρχουν και τώρα, κι ας μην τιμώνται με τίτλους πηχυαίους. Ιδού:

Βεβαίως υπάρχει πρόβληµα πληθωρισµού και στην Αµερική και στην Ευρώπη, βεβαίως η μετά από 10ετίες επανεμφάνισή του είναι παγκόσμιο φαινόμενο, καμία χώρα, καμία οικονομία, κανένας δεν μένει στο απυρόβλητο.

Αλλά, πρώτον, ο πληθωρισμός δεν είναι ένα ουδέτερο φαινόμενο: Εφόσον αντέχει η κατανάλωση, οι εταιρείες περνούν το αυξημένο κόστος στους πελάτες τους.

Στην ταινία «Καζαμπλάνκα» λίγο πριν από τους τίτλους τέλους ακούγεται η θρυλική στην ιστορία του κινηματογράφου φράση: «Αυτό είναι το ξεκίνημα μιας θαυμάσιας φιλίας».

Ο ιστορικός του μέλλοντος είναι πολύ πιθανόν να προσεγγίσει την επίσκεψη του καγκελαρίου Σολτς στην Κίνα ως το ξεκίνημα της ρήξης στις σχέσεις της Γερμανίας με τις ΗΠΑ.

Εδώ και πάνω από έναν χρόνο, η συντριπτική πλειοψηφία νοικοκυριών και επιχειρήσεων βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα εκρηκτικό μείγμα αυξήσεων σε λογαριασμούς και τιμές και παράλληλα ραγδαίας μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος. Η επιδείνωση των κοινωνικών δεικτών που καταγράφονται στα επίσημα στοιχεία που κάθε τόσο δημοσιοποιούνται είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Ο κίνδυνος της φτώχειας και οι ανισότητες αυξάνονται, τα ασθενέστερα νοικοκυριά διαθέτουν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους για τις καθημερινές ανάγκες, όλο και περισσότεροι μειώνουν την κατανάλωση ακόμη και βασικών ειδών διατροφής.

Ύστερα από οκτώ μήνες αιματοχυσίας στην Ουκρανία, με την απειλή μιας πυρηνικής σύγκρουσης να πλησιάζει, και με τις συνέπειες του πολέμου να απειλούν τις οικονομίες και τις δημοκρατίες μας, ακούγονται τελευταία πιο δυνατά φωνές που θέτουν το ερώτημα πώς και πότε θα λήξει αυτός ο πόλεμος, που η κλιμάκωσή του εγκυμονεί πλέον υπαρξιακούς κινδύνους για όλους.

Τη δεκαετία του 1970 και του ’80, όσοι ταξίδευαν σε μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, κυρίως για σπουδές, μετέφεραν την εικόνα των αστέγων που για την ελληνική κοινωνία ήταν ξένη, αποκρουστική, ακατανόητη. Η απότομη άνοδος του βιοτικού επιπέδου τις δεκαετίες του 1980 και του ’90, χάρη κυρίως στις ευρωπαϊκές ενισχύσεις αλλά και το νέο, πολύ πιο δημοκρατικό περιβάλλον, έφερε την τοποθέτηση της χώρας στο κλαμπ των πιο πλούσιων χωρών και μαζί έφερε και τις στρεβλότητές τους: