Ζοφερή εικόνα της ελληνικής οικονομίας αποτυπώνει η τελευταία Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, χωρίς προοπτική βελτίωσης στο ορατό μέλλον. Πλατιά ερμηνεύτηκε ως τεκμήριο αποτυχίας της ακολουθούμενης πολιτικής και του Μνημονίου. Χαρακτηρίζοντας σημαντικά όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα, και απαραίτητα για να αποτραπούν τα χειρότερα, η Έκθεση σημειώνει: «Δεν συνιστούν ωστόσο ένα συνολικό σχέδιο που θα οδηγήσει την οικονομία σε αυτοπροωθούμενη ανάπτυξη και ταχεία μείωση του χρέους». Εύσχημα βεβαιώνει έτσι τον κίνδυνο το βαρύ κόστος που ήδη πληρώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας να αποβεί μάταιο.

Καθηγητής του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι, ειδικός στα ζητήματα του αραβικού κόσμου και του Ισλάμ, συγγραφέας (βιβλία του κυκλοφορούν και στα ελληνικά), ο Ζιλ Κεπέλ επιχειρεί στην "Αυγή" της Κυριακής μια πρώτη "αποκωδικοποίηση" των εξελίξεων στον αραβικό κόσμο και ειδικότερα στην Αίγυπτο.

Εδώ και ένα χρόνο, από τότε που βρέθηκε στην κορυφή της ευρωπαϊκής ατζέντας το ελληνικό πρόβλημα του χρέους -και στη συνέχεια άρχισαν να κλυδωνίζονται και άλλες χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης- απέκτησαν ασυνήθιστο ενδιαφέρον οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία. Καθώς όλοι στην Ευρώπη περίμεναν από την καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ να πρωταγωνιστήσει στη λύση, άρχισαν να διερωτώνται γιατί κωλυσιεργεί, γιατί ανθίσταται, γιατί εν πάση περιπτώσει δεν στέκεται στο επίπεδο της δύναμης της χώρας της για να σώσει την παρτίδα.

Στο ερώτημα τι παίζεται στα κατεχόμενα με τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν απάντηση σαφής δεν υπάρχει. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαδηλώσεις ήταν το αποκορύφωμα μιας διογκούμενης δυσφορίας, το καπάκι της κατσαρόλας που πετάχτηκε απ’ τον βρασμό.
Μια άγνωστη πραγματικότητα, που ήταν πολύ διαφορετική απ’ την εικόνα που είχαν διαμορφώσει οι προκαταλήψεις μας και που διένυε τα δικά της ταραγμένα χρόνια ενώ εμείς ζούσαμε παραδίπλα ανυποψίαστοι, είναι αυτή που αποκαλύφθηκε στα κατεχόμενα.

...Τι συμβαίνει; Οι Οικολόγοι Πράσινοι (ως ηγεσία πάντα) χρωστούν ανταλλάγματα για την παραχώρηση σελίδας στην Αυγή και τα εξοφλούν αδέξια ή προσχωρούν σιγά σιγά υπό την επιρροή της ομάδας των πρώην "οικολόγων εναλλακτικών" (βλέπε Διάκος, Τσιρώνης) στον "κινηματικό" αστερισμό του Συριζα για να καλύψουν το κενό του Αλαβάνου; Ήδη οι ανακοινώσεις τους για Νομική, Διόδια, Κερατέα κάτι τέτοιο προϊονίζουν. Πήραν κεφάλι οι αριστεριστές της ρηχής οικολογίας ή είναι το γνωστό έλλειμμα που έχει ένα θεματικό κόμμα σε θέσεις κοινωνικής πολιτικής και που το αναγκάζει να προσκολληθεί από δω κι από κει, ανάλογα με την τρέχουσα ηγεσία του και τις πολιτικές της προτιμήσεις;

Αν δεν ήταν ανησυχητική, η κατάσταση θα µπορούσε να χαρακτηριστεί σουρεαλιστική. Η φωτογραφία (δεξιά) του Τσε Γκεβάρα να κοσµεί τα διόδια Αφιδνών µε πρωτοβουλία του κινήµατος των «τζαµπατζήδων», των «δεν πληρώνω», των «πληρώστε εσείς», ή όπως αλλιώς έχει ονοµατιστεί. Οι γιατροί - καταληψίες να επιδίδονται online στην αποµυθοποίηση του επαγγέλµατος µε το µεγαλύτερο κοινωνικό κύρος.

