Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ένα μάλλον ανεπίσημο αφισάκι της «Επιτροπής 1821», όπου μια κορδέλα ένωνε τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας και τον Περικλή με τον Κολοκοτρώνη, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και την Μπουμπουλίνα, και αμέσως μετά με τον γιατρό Παπανικολάου και τη Μαρία Κάλλας, καταλήγοντας στον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Αν υπήρχε κάποιο Επιτελικό Ποινολόγιο για τους κυβερνητικούς παράγοντες, με κριτήριο όχι το αν τα κάνουν μούσκεμα με τις πράξεις τους αλλά το αν τα κάνουν θάλασσα με τις δηλώσεις τους, τότε οι μισοί θα αναγκάζονταν να ανακαλύψουν τη γοητεία της σιωπής. Δεν μιλάω για τίποτε βαριές ποινές, αλλά για μιαν απλή «στέρηση εξόδου» στα κανάλια, για δύο ημέρες, τρεις, πέντε – αναλόγως.

Το κρίσιμο σημείο είναι να διευκρινίσει η ελληνοκυπριακή πλευρά με ποιον τρόπο αποδέχεται την εφαρμογή τής πολιτικής ισότητας

Η άτυπη πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό που συγκαλεί ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Γενεύη πραγματοποιείται μέσα στο δυσμενές κλίμα που δημιούργησαν οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια στην Άγκυρα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές κατάργησε τον βάσιμο λόγο απόλυσης των εργαζομένων όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη, που είχε θεσπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ!

Ερώτηση 1η: Αν απολυθεί ο εργαζόμενος και πάει στα δικαστήρια και δικαιωθεί ξαναβρίσκει τη δουλειά του πάλι;

Απάντηση: Θα υπάρχει στο νομοσχέδιο για ποιους λόγους οι απολύσεις θα είναι άκυρες…

Η κυρία που εμβολιαζόταν μετά από μένα ήταν όπως θα ήθελα να είμαι εγώ, και έκανε όσα θα ήθελα να κάνω: είχε τα ωραία γαλάζια μάτια της μαμάς μου, που δεν κατάλαβα ποτέ γιατί δεν τα έχω εγώ, τέλος πάντων. Είχε την ευγένεια, την ετοιμότητα της ευγένειας που θέλω να έχω, και πάντα την ψάχνω. Ρώτησε τι μάρκα εμβόλιο κάνουμε, πρόλαβε να ευχαριστήσει τις γιατρούς πριν ανοίξω το στόμα μου, να ευχηθεί καλό Πάσχα σε όλους, να αποχαιρετήσει το προσωπικό χαμογελώντας.

Ο Γκουτέρες απορρίπτει λύση δύο κρατών – που είναι τόσο νέα όσο οι διχοτομικές προτάσεις του Ραούφ Ντενκτάς- και θεωρεί ότι η πολιτική ισότητα υλοποιείται μόνο με τα συμφωνηθέντα στο παρελθόν και αποτυπώνονται κυρίως στην εκ περιτροπής Προεδρία και τις μεικτές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Όλα τα άλλα είναι λόγια για να μην υπάρξει λύση.

Τα αποτελέσματα δυο εκλογικών αναμετρήσεων που θα διεξαχθούν το επόμενο διάστημα σε δυο κομβικές για την ιστορία του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού χώρες θα αποσαφηνίσουν σε σημαντικό βαθμό τις προοπτικές της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου για την πρώτη θέση θα ανταγωνιστούν οι Χριστιανοδημοκράτες με το κόμμα των Πρασίνων. Το SPD το παλαιότερο κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας θα κατέβει στις εκλογές με επικεφαλής υποψήφιο για την Καγκελαρία τον Όλαφ Σολτς. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα βρεθεί στην τρίτη θέση με ένα ποσοστό που δύσκολα θα ξεπεράσει το 15%.

Mετά τους Βαλκανικούς Πολέμους οι Νεότουρκοι θα θέσουν σε εφαρμογή τις αποφάσεις που είχαν λάβει το 1911, για εθνική εκκαθάριση των ανεπιθύμητων πληθυσμών.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την αμερικανική κυβέρνηση έχει μεγάλη συμβολική αξία. Κατ’ αρχάς υπήρξε μια οφειλόμενη απόδοση τιμής προς τον μαρτυρικό πληθυσμό, που τα κρίσιμα χρόνια μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εγκαταλείφθηκε κυριολεκτικά από τις μεγάλες χριστιανικές δυνάμεις της Δύσης (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ) στο έλεος των στρατευμάτων του Μουσταφά Κεμάλ.

Ο ανωτέρω τίτλος του Εμπειρίκου καθώς και η «Μέρα της Μαρμότας», μια ταινία όπου ο πρωταγωνιστής βρίσκει τον εαυτό του παγιδευμένο στον χρόνο και κατά συνέπεια αναγκάζεται να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά, πάντα μου φέρνουν στο μυαλό τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Η κοινή ανακοίνωση στις 21/4 του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη ήταν πραγματικά ως εάν να ξεκινούσαμε πάλι από την αρχή, σαν να μην είχε προηγηθεί το σχέδιο Ανάν ή το Κραν Μοντανά. Δυστυχώς η πραγματικότητα σήμερα είναι πολύ χειρότερη και από αυτή εντός της οποίας έλαβαν χώρα οι δύο προηγούμενες προσπάθειες και οι προοπτικές είναι δυσοίωνες.

Η προσεχής πενταμερής+1 διάσκεψη για το Κυπριακό πραγματοποιείται σε μία από τις χειρότερες στιγμές για το Κυπριακό: (1) ο μετριοπαθής αντιεθνικιστής Μουσταφά Ακιντζί δεν είναι πλέον ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, (2) στο πηδάλιο στον Βορρά είναι οι απορριπτικοί εθνικιστές, που (3) με ποδηγέτη τον Ερντογάν επιζητούν μόνο τη λύση των δυο κρατών. Επίσης (4) οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας συνεχίζουν να βρίσκονται στο ναδίρ και (5) όσο για τις σχέσεις Ε.Ε. - Τουρκίας, είναι άκρως προβληματικές με ευθύνη, εννοείται, της Τουρκίας.