Η Διάσκεψη της Γλασκόβης (COP 26) άνοιξε με ένα εύπεπτο motto του Ηνωμένου Βασιλείου: “coal, cars, cash and trees”. Το motto ουσιαστικά περιγράφει – κατά την ανάγνωση μου επικίνδυνα πρόχειρα – τα θέματα που θα έπρεπε να επιλυθούν κατά τις εργασίες: λιγότερος άνθρακα, καθαρά αυτοκίνητα, ζεστό χρήμα, περισσότερα δένδρα.

Τον Νοέμβριο του ʼ73 ήμουν στο τέταρτο έτος Ιατρικής. Εκείνη την Τετάρτη, συνάντησα κάποιον συμφοιτητή που με ενημέρωσε ότι στο Πολυτεχνείο έχουν αρχίσει και μαζεύονται, πήγα κι εγώ και παρέμεινα μέχρι την ηρωική έξοδο. Το πρώτο βράδυ ήταν διερευνητικό, κανείς μας δεν είχε καταλάβει τι γινόταν, υπήρχε μια επαναστατικότητα, όλα όμως ανοργάνωτα. Τη δεύτερη μέρα ξεχωρίσαμε αρμοδιότητες. Ο Γιώργος Παυλάκης είχε την ιδέα να οργανώσουμε ένα υποτυπώδες ιατρείο όπου συμμετείχα κι εγώ από την πρώτη στιγμή.

Οταν έγινε το πραξικόπημα, ήμουν 15 χρονών. Αυτό που συνειδητοποίησα στο σχολείο και μετά στο Πανεπιστήμιο, ήταν μια ζοφερή, ανελεύθερη, σκοταδιστική ατμόσφαιρα που με έκανε να ασφυκτιώ. Τα συνθήματα της χούντας, «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», η μικρόνοια των συνταγματαρχών, ο άκρατος αντικομμουνισμός, με οδήγησαν στην Αριστερά, παρότι δεν ήμουν από αριστερή οικογένεια. Οταν, το 1972, άρχισε να αναπτύσσεται το φοιτητικό κίνημα με τη συλλογή υπογραφών για ελεύθερες φοιτητικές εκλογές, αισθάνθηκα ότι είχε έρθει η στιγμή να εκφράσω τον εσωτερικό μου θυμό εναντίον όσων μας αφαιρούσαν την ελευθερία να διαβάζουμε ό,τι θέλουμε, να βλέπουμε ό,τι θέλουμε και να ακούμε τη μουσική που μας αρέσει. Κι όλα αυτά με το ταμπεραμέντο της νιότης που πιστεύει ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο.

Από τότε που ενέσκηψε η οικονομική κρίση με τα μνημόνια και ταυτόχρονα μπήκαν στη ζωή μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η θεμιτή και απαραίτητη κόντρα ανάμεσα στην αντιπολίτευση και την κυβέρνηση διεξάγεται κυρίως στο επίπεδο της ατάκας που παίζει στα τηλεοπτικά δελτία.

Η συγκρότηση του λεγόμενου επιτελικού κράτους υπήρξε ένα από τα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης της Ν.Δ., με το οποίο εισήγαγε μια μείζονα «μεταρρύθμιση» που υποτίθεται θα επίλυε με μαγικό και «άριστο» τρόπο τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Δύο χρόνια μετά αυτό που ξεκίνησε ως το λατρευτικό τοτέμ της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη κατέληξε να περιφέρεται ως αποτρόπαιο ξόανο πότε στις φυσικές καταστροφές και πότε στην αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας, καταλήγοντας πια συνώνυμο της αναποτελεσματικότητας, της προχειρότητας, του ανερμάτιστου.

Κόβει τη συζήτηση για κοινή αγορά φυσικού αερίου σε επίπεδο Ε.Ε. ο επίτροπος Οικονομικών Πάολο Τζεντιλόνι. «Η λύση αυτή δεν είναι προφανής», είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εφ.Συν.» και σε περιορισμένο αριθμό εφημερίδων από Γερμανία, Βέλγιο, Ιρλανδία και Πορτογαλία, μετά την παρουσίαση των φθινοπωρινών προβλέψεων της Κομισιόν, χθες, στις Βρυξέλλες. «Η όποια λύση για τις αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας», λέει, «πρέπει να βρεθεί με υπομονή και χτίσιμο συναίνεσης.

Κάνει λάθος ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης όταν λέει ότι «η δυνατότητα ενός δημοκρατικού κράτους να προστατεύσει κάποιον συμπολίτη μας από τον εαυτό του έχει κάποια όρια» (ΣΚΑΪ, 10.11.2021). Καλώς ή κακώς μια δημοκρατική Πολιτεία δεν μπορεί να αποτρέψει κάποιον από το να βλάψει τον εαυτό του, και το φιλελεύθερο κράτος δεν πρέπει.

Μερικοί αξιοσέβαστοι οικονομολόγοι μιλούν σαν η οικονομία των ΗΠΑ να αντιμετωπίζει σοβαρό πληθωριστικό πρόβλημα. Ωστόσο, η τρέχουσα άνοδος των τιμών είναι πολύ πιθανό να οφείλεται στην ανάκαμψη μετά την πανδημία. Τα τελευταία τρία χρόνια, η τεχνολογική πρόοδος παρείχε περίπου μία ποσοστιαία μονάδα εγγυημένης αύξησης των πραγματικών μισθών στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. Ωστόσο, οι πραγματικοί μισθοί είναι επί του παρόντος 4% κάτω από την αξία τους. Σας φαίνεται αυτό σαν αγορά εργασίας «υψηλής πίεσης»;

Η σημερινή µέρα είναι κρίσιμη για τη γειτονική Βόρεια Μακεδονία. Συζητείται στη Βουλή και ψηφίζεται η πρόταση δυσπιστίας κατά του Ζόραν Ζάεφ μετά τα κακά αποτελέσματα στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Αρχικά ο πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και έσπευσε να πει ότι παραιτείται, αλλά την Τρίτη το βράδυ, υπό το βάρος προφανώς εσωτερικών και διεθνών πιέσεων, πήρε πίσω την απόφασή του και διακήρυξε ότι θα μείνει για να δώσει τη σημερινή κοινοβουλευτική μάχη.

Η χώρα βιώνει την απειλή μιας αποτυχίας ιστορικών διαστάσεων. Το νέο θανατηφόρο κύμα της πανδημίας που διογκώνεται, αν δεν τιθασευτεί έγκαιρα, δηλαδή με άμεσο τρόπο, θα έχει όλο και μεγαλύτερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, με εκατόμβες νεκρών καθημερινά.

Δυόμισι χρόνια μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιταχύνει την εφαρμογή του αντικοινωνικού της σχεδίου, συσσωρεύοντας υπερκέρδη για επίλεκτους συμπαραστάτες της και αδιαφορώντας για τα σωρευμένα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Χαμηλώνει τους τόνους στο θέμα της πανδημίας ο Αλέξης Τσίπρας, φοβούμενος ότι η νέα έξαρση των κρουσμάτων θα συσπειρώσει τους πολίτες γύρω από την κυβέρνηση. Στο επίκεντρο της κριτικής του τα θέματα της ακρίβειας. Ανησυχία για τις εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛ. αλλά και για το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στα Σκόπια