H αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που τελειώνει μια συζήτηση πολιτικών αρχηγών (νεοελληνιστί «ντιμπέιτ») μένουμε με την όρεξη. Αυτό πιστοποιείται και στα τηλεπαραθύρια που ακολουθούν. Εκεί διάφοροι αποφαίνονται (τις περισσότερες φορές στα σοβαρά) «ότι δεν συζητήθηκαν τα μεγάλα θέματα», «ότι οι πολιτικοί αρχηγοί δεν μπήκαν στο βάθος των προβλημάτων».

Την απαρχή μιας ασθενούς ανάκαμψης διέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις νέες της προβλέψεις χθες, τόσο για την Ευρωζώνη όσο και για την Ένωση των 27 συνολικά: μικρούς θετικούς ρυθμούς 0,2% το τρίτο τρίμηνο και 0,1% το τέταρτο, που δεν αλλάζουν πάντως την προβλεπόμενη μείωση του ΑΕΠ κατά 4% φέτος έναντι του 2008 (στο μεταξύ το πρώτο ιδίως τρίμηνο του έτους αποδείχθηκε χειρότερο από όσο νομιζόταν).

Την περασμένη Τρίτη αργά το βράδυ, φεύγοντας από τη μαραθώνια συνεδρίαση της Ανανεωτικής Πτέρυγας, μαζί με το μουδιασμένο μειδίαμα που συνόδευε την «καληνύχτα» μας, νοιώθαμε κι ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Ναι, ήταν φανερό από ολόκληρη τη διαδικασία. Σχεδόν από όλους όσους μίλησαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αλλά και από το σύνολο των συζητήσεων στα πηγαδάκια των αμετανόητων καπνιστών εκτός του κτηρίου, η αίσθηση ήταν κοινή: Η Ανανεωτική Αριστερά ασφυκτιά.

Στην ανοιχτή συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης στις 14/09/09 στο αμφιθέατρο του εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά το ψηφοδέλτιο της Α` Θεσσαλονίκης με την συμπληρωματική δήλωση της εθελουσίας απόσυρσης της υποψηφιότητάς μου.

Με ανάγκασαν να δηλώσω στη συνέλευση ότι αφού όλα γίνονται απροκάλυπτα και εν αγνοία μου, « αποσύρομαι μόνος μου από το ψηφοδέλτιο της Α` Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ για λόγους προσωπικής και πολιτικής αξιοπρέπειας, εκφράζοντας την πλήρη αντίθεσή μου στην βαθύτατα αντιδημοκρατική μεθόδευση συγκρότησης του ψηφοδελτίου».