Και γιατί φαίνεται πως τα χάνει και επανέρχεται στα «φυσιολογικά πλαίσια»; Η άνοδος οφειλόταν στον μετωπικό και αποτελεσματικό αντιπολιτευτικό λόγο του Αλέκου Αλαβάνου; Στη φρεσκάδα και τη νεότητα του Αλέξη Τσίπρα; Στην υπαρξιακής φύσης περιπέτεια που περνούσε τότε το ΠΑΣΟΚ; Γιατί, λοιπόν, όλα αυτά τα αισιόδοξα στοιχεία για την Αριστερά, αρχίζουν να μουνταίνουν;

Έγραφα στο προηγούμενο σημείωμα για το διαλεκτικό μετασχηματισμό του εργολαβικού καθαρισμού των πανεπιστημίων, από μέτρο προοδευτικό σε αντιδραστικό. Επιστολές αναγνωστών με παρότρυναν να συνεχίσω με άλλες περιπτώσεις διαλεκτικού μετασχηματισμού. Μάζεψα πρόχειρα και όχι εξαντλητικά τις παρακάτω περιπτώσεις.

Φρικτή θα είναι η φετινή χρονιά συρρίκνωσης της παγκόσμιας οικονομίας, έλεγε την περασμένη εβδομάδα στην αμερικανική Λέσχη του Τύπου ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος- Καν. Διέκρινε τη δυνατότητα κάποιας ανάκαμψης το 2010, προειδοποιούσε όμως ότι θα εξαρτηθεί από τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν τώρα και προπάντων από το αν θα εξυγιανθεί ο τραπεζικός τομέας, πράγμα ακόμα αμφίβολο. Από την άλλη πλευρά πάντως ο Στρος - Καν δήλωνε ικανοποιημένος από τη σύνοδο των 20 στο Λονδίνο, από τον βαθμό διεθνούς συνεργασίας που επιτυγχάνεταισε αντίθεση με την ιστορική κρίση του 1930.

«Στα Πανεπιστήμια διαμορφώθηκε μια νέα πλειοψηφία προοδευτικών δυνάμεων που είναι αποφασισμένες να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες των ανθρώπων που είναι αφοσιωμένοι στο ελληνικό Πανεπιστήμιο και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά του» λέει η κ. Ευγενία Μπουρνόβα, γενική γραμματέας της ΠΟΣΔΕΠ. Υποστηρίζει ότι οι τρεις πληγές των Πανεπιστημίων σήμερα είναι η έλλειψη χρηματοδότησης, ο τεράστιος όγκος φοιτητών και η έλλειψη σαφούς ερευνητικής πολιτικής.