Δεν υπάρχει φαντάζομαι κανείς που να μην έχει κατανοήσει σήμερα ότι με αφορμή την κρίση χρειάζονται να γίνουν στη χώρα ουσιαστικές αλλαγές που: α) να αντιμετωπίζουν τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτήν β) να αντιμετωπίζουν τα αδικίες των μέτρων που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης και τις επιπτώσεις τους. Μέτρα που πολλά από αυτά είναι αναποτελεσματικά και ας ισχυρίζονται το αντίθετο.

Η κρίση του Κυπριακού το ’74 αποτέλειωσε τη χούντα και εγκαθίδρυσε την Δημοκρατία στη χώρα μας. Για 38 χρόνια το πολιτικό σκηνικό οικοδομήθηκε πάνω σε ένα δικομματικό πλαίσιο που υποστηρίχτηκε από ένα πελατειακό σύστημα και από ένα σύστημα διαπλοκής. Οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και κυρίως της αριστεράς δεν μπόρεσαν να σπάσουν αυτό το μπλόκ του δικομματισμού παραμένοντας σταθερά στο περιθώριο και με μόνη δυνατότητα να καταθέτουν ανέξοδες κριτικές που δεν συγκινούσαν την μεγάλη πλειοψηφία.