Xαράς ευαγγέλια στη Φλώρινα. Οπως διαβάζουμε, την περασμένη εβδομάδα έγινε για πρώτη φορά, μετά το 1990, διαδήλωση στην πόλη. Η πρώτη διαδήλωση διοργανώθηκε από τον τότε μητροπολίτη Αυγουστίνο Καντιώτη ως διαμαρτυρία στα γυρίσματα κάποιας ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η δεύτερη έγινε –στις μέρες μας– ως διαμαρτυρία για τη διακοπή των δρομολογίων του ΟΣΕ Φλώρινας - Θεσσαλονίκης.

Μοιάζει απίστευτο: έπειτα από 42 χρόνια στην εξουσία, ο Μουαµάρ Καντάφι βρίσκεται αντιµέτωπος µε ένα ισχυρό κύµα διαδηλωτών. Στο Μπαχρέιν, τη Σαναά της Υεµένης, την Ιορδανία ή την Αλγερία, αυτό το επαναστατικό ντόµινο που άρχισε να εξελίσσεται τον περασµένο ∆εκέµβριο στην Τυνησία κι έφτασε, µε πάταγο, ώς τις όχθες του Νείλου, µοιάζει ασταµάτητο.

Ένα μεγάλο ερωτηματικό… αιωρείται από χθες το βράδυ στην τραπεζική αγορά: γιατί δύο καθ’ όλα σοβαρές τραπεζικές διοικήσεις διαπραγματεύονται σε συνθήκες απόλυτης εμπιστευτικότητας και αποκλειστικότητας για τέσσερις εβδομάδες μια συγχώνευση, για να καταλήξουν σε μια δημόσια αποτυχία; Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το… «όλα του γάμου δύσκολα», στην περίπτωση της Εθνικής και της Alpha;

Είναι αλήθεια ότι έχουμε πολλές κακές συμβάσεις του ελληνικού κράτους με κατασκευαστικές εταιρείες και άπληστες τράπεζες που επέτρεψαν μια συνεχή, καταχρηστική, αδιαφοροποίητη και άδικη αύξηση του αντιτίμου των διοδίων στους χρήστες των νέων αυτοκινητοδρόμων τα τελευταία χρόνια. Αυτή η κατάσταση δεν αποτελεί όμως επαρκή δικαιολογία για την Αριστερά της ευθύνης να καταλήξει να αποδεχθεί τα αιτήματα των δυνάμεων του λαϊκισμού και της κοινωνικής αδικίας του «δεν πληρώνω» για πλήρη κατάργηση των διοδίων.

Σχετικά με τον «Καλλικράτη», δεν μπορώ να μην πω ότι παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και με επιφύλαξη, τα «κομβικά σημεία», τις «μεγάλες θεσμικές αλλαγές», που προσδοκούμε όλοι όσοι υποστηρίξαμε την νεοεκλεγείσα δημοτική Αρχή της πόλης μας. Φυσικά και ανυπομονώ να δω την διαφάνεια στα δημοτικά, την μέριμνα για τα σκουπίδια, τα ελεύθερα πεζοδρόμια και τις καθαρές πράσινες πλατείες, την μέριμνα για τους μετανάστες, το κυκλοφοριακό, το τζαμί, και τόσα άλλα.

Κανένας δεν γνωρίζει ακόμη πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στις αραβικές χώρες και ίσως και στο Ιράν. Ολοι γνωρίζουμε όμως ποιοι επαναστάτησαν και γιατί. Και είναι σημαντικό να το επαναλάβουμε: όπως στη δεκαετία του ’90 με τα Βαλκάνια, πολλαπλασιάζονται εδώ οι λανθασμένες ερμηνείες και οι λανθασμένες αντιδράσεις.