Το συνέδριο έγινε πριν 10 μήνες κι από τότε η κατάσταση μεταβλήθηκε ριζικά. Έξω - όχι από το συνέδριο, αλλά από τις αρχές της αριστερής ανανέωσης - είναι όσοι μας ζητούν να εφαρμόσουμε αποφάσεις αντίστοιχες προς ξεπερασμένες καταστάσεις. Αυτό μας γυρνάει χρόνια πίσω.
Το κόμμα μας ήταν πάντα πιστό στην επαναστατική αρχή: θέλουμε Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και Ελευθερία.
Αυτό χωρίς ναι μεν, αλλά και φυσικά με ασφυκτική απομόνωση των κουκουλοφόρων και της βίας, των Μολότοφ, των τάχατες αναρχικών και αντιεξουσιαστών. Αυτά τα έλεγα από χρόνια. Αγνοήθηκαν όμως. Κρίμα!

Θα περίμενε κανείς ότι το πολιτικό σύστημα έχοντας αντιμετωπίσει τα προηγούμενα χρόνια το φαινόμενο της τρομοκρατίας θα ήταν ωριμότερο και περισσότερο ψύχραιμο. Δυστυχώς, ήταν αρκετές μερικές δυναμικές ενέργειες για να επανεμφανιστούν όλα τα ακραία συμπτώματα της πρώτης περιόδου.

Με βάση τα όσα έχει πει ως σήμερα ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει την ευκαιρία και την πολιτική βούληση να εφαρμόσει μια κεϊνσιανή πολιτική- δηλαδή, μια νεοσοσιαλδημοκρατική κοινωνικοοικονομική πολιτική που θα βασίζεται σε μαζικές επενδύσεις στις υποδομές, στην Υγεία και στην Παιδεία.

Με μισό εκατομμύριο Αμερικανούς να χάνουν κάθε μήνα τη δουλειά τους και να προστίθενται στα 11 εκατομμύρια ανέργους και με ένα δημόσιο χρέος που έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό του 1,3 τρισ. δολάρια οι προοπτικές διακυβέρνησης δεν είναι από τις πιο ευοίωνες.

Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τους τελευταίους μήνες, τα πανεπιστήμια έχουν καταστεί επίκεντρο της βίας που συνταράσσει την ελληνική κοινωνία. Οχι μόνο επειδή εξαιτίας του ασύλου προσφέρονται ως ορμητήρια ομάδων σε διαρκή πόλεμο με την αστυνομία. Αλλά και επειδή μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας έχει αποδειχθεί ανίκανη να κατανοήσει ότι χωρίς ελευθερία έκφρασης και χωρίς δημοκρατική λειτουργία δεν νοείται πανεπιστήμιο.

Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή έβγαλε τον Δεκέμβρη στους δρόμους χιλιάδες νέους ανθρώπους και μαζί την οργή τους απέναντι σε ένα περιβάλλον που τους υποτιμά και τους πιέζει.

Εβγαλε όμως μαζί τους στους δρόμους και ανεξέλεγκτες ομάδες τυφλής βίας που άφησαν πίσω τους μια πόλη καμένη και λεηλατημένη. Για να έλθει στο τέλος και η μαύρη εξέλιξη της δολοφονικής επίθεσης στον νεαρό αστυφύλακα.

Με αποσπασματικές ενέργειες αντιδρά η κυβέρνηση στην ολοένα χειρότερη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Αποσκοπώντας περισσότερο σε εντυπώσεις παρά σε πραγματικά αποτελέσματα παρατείνει φορολογικές ρυθμίσεις, απευθύνει συστάσεις στις τράπεζες να δανείζουν, ενώ προτίμησε να αγνοήσει την «καμπάνα» της υποβάθμισης του δημόσιου χρέους. Τον άμεσο κίνδυνο για τα εισοδήματα και την απασχόληση δεν τον αντιμετωπίζει.

Τα οφέλη της κυβέρνησης από τον ανασχηματισμό μπορούν με ασφάλεια να χαρακτηριστούν πρόσκαιρα, καθώς οι αλλαγές και οι κινήσεις των "νέων" υπουργών καταδεικνύουν ότι δεν είναι φορείς μιας διαφορετικής συγκροτημένης πολιτικής, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και να οικοδομήσει μια άλλη σχέση πολίτη - κράτους.

Το 2009 θα είναι μια χρονιά δύσκολη και πυκνή, χρονιά κρίσης, αγώνων και αλλαγών.

Ζούμε το οδυνηρό τέλος μιας περιόδου 30 χρόνων απόλυτης κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού. Η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πλήρης απορρύθμιση των τελευταίων χρόνων -με την απόλυτη συνενοχή κεντρικών τραπεζών και κυβερνήσεων- ωθούν σε ύφεση την παγκόσμια οικονομία.

Η διοικητική μεταρρύθμιση, όπως κάθε πρόγραμμα εκτεταμένων κοινωνικών αλλαγών, δεν είναι πολιτικά ουδέτερη. Διαφορετικές θεσμικές, οργανωτικές και λειτουργικές λύσεις θα υιοθετηθούν υπό το πρίσμα της αυξημένης εμπιστοσύνης στην αυτορύθμιση και στους αυτοματισμούς της αγοράς και διαφορετικές επιλογές θα γίνουν με πρόταγμα την αναγκαιότητα σχεδιασμένης και στοχευμένης ανάπτυξης και εξομάλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων που παρατηρούνται.