Τα επίσημα στοιχεία αποτυπώνουν μια δραματική πραγματικότητα. Από τα τέλη 2008 μέχρι τα τέλη του 2012, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά ένα εκατομμύριο. Σήμερα, είναι 1.345.715 συμπολίτες μας, σύμφωνα με τη Στατιστική. Από αυτούς, στα τέλη Δεκεμβρίου, ήταν εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ προς εύρεση εργασίας οι 786.000. Και από αυτούς, είχαν τις προϋποθέσεις να λάβουν επίδομα ανεργίας οι 215.000 – μόνον. Επίδομα ανεργίας δικαιούται ένας στους έξι ανέργους. Και αυτό, περιορισμένο σε ύψος και διάρκεια - έως ένα έτος.

μου, την οποία υιοθέτησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε σαφείς ενδείξεις από το φάκελο που είχε φτάσει στη βουλή και από όσα γενικότερα κατεγράφησαν αναφορικά με την περιβόητη λίστα. Δεν ήταν δυνατόν να μην υπάρξει μια συγκεκριμένη παρέμβαση για τη σύσταση αυτής της επιτροπής. Μιας επιτροπής που θα ερευνήσει όλες τις πτυχές του ζητήματατος και μην εκπλαγείτε αν έχουμε εκπλήξεις. Εννοώ να προκύψουν άγνωστα έως σήμερα στοιχεία τα οποία θα βαρύνουν ίσως κι άλλα πρόσωπα διευρύνοντας την έρευνα της επιτροπής.

...Είναι εντυπωσιακό. Ενας επαγγελματίας της πολιτικής που δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να εκπονεί κομματικές γραμμές, να στήνει ομάδες, να εκφωνεί τσιτάτα και, γενικώς, να κατατρίβεται στα κλισέ της εξουσίας και των διαδρόμων της, αναρωτιέται ποιος είναι ένας από τους σοβαρότερους, εργατικότερους, συστηματικότερους και δημοκρατικότερους πανεπιστημιακούς δασκάλους.

Με την έναρξη του νέου έτους όλοι θα πρέπει να είμαστε κάπως σοφότεροι. Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε: δεν υπάρχουν ακλόνητες βεβαιότητες. Κάθε κρίση βεβαίως αναδεικνύει ανασφάλειες και αβεβαιότητες. Και η ελληνική κρίση έχει διαλύσει πίστεις με τις οποίες πορευτήκαμε αμέριμνοι για δεκαετίες, όπως:

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός επιστήμονας: βρισκόμαστε, τις τελευταίες εβδομάδες, μπροστά σε μία επιχείρηση ανάκαμψης της δημοτικότητας και της πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης, με όπλο την επιλεκτική κάθαρση. Από τον Παπακωνσταντίνου και τον Παπαντωνίου μέχρι τον Βουλγαράκη, όλα τα καμένα χαρτιά του πολιτικού συστήματος θα σταλούν στην Δικαιοσύνη, και πιθανώς ορισμένα στην φυλακή.

Όσο περνά η ώρα και βλέπω πιο ψύχραιμα τα πράγματα με τις καταλήψεις, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα φρικιά (αντεξουσιαστές, που λέει ο λόγος) που κατέλαβαν τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, ως αντίδραση στην έξωσης των φίλων τους από την επανακατάληψη της Βίλας Αμαλία, είχαν δίκιο. Απόλυτο δίκιο.
Γιατί έκαναν κατάληψη στα γραφεία του μοναδικού κόμματος που βρίσκονται κάπως απόκεντρα και δεν φυλάσσονται διαρκώς από καμιά διμοιρία ΜΑΤ. Επιπλέον δε επειδή τα φρικιά γνώριζαν ότι μέσα στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ δεν θα τους περίμεναν τίποτε μποντιμπιλνταράδες με σημαίες – στειλιάρια.