Άραγε υπάρχει δυνατότητα διαφυγής από τον φαύλο και ανατροφοδοτούμενο κύκλο της οικονομικής καχεξίας, της πολιτικής αφυδάτωσης και των χαμηλών προσδοκιών; Πιστεύουμε πως υπάρχει. Η διέξοδος όμως δεν θα βρεθεί στην προσχηματική συνεννόηση των κομμάτων για τη διαχείριση του πολιτικού κόστους της προσαρμογής. Αντίθετα, πρέπει να αναζητηθεί στη διαμόρφωση εθνικής συναίνεσης στη βάση ενός νέου «κοινωνικού συμβολαίου» που θα δεσμεύσει το πολιτικό σύστημα σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, θα ενστερνιστεί τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, θα απελευθερώσει τις χειμαζόμενες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, θα κατανείμει δίκαια τα βάρη της προσαρμογής και θα στηρίξει αποτελεσματικά τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

"Σταματήστε πιά να τον γλωσσοτρώτε τον Τσίπρα! Εγώ του είμαι ευγνώμων!"

Ο άνθρωπος που μας άφησε με την παραπάνω φράση όλους άναυδους δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την Αριστερά. Για την ακρίβεια βρίσκεται, ταξικά και ιδεολογικά, στους αντίποδές της. Ως δεξιός μέχρι το κόκκαλο συστήνεται. Τα επενδεδυμένα του συμφέροντα συμπίπτουν απολύτως με την πολιτική του θέση.

Σταχυολογώ πρόχειρα και επιλεκτικά ορισμένες από τις απερίγραπτες πρόσφατες δηλώσεις της πολιτικής μας ηγεσίας, που δικαιολογεί τον ακραίο τίτλο του σημερινού σημειώματος. Ο κ. Μάρδας επισημαίνει έλλειψη θάρρους των προηγούμενων κυβερνήσεων που δεν εφάρμοσαν πιστά τα Μνημόνια, την ίδια στιγμή που η κυβερνητική εκπρόσωπος τους καταλογίζει την εφαρμογή εγκληματικών πολιτικών

Λίγες ημέρες μετά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, ο αρχηγός της λαϊκής ακροδεξιάς και φτηνός συνεταίρος της κυβέρνησης κ. Πάνος Καμμένος ξιφουλκούσε εναντίον του καθηγητή κ. Νίκου Μαραντζίδη, καλώντας τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας να προβεί σε πειθαρχικά μέτρα εναντίον του, επειδή η προεκλογική έρευνά του δεν προέβλεψε την είσοδο του κόμματός του στη Βουλή. «Αν υπάρχει έστω και η παραμικρή ικμάδα αξιοπρέπειας», υποστήριζε ο κ. Καμμένος, «οφείλει ο “δημοσκόπος” αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, στέλεχος του “Ποταμιού”, να παραδώσει την πανεπιστημιακή του θέση.