Δευτέρα πρωί συναντώ στο δρόμο ένα φίλο. Πως είσαι; Πώς να είμαι , πετρέλαιο δεν μπορώ να βάλω, τα ξύλα ακρίβυναν, ανάβω κάτι ηλεκτρικά, άμα έρθει το ρεύμα!!! Πως βλέπεις την πολιτική κατάσταση τον ρωτώ. Δεν με παρατάς με δαύτους, αφοπλιστική η απάντηση.

Παρακάτω συναντώ φίλο, πασόκ από κούνια, καλά θα συνεργαστείτε με την ΝΔ στις Περιφερειακές, των ρωτώ. Μάθαμε πως από κάτω το συμφωνήσανε μου απαντάει. Και εσείς τι κάνετε τον ξαναρωτώ. Εμείς απ’ δω τους στείλαμε τα χαιρετίσματα, ούτε ένα ψήφο δεν θα ρίξουμε.

Πρόβλημα μπαταχτσήδων υπάρχει, αλλά οι αρμόδιοι απλώς το... θωρούν και (ή: για να) το επικαλούνται. Σήμερα, μια τράπεζα δεν μπορεί να επιβάλει την αποπληρωμή δανείου ακόμα κι αν ο μπαταχτσής έχει υψηλές καταθέσεις σε αυτήν την ίδια (σε μεγάλη τράπεζα αυτό ισχύει για το 15% των κόκκινων δανείων...), ενώ αγνοεί αν ο μπαταχτσής έχει καταθέσεις σε άλλες τράπεζες. Για το πρώτο, χρειάζεται μία λογική νομοθετική ρύθμιση – όπως σε άλλες χώρες. Για το δεύτερο, ο Τειρεσίας, που έχει εικόνα των δανείων, θα μπορούσε να μαθαίνει και τις «συνημμένες» καταθέσεις και να ενημερώνει τις τράπεζες, χωρίς αυτές να παραβιάζουν προσωπικά δεδομένα. Το θέμα είναι απλό, παραμένει όμως άλυτο. Γιατί;

Τούτες οι γραμμές προέκυψαν απ’ την τόλμη που μου χάρισε η δική μου Αγία Τριάδα, ο σιτιζόμενος στους κάδους συμπολίτης, η αφαιμαγμένη από τους γονείς της γενιά των παιδιών μου και η κινδυνεύουσα διπλή μου πατρίδα, η Ελλάδα και ο πλανήτης. Το τριπλό χρέος σ’ αυτή την Τριάδα υπηρετώ καταθέτοντας τον πολιτικό οβολό μου, απόσταγμα 40 χρόνων. Αφορμή το Β’ συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, η στόχευση όμως γενικότερη, υπερβαίνει τη συγκυρία του συνεδρίου και των προσεχών εκλογών.

Όσο προφανές είναι ότι η στήριξη που παρέχει προσωπικά ο Σαμαράς στον Βενιζέλο έχει μεγάλο κόστος τόσο είναι φανερό ότι αυτό που τους ένωνε μέχρι τώρα, ο αυτοσκοπός της εξουσίας, πλέον δεν αρκεί. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί δεν πείθουν όλο και περισσότερο, στην πραγματικότητα διευρύνουν το έλλειμμα της αξιοπιστίας τους υπονομεύοντας τόσο την κοινωνική συνοχή, όσο και τις δυνατότητες της χώρας.
Πράγματι, ενώ μέχρι πρόσφατα τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα λογίζονταν ως σχετικά πιο φερέγγυα, εσχάτως αυτή η αντίληψη αλλάζει εντός και εκτός Ελλάδας.

Οι ασκήσεις φιλολαϊκής πολιτικής με ντιρέκτ αλλά και «χτυπήματα» κάτω από τη μέση στον Γ. Στουρνάρα είναι αποκαλυπτικές για το «ανεπίδεκτο μάθησης» πολιτικό μας προσωπικό.
Όχι, βεβαίως, ότι ο υπουργός Οικονομικών είναι αλάνθαστος. Όπως και οι προηγούμενοι από αυτόν, οι οποίοι ανέλαβαν να καθαρίσουν τη χώρα από την κόπρο των ελλειμμάτων.
Ποιοι φωνασκούν όμως αντί να σιωπούν; Μεταξύ τους αυτών, ακόμα και εκείνοι που ενώ υπήρχαν 60 δισ. το 2008 τα έκαναν (προεκλογικά) «φιτίλια», χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν.

