Η μετατροπή της Αγια-Σοφιάς σε τζαμί είναι μια ιστορία που κρύβει πολλές άλλες - οριενταλισμού, εθνικισμού, αυταρχισμού. Ασφαλώς δεν είναι μια ιστορία ελληνοτουρκική ή χριστιανο-ισλαμική, αλλά είναι κι αυτές όψεις των πολλών άλλων. Η μετατροπή της σε τζαμί αναλύεται ευρέως ως ενδοτουρκική υπόθεση. Στις 24 Ιουλίου -επέτειος της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης- ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκφραστής της τουρκο-ισλαμικής ταυτότητας της Τουρκίας, ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με τον Μουσταφά Κεμάλ, ιδρυτή και εκφραστή της κοσμικής ταυτότητας της Τουρκίας. Αποκαθιστά έτσι -για λόγους ενίσχυσης της αποδυναμωμένης επιρροής του- μια φαντασιακή συνέχεια με την οθωμανική εποχή, την οποία έκοψε βίαια ο πατέρας των Τούρκων (Ατατούρκ).

Την Κυριακή 28.6.2020 η «Κ» δημοσίευσε ένα εύστοχο και περιεκτικό κύριο άρθρο. Διαπίστωνε «ότι θα ήταν καταστροφικό να μονοπωληθεί η δημόσια ζωή από ανταλλαγή ποινικών καταγγελιών. Τα κόμματα δεν είναι γραφεία ούτε εισαγγελέων ούτε ντέτεκτιβ. Οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να διατηρήσουν τη δυνατότητα συνεννόησης για τα μεγάλα θέματα. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να βαλτώσει στη λάσπη». Προσυπογράφω. Είκοσι ημέρες μετά, η χώρα δυστυχώς χορεύει στον βάλτο και η διάθεση αυτών που σέρνουν τον χορό είναι να την παρασύρουν ακόμα βαθύτερα. Φανατικοί και ανιστόρητοι νομίζουν ότι με τα σκάνδαλα και τη σκανδαλολογία θα επιφέρουν καθοριστικό χτύπημα στον αντίπαλο, ο οποίος θα δεχθεί στωικά το πλήγμα και δεν θα απαντήσει.

Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Το πιο άμεσο είναι οι τυχοδιωκτικοί σχεδιασμοί της Αγκυρας να στείλει πλοία για έρευνες νοτίως της Καρπάθου ή νοτίως της Κρήτης, μια πρόκληση που ενδέχεται να εκδηλωθεί το αμέσως προσεχές διάστημα (η όλη διαχείριση για την Αγία Σοφία, ενός θέματος που αγγίζει τον βαθύ ψυχισμό και των δύο λαών, ίσως εντάσσεται σε αυτούς τους σχεδιασμούς…) και που δεν θα μείνει αναπάντητη. Η Ελλάδα, αυτονόητα, θα υπερασπιστεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αν η Αγκυρα δοκιμάσει να υλοποιήσει αυτά τα σχέδια, το τοπίο θα αλλάξει με τρόπο δραματικό και απρόβλεπτες συνέπειες.

Όπως η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία έχουν τις δικές τους θέσεις, έχει και η άλλη πλευρά τις απόψεις της, τις οποίες δεν μπορεί να αγνοούμε.

Η Τουρκία θεωρεί ότι η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία κάνουν «μονομερείς» κινήσεις. Ότι μέσω των συνεργασιών με Αίγυπτο και Ισραήλ, προσπαθούν να την αποκλείσουν από την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η απόφαση της Τουρκίας για μετατροπή της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί είναι λυπηρό και καταδικαστέο γεγονός για δύο λόγους:

• Αποτελεί νίκη του ισλαμισμού επί της κοσμικότητας, όπως την είχε καθιερώσει ο Κεμάλ Ατατούρκ και ενθαρρύνει έναν τουρκικό ισλαμικό εθνικισμό.

• Αποτελεί ενέργεια που δεν συμβάλλει στις καλές σχέσεις Ισλάμ και Χριστιανισμού, αφού, καλώς ή κακώς, είναι δεδομένο πως πολλοί χριστιανοί τη βιώνουν ως στρεφόμενη εναντίον τους.

Αραμπατζής Χαράλαμπος, Βουλγαράκης Γιάννης, 
Γκιώνης Νίκος, Δημητρόπουλος Ανδρέας, 
Ελευθεριάδης Αντώνης, Καλαμαράς Ακης, 
Καλπάκης Στέργιος, Καραβασίλης Σταύρος, 
Καρυστινάκη Φωτεινή, Μακράκης Γιώργος, 
Μπουρνάρης Θωμάς, Σακελλάρης Δημήτρης, 
Σαραντοπούλου Μαύρα,Τεμπονέρας Διονύσης, 
Τζαμπάζη Μαρία, Τρούλης Γιώργος, Τσαμαντάνης Χρήστος, Χαρίτος Κώστας

..Το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης αναγνωρίζεται πλέον καθολικά ως κορυφαίας σημασίας για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Στην παρούσα συγκυρία, που οι «νεοφιλελεύθερες βεβαιότητες» καταρρέουν, η μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ταυτοχρόνως, τα 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, παρά τις αντιφάσεις και τις εμμονές της ευρωπαϊκής τεχνοδομής, μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο στα χέρια των υγιών δυνάμεων της οικονομίας.