Στο προηγούμενο άρθρο μου («Επανεξετάζοντας τη σοσιαλδημοκρατία», «Το Βήμα», 24.2.2013) ασχολήθηκα με τις διαμάχες στο ξεκίνημα της σοσιαλδημοκρατίας, με τη «χρυσή εποχή» της (1945-1970), τη μετέπειτα στροφή της προς τον λεγόμενο σοσιαλφιλελευθερισμό/μπλερισμό, καθώς και με τις μελλοντικές, μεσοπρόθεσμες κυρίως, προοπτικές της.

∆εν γνωρίζω να υπάρχει «στοχοποίηση» των υπουργών Αντώνη Μανιτάκη και Αντώνη Ρουπακιώτη στο κεντρικό επίπεδο των τριών κοµµάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση και όπως αυτή εκφράζεται από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς. Τυχόν «διαρροές» που εµφανίζουν «προγραµµένους» τους δύο αυτούς υπουργούς, αφορούν διαθέσεις «κύκλων προσώπων» µε ατοµικές βλέψεις και προσδοκίες. Το έργο που επιτελούν οι δύο υπουργοί είναι σηµαντικό. Περιβάλλουµε µε απόλυτη πολιτική εµπιστοσύνη τους υπουργούς, αλλά και τους υφυπουργούς Θεόδωρο Παπαθεοδώρου στο υπουργείο Παιδείας και Φωτεινή Σκοπούλη στο υπουργείο Υγείας, τους οποίους η ∆ηµοκρατική Αριστερά έχει προτείνει.

Η ΔΗΜΑΡ με την λιγότερο από τρία χρόνια συγκρότησή της, επιχείρησε και επιχειρεί να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού με δυνάμεις, κοινωνικές και πολιτικές, που αρνούνται καθεστηκυίες πολιτικές και πρακτικές οι οποίες εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και μας οδήγησαν στην κρίση.
Με τη νέα του πρόταση ο Β. Βενιζέλος κάνει ένα ακόμη άλμα προς τα μπρος, την ώρα που πολλά… βήματα οφείλουν να διανυθούν στον ίδιο του τον χώρο.
Θα τον παρακολουθήσουμε, αλλά δεν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε!

Δεν υπάρχει χειρότερος σύμβουλος για έναν πολιτικό ηγέτη από την πάση θυσία επιδίωξη της δημοσιότητας, από το κυνήγι των «οκτάστηλων» τίτλων, όπως λέγαμε τον παλιό καιρό. Δυο οκτάστηλα έβγαλε η ομιλία του κ. Βενιζέλου στο συνέδριο. Ένα γάμο και ένα διαζύγιο. Έκανε πρόταση γάμου στη ΔΗΜΑΡ και απέρριψε, αναδρομικώς, την αίτηση της τρόικα για βελούδινο διαζύγιο της Ελλάδας με την Ε.Ε.
Ο γάμος δεν ήταν το ίδιο βελούδινος, ούτε με το διαζύγιο, ούτε με το χολιγουντιανό τρικ «Marry me!», όπου ο ερωτοχτυπημένος προτείνει δημόσια - και με στεντορεία τη φωνή - γάμο στην αγαπημένη του, εκείνη ξαφνιάζεται, δακρύζει και οι θαμώνες χειροκροτούν για να την πείσουν.

«Νομίζω ότι τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτά τα αποτελέσματα θα τις βρείτε στην Ιταλία, όχι στις Βρυξέλλες», δήλωσε δύο εικοσιτετράωρα μετά τις εκλογές ο επίτροπος Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Χοακίν Αλμούνια. Παρότι ειδικός, θα τολμούσα να τον συμβουλέψω να μην έχει και τόσο μεγάλη σιγουριά. Γιατί εκτός από τα πολλά μηνύματα προς το εσωτερικό, που θα αναλύσουν οι πιο σχετικοί, αφού, όπως λέγεται, 16 εκατ. ψηφοφόροι μετακινήθηκαν, υπάρχει ένα κεντρικό μήνυμα προς τα έξω. Μήνυμα προς τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, τους λεγόμενους «τεχνοκράτες των Βρυξελλών».

Ο σημερινός δήμαρχος του Ρέικιαβικ, ο Τζον Γκναρ, εξελέγη το 2010, έναν χρόνο και κάτι μετά την οικονομική καταστροφή της Ισλανδίας, της πρώτης χώρας που μολύνθηκε από τον ιό της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Παλιός πανκ - ρόκερ και δημοφιλής σατιρικός κωμικός, ο Γκναρ ανακοίνωσε μια μέρα ότι κατεβαίνει στις εκλογές.

Τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ιταλία στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα ότι η Ευρώπη και ιδιαίτερα η Γερμανία χρειάζεται να αλλάξουν (πολιτική, προσεγγίσεις, στρατηγική). Διαφορετικά, η Ευρώπη απειλείται με ακυβερνησία και το οικοδόμημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης με υπονόμευση ή και με κατάρρευση.

...Η οικονομική κρίση κατέδειξε, επίσης, με τρόπο ορατό, την αιτιοκρατική σχέση των οικονομικών επιδόσεων μιας χώρας με την ποιότητα και την αξιοπιστία των πολιτικών θεσμών της και την αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Με την κοινωνία των πολιτών απούσα.
Αναφέρθηκα, αγαπητοί φίλοι, στους στόχους, στις ευθύνες και στους δρόμους της συνάντησης του προοδευτικού δημοκρατικού κόσμου.
Υπάρχουν και εμπόδια.
Αλλά είμαι σίγουρος ότι όλα ξεπερνιούνται.
Καλή επιτυχία!

Είναι κάποιοι που λένε ότι η Ελλάδα είναι μια φτωχή, δυστυχισμένη χώρα. Δεν είναι αλήθεια. Απλώς από 24η πιο πλούσια χώρα του κόσμου πήγε 35η. Λένε ακόμα ότι ο ελληνικός λαός πεινάει. Ακόμα και σήμερα μετά από τόσα χρόνια ύφεσης, το κατά κεφαλήν εισόδημα της γειτονικής Τουρκίας είναι στο 40% του ελληνικού.

Με κεντρικό εισηγητή τον Σπύρο Λυκούδη, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Νίκο Τσούκαλη και με παρεμβάσεις των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ Βασίλη Οικονόμου, Γιώργου Κυρίτση, Μαρίας Ρεπούση, Δημήτρη Αναγνωστάκη, Θωμά Ψύρρα και Νίκης Φούντα έγινε η παρουσίαση των προτάσεων της ΔΗΜΑΡ για την ανεργία και τα άμεσα μέτρα στήριξης των ανέργων.

Στη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης.