«Δεν θα κερδίσουμε τίποτε σπαταλώντας χρόνο και ενέργεια αναζητώντας ευθύνες για το παρελθόν».

Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα μετά την αξιέπαινη απόφασή του να δημοσιοποιήσει τα νομικά υπηρεσιακά σημειώματα τα οποία χρησιμοποίησε ο προκάτοχός του για να δικαιολογήσει τα βασανιστήρια.

Αναγνωρίζοντας ότι οι νέοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στις συνθήκες της κρίσης, ενώ συνάμα συνιστούν έναν πολύτιμο πόρο «στην κοινωνία μας που γερνάει», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε προχθές μια «Στρατηγική για την επένδυση στους νέους και για την ενδυνάμωσή τους» με ορίζοντα την ερχόμενη δεκαετία. Οι κατευθύνσεις που διαγράφονται εκεί δεν είναι, δυστυχώς, πρωτότυπες.

Τον Δεκέμβριο του 2005 η Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης προώθησε προς ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο ένα μνημόνιο με τίτλο «Ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων».

Ένας «ιδιόρρυθμος» ιδεολογικά όρος, η διεκδίκηση της «οικονομίας των αναγκών» αποτελεί τον ένα από τους τρεις πυλώνες της προγραμματικής συμβολής του ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ (οι άλλοι δυο είναι, η στρατηγική επιλογή του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία και η διεκδίκηση, συγκρότησης και εκπροσώπησης των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που μπορούν να τους εγγυηθούν).
Οι συζητήσεις για το δόκιμο του όρου και τις δυνατότητες εφαρμογής ανέβηκαν στο κόκκινο στην ,δυστυχώς, ολιγοήμερη συζήτηση του προγράμματος και έκτοτε έχουν τοποθετηθεί στο συρτάρι.