Ένα κορίτσι, η Σάρρα, νεκρό στα 13 του, δηλητηριασμένο από τα κάρβουνα που είχε ανάψει η μητέρα του για να το ζεστάνει. Μια μητέρα μετανάστρια, άνεργη εδώ και μήνες, να μεγαλώνει μόνη ένα παιδί, σʼ ένα σπίτι που δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε θέρμανση. Μια οικογένεια ομογενών από τον Πόντο, που ζούσαν σε ένα σπίτι επίσης με κομμένο το ρεύμα, να κινδυνεύουν να καούν από τα κεριά που είχαν ανάψει να φωτίσουν το σπίτι.

Φαντασθείτε ότι, κάποια στιγμή, χτυπάει το τηλέφωνο. Από την άλλη άκρη της γραμμής, σας ζητούν να πάρετε μέρος σε μία δημοσκόπηση. “Ποια είναι η γνώμη σας;”, ρωτά η άγνωστη φωνή. “Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα να σας χτυπήσει την πόρτα μια δίμετρη ξανθιά με πράσινα μάτια, ή το φιλόπτωχο της ενορίας; Πολύ ωραία... Επιλέξατε την ξανθιά. Θα την... ψηφίζατε, όμως;”

Η εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη στο MEGA την περασμένη Δευτέρα (2/12) για τη δημοσκόπηση της GPO, ανέδειξε τρία ενδιαφέροντα ευρήματα: την απελπισία και την απαισιοδοξία των πολιτών για την οικονομική κατάσταση, την απογοήτευση απέναντι στα πολιτικά κόμματα συνολικά και την ευνοϊκή αντίδραση των πολιτών στην ιδέα ενός ισχυρού κόμματος της κεντροαριστεράς. Όμως παράλληλα αποσιώπησε αρκετές ακόμη σημαντικές διαπιστώσεις που προκύπτουν από τη δημοσκόπηση, ενώ ερμήνευσε συχνά μονόπλευρα και όσες επέλεξε να αναδείξει. Ιδού ορισμένα σημεία που υποβαθμίστηκαν, ή και αποσιωπήθηκαν εντελώς

Η υπόθεση της σύγκλισης των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, της πολιτικής οικολογίας και του δημοκρατικού κέντρου, ή, αλλιώς, η συγκρότηση του προοδευτικού τρίτου πόλου αποτελεί κεντρικό ζήτημα στις Θέσεις . Απασχόλησε το κομματικό σώμα στις προσυνεδριακές συνελεύσεις και θα αποτελέσει και κορυφαίο ζήτημα προς απόφαση στο 2ο Συνέδριό μας. Παράλληλα την ίδια περίοδο η πρωτοβουλία των 58 , καθώς και αρκετά μέλη της ΔΗΜΑΡ θέτουν επί τάπητος το ίδιο ζήτημα, την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, καλώντας σε ένα ευρύ διάλογο, χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς αποκλεισμούς, προκειμένου να συγκροτηθεί φορέας, που πρωταρχική επιδίωξη του είναι να κατέβει στις προσεχείς ευρωεκλογές

Το δεύτερο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ σε λίγες μέρες είναι μία ευκαιρία για τη διαμόρφωση με σαφήνεια του πολιτικού στίγματος του κόμματος μας και επίσης μία ευκαιρία για την αποσαφήνιση του προσανατολισμού και των επιδιώξεων μας στην επόμενη περίοδο. Το Συνέδριο πραγματοποιείται μετά από απίστευτα ελάχιστο χρόνο προσυνεδριακών διαδικασιών. 25 όλες κι όλες μέρες και χωρίς ουσιαστικά δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο, κατάκτηση δεδομένη στα καθ’ ημάς Συνέδρια.

Η ΔΗΜΑΡ θα συμβάλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση ενός ισχυρού τρίτου πόλου απέναντι στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο τρίτος πόλος θα πρέπει να αποτελεί μια μαχόμενη σοσιαλιστική συμπαράταξη που αμφισβητεί το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο δόγμα και αντιπαλεύει τον αριστερό λαϊκισμό. Είναι σε όλους πια φανερό ότι οι ασκούμενες πολιτικές δεν συνιστούν διέξοδο από την κρίση.

Στο συνέδριό μας, αυτό που πρωτεύει είναι καθορίσουμε τη φυσιογνωμία της ΔΗΜΑΡ, διατυπώνοντας ξεκάθαρα τη δική μας πρόταση για μια άλλη πολιτική, μ’ ένα πρόγραμμα που να δίνει διέξοδο στη χώρα και την κοινωνία Η προγραμματική αυτή οροθέτηση θα αποτελέσει τη βάση για την οποιαδήποτε συμμαχία. Και θα είναι η ασφαλιστική δικλίδα για μια βιώσιμη συμμαχία. Είναι φανερό ότι οι εποχές των αυτοδύναμων κυβερνήσεων έχουν περάσει.