Η Ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς δεν μπορεί να ταυτιστεί με μιαν «απλή» μαρτυρία για τα όσα φρικαλέα ρητά εκθέτει ή υπονοεί. Ανάγεται κατά κάποιον τρόπο σε ένα δοκίμιο, σε ένα δομημένο χρονικό που συμπυκνώνει, με μυθιστορηματικές πλευρές, μια βαριά και μακράς διάρκειας ιστορία. Αυτή είναι νομίζω και η πρώτη έκπληξη του αναγνώστη που... τότε, πριν από δεκάδες χρόνια, το πήρε στα χέρια του και άρχισε να το διαβάζει.

Ενα ωραίο τέχνασμα για να ξεμπερδεύουμε με τα προβλήματα των αγροτών είναι η ενημέρωση. Ολοι -μα όλοι!- μετά πέντε λεπτά συζήτησης για το αγροτικό ζήτημα καταλήγουν στο εμβριθές επιχείρημα ότι «οι αγρότες δεν είναι καλά ενημερωμένοι».

Το διάβασα πριν από λίγες μέρες και μου φάνηκε απίστευτο, αν και κοινός τόπος. Ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Μισέλ Ροκάρ, με την ευκαιρία διεθνούς συνεδρίου για την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση που έγινε στο Παρίσι (8/1/2009), έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτό: θέλουμε να διατηρήσουμε τον καπιταλισμό!».

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΩΡΑ-ΡΗΜΑΔΙΟ. ΣΑΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ. ΤΟ 2004 ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΣΤΙΓΜΗ ΟΝΕΙΡΟΥ. ΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ

ΑΝΑΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟ 1995, ΣΤΟ 1988-89, ΣΤΟ 1985, ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΜΟΥ.Ο Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΕΠΑΞΙΑ ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ ΤΟΥ ΠΙΟ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΕΛΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΒΥΘΙΣΤΕΙ, ΤΟΝ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ. Η ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